Νομοσχέδιο για τη «σχολική βία» ΑΡΘΡΟ 4: «Ορισμός της βίας» και της υποκρισίας

Μόλις μία εβδομάδα έχει συμπληρωθεί από το αδιανόητο αλλά προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους. Η οργή του λαού και της νεολαίας ξεχείλισε και πλημμύρισε τους δρόμους. Οι μαθητές έκλεισαν τα σχολεία τους και μπήκαν μπροστά στις κινητοποιήσεις. Η απάντηση της κυβέρνησης στις διαδηλώσεις που ξέσπασαν σε όλη τη χώρα ήταν χημικά, καταστολή και ξύλο.

Αλλά σε όλα αυτά, οι κυβερνητικοί παράγοντες και οι παρατρεχάμενοί τους δεν βλέπουν προφανώς κανένα ίχνος βίας και βαρβαρότητας. Και στις 8 του Μάρτη, την ημέρα της μαζικότερης και μαχητικότερης πορείας των τελευταίων ετών, στη Βουλή ψηφίζουν το νομοσχέδιο του ΥΠΑΙΘ για την «αντιμετώπιση της βίας και του εκφοβισμού στα σχολεία» με τον προκλητικό τίτλο «Ζούμε Αρμονικά Μαζί – Σπάμε τη Σιωπή». Όχι, δεν πρόκειται για ατυχή σύμπτωση ούτε για «τραγική ειρωνεία», όπως ακούσαμε στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή. Πρόκειται για συνειδητή πολιτική επιλογή! Το άρθρο 4 του νομοσχεδίου μας δίνει τον «ορισμό» της σχολικής βίας και μέσα στην εσκεμμένη γλωσσική ασάφειά του, είναι απόλυτα σαφές: βία είναι μεταξύ άλλων «η παρεμπόδιση της ομαλής διεξαγωγής των μαθημάτων». Οι μαθητικές καταλήψεις και οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις είναι λοιπόν ο «ορισμός» της βίας για το υπουργείο Παιδείας. Τα παιδιά που αρνούνται να σωπάσουν μπροστά στο έγκλημα των Τεμπών σήμερα, που αρνούνται να σωπάσουν γενικώς όταν το σύστημα επιτίθεται με αγριότητα στο μέλλον και τα όνειρά τους, αυτά είναι οι «θύτες», οι φορείς της βίας σύμφωνα με το ψηφισμένο πια νομοσχέδιο. Και ο ρόλος που επιφυλάσσεται στους εκπαιδευτικούς είναι να «επιμορφωθούν», να «σχεδιάσουν δράσεις» και να κάνουν τηλε-«εκπαίδευση». Είναι οι καταλήψεις και οι αγωνιστικές διαθέσεις που πρέπει να σπάσουν και να κατασταλούν εν τη γενέσει τους και όχι η σιωπή.

Και για να μην έχουμε καμία αμφιβολία για την πολιτική στόχευση του νέου νόμου, στο άρθρο 6 προβλέπεται η καταγγελία των “περιστατικών βίας” που ορίζονται με τον παραπάνω τρόπο. Όσοι διαφωνούν επομένως με τις κινητοποιήσεις και τις καταλήψεις καλούνται να γίνουν καταδότες των συμμαθητών τους σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες ειδικά διαμορφωμένες για το σκοπό αυτό. Ανώνυμη ή επώνυμη, με κουκούλα ή χωρίς, η κατάδοση ανάγεται σε καλοδεχούμενη ηθική αρχή με την σφραγίδα του υπουργείου.

Αλλά δεν θα τους περάσει. Η υποκρισία τους έχει κι αυτή ξεχειλίσει και δεν μπορεί να κρυφτεί. Ναι, οι μαθητές, μαζί με τους γονείς και τους καθηγητές τους θα «σπάσουν τη σιωπή». Τη σιωπή όλων των υποκριτών του πολιτικού συστήματος που θέλουν οι νέοι να «ζουν αρμονικά», με το σύστημα φυσικά, να μην διεκδικούν, να μην αντιστέκονται, να ζουν με το φόβο των απουσιών, των καταγγελιών και των εξεταστικών φραγμών. Και θα τη σπάσουν εκεί που πάντα ο λαός και η νεολαία σπάει τη σιωπή και διεκδικεί το δίκιο του. Αγωνιζόμενοι κι ανυποχώρητοι, στο δρόμο.