Ακαριαίο θάνατο είχε ένας οικοδόμος στα Τρίκαλα, όταν έπεσε από σκαλωσιά ύψους 10 μέτρων στο κενό, την ώρα που επιδιόρθωνε σκεπή σε εργοστάσιο. Ο οικοδόμος (δεν έγινε γνωστό το όνομά του μέχρι τώρα) ήταν πάνω από 60 χρονών και δούλευε σε συνεργείο. Οι οικοδόμοι με την μεγάλη ανεργία που μαστίζει τον κλάδο και με την αύξηση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση, στην προσπάθειά τους να συμπληρώσουν τα ένσημα αναγκάζονται να δουλεύουν σε μεγάλη ηλικία, σε μια δουλειά με μεγάλη σωματική κούραση, ανύπαρκτα μέσα προστασίας και τεράστια εντατικοποίηση για να βγει η «δουλειά». Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η μεγάλη συχνότητα «ατυχημάτων» που αφήνει σακατεμένους και νεκρούς, όπως στην περίπτωση αυτή.
Ολοένα και πιο συχνά, η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι δίνουν φόρο αίματος στο βωμό των κερδών του κεφαλαίου. Οι απάνθρωπες και εξοντωτικές συνθήκες, οι ατέλειωτες ώρες δουλειάς, η συνεχής πίεση και τρομοκρατία της εργοδοσίας και η ανυπαρξία μέτρων ασφάλειας, η αύξηση των χρόνων για συνταξιοδότηση διαμορφώνουν το έδαφος ώστε οι εργαζόμενοι της χώρας να μετράνε συνεχώς και περισσότερους νεκρούς και σακατεμένους. ΕΛΠΕ, Έβερεστ, εργοτάξια, ντελιβεράδες, μετρό, εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, σε βιομηχανίες γάλακτος… και η ματωμένη λίστα μεγαλώνει καθημερινά. Μέχρι τώρα μέσα στο 2022 τα εργατικά «ατυχήματα» είναι περισσότερα από όλο το 2019.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχιστής των προηγούμενων αντιλαϊκών κυβερνήσεων, προχωράει σε ένα νέο -ακόμη πιο σκληρό- γύρο χτυπήματος εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων με την ψήφιση και εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη, που καταργεί το 8ωρο, που επεκτείνει την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και χτυπά το δικαιώματα στο συνδικαλισμό και την απεργία. Είναι αυτή η πολιτική που τροφοδοτεί το καθεστώς της καθημερινής εργοδοτικής αυθαιρεσίας, που εξαναγκάζει τους εργαζόμενους σε συνεχείς υποχωρήσεις από τα δικαιώματά τους και στην αποδοχή εργασίας σε συνθήκες «γαλέρας». Παράλληλα η πολιτική της ακρίβειας και οι συνεχείς ανατιμήσεις σε τρόφιμα, καύσιμα, ενέργεια εξανεμίζουν το λαϊκό εισόδημα ωθώντας τους εργαζόμενους να αναζητούν δεύτερη και τρίτη δουλειά για να τα βγάλουν πέρα.
Απέναντι σ’ αυτήν την κατάσταση οι εργαζόμενοι δεν φτάνει να οργιζόμαστε. Είναι ανάγκη να αντισταθούμε, να οργανωθούμε και να διεκδικήσουμε τα συμφέροντά μας. Συμφέροντα αντίθετα με αυτά των εργοδοτών. Να απαντήσουμε συλλογικά και μαχητικά στη βαρβαρότητα του συστήματος που εξελίσσεται σε βάρος των δικαιωμάτων μας στη δουλειά και στην ίδια τη ζωή.
Γιατί την ανθρώπινη ζωή, τη ζωή του εργάτη, του άνεργου, του μετανάστη, του πρόσφυγα, δεν θα την υπερασπιστούν οι εκμεταλλευτές της. Θα την υπερασπιστούμε εμείς οι ίδιοι: οι εργάτες, οι άνεργοι, οι μετανάστες, οι πρόσφυγες.
Καλούμε τους εργαζόμενους και τους άνεργους να καταγγείλουν το συνολικότερο καθεστώς εκβιασμών και ανασφάλειας που επικρατεί στους χώρους δουλειάς, όπου όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν με τη ζωή τους υπό διαρκή κίνδυνο, με ελλιπή ή και καθόλου μέτρα ασφαλείας, υποκύπτοντας κάτω από το φόβο της απόλυσης και της ανεργίας. Να οργανώσουν την πάλη τους και να μπουν μαζικά στον αγώνα για την υπεράσπιση του δικαιώματός τους για δουλειά με δικαιώματα, αξιοπρεπείς μισθούς και ανθρώπινες συνθήκες. Για να ανατραπεί η πολιτική της βαρβαρότητας και του εργασιακού μεσαίωνα!
• Μαζικός αγώνας για ανθρώπινες συνθήκες ζωής και δουλειάς!
• Καμία ανοχή στην καθημερινή εργασιακή βαρβαρότητα!
• Κανένας στη δουλειά χωρίς τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου