ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ| Πρωτοβουλία στα Δυτικά Ενάντια στην Ακρίβεια - Φτώχεια

Συγκροτήθηκε και στις δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης πρωτοβουλία κατοίκων ενάντια στην ακρίβεια και την φτώχεια. Σε αυτή τη ζώνη της πόλης, όπου κατοικούν τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού, εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι βλέπουν μέρα με τη μέρα το εισόδημά τους να εξανεμίζεται με τις απανωτές αυξήσεις των τιμών στο ρεύμα και το αέριο, τα καύσιμα, τα τρόφιμα και όλα τα είδη πρώτης ανάγκης, ενώ οι αποδοχές, οι μισθοί και οι συντάξεις παραμένουν παγωμένες ως απόρροια των μνημονιακών δεσμεύσεων των διαδοχικών κυβερνήσεων.

 Κάτοικοι της περιοχής, εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και νέες βρεθήκαμε και συζητήσαμε τα αίτια αυτής της κατάστασης, την χωρίς ημερομηνία λήξης εφιαλτική προοπτική για το λαό, της φτώχειας, της ακρίβειας, της πείνας, της αδικίας, της φασιστικοποίησης και της κρατικής καταστολής και πολέμου που θέλουν να επιβάλουν ΗΠΑ, ΕΕ, κυβέρνηση και αντιπολίτευση. 

Σ’ αυτό που συμφωνήσαμε είναι ότι αυτήν την κατάσταση δεν μπορεί κανείς λαϊκός άνθρωπος να την αντιμετωπίσει μόνος. Είναι αναγκαίο να κινηθούμε συλλογικά για να αντισταθούμε στην πολιτική της φτώχειας και να διεκδικήσουμε τα δίκια μας. Να δράσουμε ώστε να μαζικοποιηθεί η πρωτοβουλία, να βγάλει τους ανθρώπους από την απελπισία και να αποτινάξει το αίσθημα ανημπόριας για να δημιουργήσουμε τις εστίες αντίστασης στις γειτονιές μας. 

Εγιναν τα πρώτα βήματα ενημέρωσης με στόχο την κινητοποίηση του κόσμου στους χώρους όπου κατοικεί, εργάζεται ή σπουδάζει, έχοντας συνειδητοποιήσει ότι η διέξοδος δεν βρίσκεται ούτε στις εκλογές ούτε στην απογοήτευση, αλλά στους μαζικούς λαϊκούς αγώνες για την ανατροπή αυτής της εφιαλτικής προοπτικής. 

Με εξορμήσεις στην Λαϊκή Αγορά της Ξηροκρήνης και στους δρόμους των Αμπελοκήπων, με κόλλημα αφίσας και μοίρασμα προκήρυξης προπαγανδίστηκε η απεργία της 9ης Νοέμβρη και με διάθεση να φτάσουμε σε όλες τις γειτονιές ξεκινήσαμε την προσπάθεια να σμίξουμε με τον λαϊκό άνθρωπο, τον γείτονα και να πορευτούμε μαζί σ’αυτό το σκοτάδι και την παγωνιά που μας τάζουν. Γιατί αξίζουμε μια ζωή αντάξια του ανθρώπου και πρέπει να την διεκδικήσουμε.