Όσο περνούν οι ώρες, έρχονται στην επιφάνεια όλοι οι παράγοντες που σωρευτικά λειτούργησαν για την σιδηροδρομική τραγωδία στη χώρα μας. Μια μαύρη γραμμή τους συνδέει με τους θανάτους δεκάδων επιβατών, τους αγνοούμενους που ταυτοποιούνται, αλλά και τους δεκάδες τραυματισμένους. Η ιταλική εταιρεία που διαχειρίζεται το σιδηροδρομικό έργο δεν έχει δώσει ακόμη τον ακριβή αριθμό των επιβαινόντων στις δύο αμαξοστοιχίες που συγκρούστηκαν μετωπικά στα Τέμπη. Είναι το τίμημα σε ανθρώπινες ζωές της απληστίας του κεφαλαίου, της αδηφαγίας των ιμπεριαλιστών της ΕΕ, της αδιαφορίας του αστικού κράτους και της υπηρέτησης ταξικών αντιλαϊκών συμφερόντων όλων ανεξαιρέτως των κυβερνήσεων. Μόνο οργή προκαλούν τα κροκοδείλια δάκρυα των συνενόχων ενός ακόμη μαζικού εγκλήματος σε βάρος του λαού. Μόνο μαζική, συλλογική και αγωνιστική μπορεί να είναι απάντηση στους εμπόρους της θλίψης, που θα αποκαλύπτει, καταγγέλλει και διεκδικεί την τιμωρία όλων των ενόχων και την ασφάλεια στις συγκοινωνίες για το παρόν και το μέλλον του κόσμου της δουλειάς.
Ήδη μια επιχείρηση συγκάλυψης των αιτιών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, με προεξάρχουσα τη κυβέρνηση που έσκασε στα χέρια της ένα προμελετημένο έγκλημα του συστήματος. Της ίδιας που συνέχισε και βάθυνε την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, βαφτίζοντάς την κάλπικα “ανάπτυξη” κι “επενδυτική εκτίναξη”. Το πλιάτσικο από ξένα κυρίως αλλά και ντόπια αρπακτικά που μυρίστηκαν κέρδος που μετατράπηκε σε αίμα για το λαό. Της ντόπιας ολιγαρχίας του πλούτου που παρέδωσε άλλον ένα τομέα στις ληστρικές προθέσεις ευρωπαϊκών μονοπωλίων, περιοριζόμενη σε ρόλο εργολάβου ή και υπεργολάβου. Της λυκοσυμμαχίας των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών της ΕΕ (Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας) που θέλουν να ελέγξουν απόλυτα και τις σιδηροδρομικές μεταφορές-υπηρεσίες. Για όλα αυτά δεν θα μιλήσει κανένας τους! Θα καλυφθούν πίσω από την “ατομική ευθύνη” ενός σταθμάρχη. Αυτού που στοχοποιήθηκε ως μοναδικός υπαίτιος από τον Μητσοτάκη, δίνοντας “γραμμή” στα συστημικά παπαγαλάκια. Για να κρύψουν το δικό τους συλλογικό έγκλημα.
Ήταν Σεπτέμβρης του 2017 όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ολοκλήρωνε μια διαδικασία πολλών ετών, με την υπογραφή της Σύμβασης ξεπουλήματος της ΤΡAIΝΟΣΕ στην κρατική ιταλική σιδηροδρομική εταιρία Ferrovie dello Stato Italiane (FSI Group). Με μόλις 45 εκατομμύρια ευρώ-στην ουσία αντί πινακίου φακής- τίμημα πραγματοποιούνταν η “πώληση”, πραγματικό χάρισμα του σιδηροδρομικού συγκοινωνιακού έργου. Η Σύμβαση αυτή δεν έχει δημοσιοποιηθεί έως σήμερα!Παράλληλα προικοδοτούνταν η εν λόγω εταιρεία με 50 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, με δυνατότητα αύξησής τους στο μέλλον. Το κράτος κρατούσε, τί άλλο, τις υποδομές (ράγες, ηλεκτροκίνηση κλπ) μέσω του ΟΣΕ. Το μοντέλο αυτό κυριάρχησε σε ολόκληρη την Ευρώπη, ως πιο προσοδοφόρα λύση για το κεφάλαιο. Είχε προηγηθεί η ένταξη της εταιρίας στο κακόφημο ΤΑΙΠΕΔ, τον μεσάζοντα για το ξεπούλημα και άμεσα εποπτευόμενο από τους ληστές-”δανειστές” δηλαδή, ως αποτέλεσμα ενός ακόμη “προαπαιτούμενου” για την τότε “αξιολόγηση” στο πλαίσιο των μνημονιακών δεσμεύσεων.
Κάποια χρόνια πριν (επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ), ο ΟΣΕ είχα “σπάσει” σε τρία κομμάτια, για να γίνει ευκολότερο το ξεπούλημα. Είχαν από τότε αρχίσει οι … υποδείξεις των επιτελείων της ΕΕ για το πως ακριβώς θα γινόταν η “δουλειά”. Η “καταφυγή” της άρχουσας τάξης στον περαιτέρω “δανεισμό” από την τρόικα επέφερε τα απανωτά μνημόνια, με τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ να προετοιμάζει το ξεπούλημα ακόμη μιας ΔΕΚΟ, του ΟΣΕ. Μάλιστα ήταν σχεδόν έτοιμη να προχωρήσει η ίδια στην ιδιωτικοποίηση, έναντι ποσού 300 εκατομμυρίων ευρώ. Γεγονός που κατήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ -ως αντιπολίτευση, τότε- λόγω της “προκλητικά χαμηλής τιμής”! Οι αγοραστές είχαν, ωστόσο, άλλη γνώμη: ήθελαν τον ΟΣΕ μπιρ παρά. Λίγα χρόνια αργότερα, έκαναν την επιθυμία τους πράξη.
Μια εγκληματική συνέργεια εκτυλίχθηκε στη συνέχεια. Ο κρατικός ΟΣΕ απαξίωσε συστηματικά το σιδηροδρομικό δίκτυο και τις υποδομές. Σταμάτησε ως “ασύμφορη” την προληπτική συντήρηση και περιορίστηκε στην “κατόπιν εορτής”. Η πολιτική μείωσης του λειτουργικού κόστους και των περικοπών έγινε μόνιμη. Καθώς αποχωρούσε το έμπειρο προσωπικό, έπαιρναν τη θέση του οι εργολαβίες. Οι ελλείψεις προσωπικού σε όλους τους τομείς οδηγούσαν σε μείωση δρομολογίων, ακόμη και σε κλείσιμο σταθμών. Κι όχι μόνο αυτό. Η μείωση του μισθολογικού κόστους είχε ως αποτέλεσμα μέχρι και την μεταφορά εργαζομένων σε άλλες κρατικές υπηρεσίες. Η εντατικοποίηση όσων απέμειναν χτύπησε κόκκινο. Το ίδιο και η επικινδυνότητα.
Η ιταλική εταιρεία, με τη σειρά της, τσέπωνε τα εκατομμύρια με “λελογισμένες” δόσεις “επένδυσης”, βασικά σε κάποιους ελάχιστους πιο “μοστράτους” συρμούς, που μέσω Ελβετίας αποδείχθηκαν αναξιόπιστοι κι επικίνδυνοι. Οι τιμές των εισιτηρίων εκτοξεύτηκαν, την ώρα που τα δρομολόγια αραίωναν. Διαδρομές καταργήθηκαν τελείως, αν και επιδοτούνταν υποτίθεται ως “άγονες”. Η μη ή πλημμελής συντήρηση είχε σαν συνέπεια τις συχνές βλάβες, τις μεγάλες καθυστερήσεις. Η διαχείριση του όλου συγκοινωνιακού έργου παρέμεινε στα απολύτως απαραίτητα, ενώ φαίνεται ότι δόθηκε βάρος στις εμπορικές αμαξοστοιχίες που αποφέρουν μεγαλύτερο κέρδος και έχουν άμεση σχέση με τη διακίνηση προϊόντων από τα ελληνικά λιμάνια προς τις ισχυρές καγκελαρίες της Ευρώπης.
Μετά από όλα αυτά, ποιος θα μπορούσε να μιλήσει για ασφάλεια στις μεταφορές και μετακινήσεις; Το από τον Νοέμβρη του 2022 εξώδικο της Πανελλήνιας Ένωσης Προσωπικού Έλξης προς το Υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών, τη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων και την εταιρεία Hellenic Train που είδε το φως της δημοσιότητας είναι στη διάθεση του καθένα. Ο εγκληματικός παχυδερμισμός όλων των αποδεκτών του αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα και για τη σφαγή των Τεμπών. Κανένα ηλεκτρονικό σύστημα λειτουργίας και ελέγχου δεν υφίσταται. Δεν λειτουργούν μονίμως σε μεγάλο τμήμα του σιδηροδρομικού δικτύου ενδείξεις, φωτοσήματα, τηλεδιοίκηση, όπως αναφέρεται. Ακόμη και τμήματα του προαστιακού είναι καρμανιόλες. Όλα γίνονται … χειροκίνητα! Πίσω από όλα αυτά κρύβονται δύο λέξεις: κόστος και κέρδος. Έτσι μετριούνται οι ανθρώπινες ζωές για τον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό. Έτσι υπολογίζονται οι καταστροφές.
Δυστύχημα ή δολοφονία, λοιπόν; Η απάντηση είναι τραγικά εύκολη για κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο που βάζει κάτω αυτά τα δεδομένα που συνοπτικά αναφέραμε. Ήταν θέμα χρόνου να συμβεί αυτό που συνέβη. Και δυστυχώς μπορεί να ξανασυμβεί, όσο κι αν ο πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση και το σύστημα που υπηρετεί “θα κάνουν τα πάντα για να μη ξανασυμβεί”. Ούτε μια παραίτηση υπουργού τους εξιλεώνει, που μάλιστα εκθειάστηκε ως πράξη δήθεν “ευαισθησίας”, ενώ οι πολιτικές όλων των αστικών κυβερνήσεων μπορούν να χαρακτηριστούν, μεταξύ των άλλων, και ως μνημείο αναισθησίας! Γιατί, ακόμη και σήμερα που παριστάνουν τους συντετριμμένους, προωθούν την ίδια εγκληματική πολιτική. Είναι έτοιμοι να ξεπουλήσουν και να ιδιωτικοποιήσουν τον επόμενο κρατικό τομέα ή φορέα. Συνεχίζουν τη φόρα της αντιλαϊκής επέλασης της επίθεσης του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου. Μετατρέπουν τη χώρα σε πεδίο βολής φτηνό των αμεικανονατοικών φονιάδων. Οχυρώνουν το κράτος τους ενάντια στο λαό. Φασιστικοποιούν την πολιτική και κοινωνική ζωή.
Σύσσωμη η αστική αντιπολίτευση συμμερίζεται την καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική ανησυχία για το πως μπορεί να εξελιχθεί όλη αυτή η κατάσταση. Το νέο “θα λογαριαστούμε μετά” της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι απτό δείγμα της κρισιμότητας της στιγμής, των διαπιστευτηρίων του προς το σύστημα, αλλά και του αποπροσανατολισμού του λαού από τη μοναδική απάντηση που μπορεί και πρέπει να δώσει: να δυναμώσει την κατεύθυνση της αντίστασης, της διεκδίκησης και της αναμέτρησης με την πολιτική των δυνάμεων του συστήματος.
Η θλίψη, όμως, έχει γίνει οργή για τον τόσο άδικο χαμό τόσων ανθρώπων. Οι νεκροί ζητούν δικαίωση. Η οργή μετατρέπεται σε αγώνα. Διαδηλώσεις πραγματοποιούνται σε πολλές πόλεις της χώρας με πρωτοβουλία δυνάμεων της Αριστεράς. Αυτό είναι που προσπαθεί να αποφύγει το σύστημα και η κυβέρνησή του. Με την κήρυξη “3ήμερου εθνικού πένθους” για να αμβλυνθούν η οργή και οι συνειδήσεις. Με πασιφιστικά κηρύγματα (τώρα πενθούμε), με θρησκευτικού τύπου εκδηλώσεις (αναμμένα κεριά), με καθιστικές διαμαρτυρίες, με προβολή δευτερευόντων και τριτευόντων πλευρών της τραγωδίας για να κρυφτεί η πρωτεύουσα. Μα πάνω απ’ όλα, με την ανοιχτή τρομοκρατία και καταστολή, όπως έδειξε και η πρώτη μαζική διαδήλωση στην Αθήνα αλλά και η έντονη αστυνομοκρατία και καταστολή σε όλες τις κινητοποιήσεις που πραγματοποιούνται. Σ’ αυτό το δρόμο, τον δικό του, πρέπει και μπορεί να βαδίσει ο λαός μας! Να συνεχίσει και να εντείνει τον αγώνα του!
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου