Με το που ανακοινώθηκε απ’ τον πρωθυπουργό η Κυριακή των εκλογών, σαν έτοιμοι από καιρό κανάλια και υποψήφιοι έπιασαν δουλειά. Πρώτης τάξης ευκαιρία να περάσει το έγκλημα στα Τέμπη στα τελευταία λεπτά των ενημερωτικών εκπομπών και ν’ αλλάξει «επιτέλους» η ατζέντα. Επίσης το καλύτερο άλλοθι για όσους ψάχνανε τρόπο να σταματήσουν τις μεγάλες κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος. Υπομονή λίγες βδομάδες ζήτησε αμέσως ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ., «όσο πιο ψηλά τα ποσοστά του ΚΚΕ τόσο πιο δυνατός ο λαός» το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη την επόμενη μέρα της ανακοίνωσης.
Η «μάχη των μαχών» λοιπόν ξεκινάει κι επίσημα.
Αυτοδυναμία ζητάει η ΝΔ για να συνεχίσει το καταστροφικό της έργο για το λαό, που για το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο όμως ήταν ό,τι καλύτερο. Δισεκατομμύρια ευρώ απευθείας αναθέσεις με πρόσχημα την πανδημία, κατακόρυφη αύξηση των «αμυντικών δαπανών» (παρ’ όλο που το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ κι η Γαλλία υποτίθεται ότι εγγυώνται την ασφάλειά μας), τεράστια κέρδη για τους παρόχους ενέργειας και πολλά ακόμα. Το χρέος έχει φτάσει 200% του Α.Ε.Π. όμως οι οίκοι αξιολόγησης σκέφτονται ν’ ανεβάσουν προεκλογικά βαθμίδα την ελληνική οικονομία. Πώς γίνεται τώρα όταν το χρέος ήταν 120% του Α.Ε.Π. να έπρεπε να μπούμε στα μνημόνια και η οικονομία μας να είναι στην κατηγορία «σκουπίδια», μόνον οι αγορές το ξέρουν…
Ο ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. τώρα θέλει να βγει πρώτο κόμμα για να κάνει «προοδευτική» κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και το ΜΕΡΑ25. Πρώτη φορά στην κυβέρνηση το ‘15-‘19 «δεν ήξερε τι τον περιμένει», η τρόικα ήταν «πολύ πιεστική» κι αντί να χορέψει στους ρυθμούς που της βάραγε, έγινε το ακριβώς αντίθετο… Αυτό δηλαδή που περίμενε ο καθένας: ότι ως κυβέρνηση εξαρτημένης χώρας θα εξυπηρετούσε και με το παραπάνω το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο και θα εξαπατούσε το λαό. Τώρα -δυστυχώς γι’ αυτόν- ο λαός θυμάται πολύ καλά, οπότε, παρ’ όλο που η ΝΔ προχώρησε περισσότερο από ποτέ την αντιλαϊκή πολιτική, δεν φαίνεται να εκμεταλλεύεται εκλογικά τη δυσαρέσκεια.
Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ θέλει ένα καλό διψήφιο ποσοστό για να διαπραγματευτεί μια καλύτερη θέση στην κυβέρνηση.
Το ΚΚΕ θέλει -κλασικά- μεγαλύτερο ποσοστό γιατί το κυριότερο επιχείρημά του είναι η αναλογία μεταξύ του ποσοστού του και της καλοπέρασης του λαού. Μόνο που ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Όταν ο λαός είναι οργανωμένος, αγωνίζεται, διεκδικεί και κερδίζει, τότε και το ποσοστό του κόμματος που τον οργανώνει και τον εκπροσωπεί είναι ψηλά. Όταν απλώς ψηφίζει κάποιον για να φέρνει στη Βουλή προτάσεις νόμου (που κανείς δεν θα ψηφίσει), όχι μόνο δε βελτιώνει τη ζωή του αλλά κι απογοητεύεται.
Τι να περιμένει λοιπόν ο λαός απ’ τις εκλογές;
Επειδή ισχύει αυτό που έλεγε ο Μαρξ, ότι αν οι εκλογές μπορούσαν ν’ αλλάξουν τα πράγματα προς όφελος του λαού δεν θα ήταν νόμιμες, τίποτα. Είναι σίγουρο ότι όποιος κι αν είναι ο κερδισμένος, ο λαός θα είναι χαμένος. Η αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική θα συνεχιστεί και θα ενταθεί, και μάλιστα θα θεωρείται ότι ήταν κι επιλογή μας αφού ψηφίσαμε αυτόν που την υλοποιεί.
Το πεδίο που ο λαός μπορεί να κερδίσει πράγματα είναι άλλο. Η οργάνωση στο σωματείο, στο σύλλογο, στη γειτονιά. Οι απεργίες και οι διαδηλώσεις. Όπως μας δείχνουν ο λαός της Γαλλίας, οι εργαζόμενοι της Γερμανίας, της Αγγλίας κ.ά. μόνο με σκληρούς και μαζικούς αγώνες μπορούμε να υπερασπιστούμε τις κατακτήσεις μας και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας.
Δεν πρέπει να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν μετά το έγκλημα στα Τέμπη.
Για να ζήσουμε πρέπει να αγωνιστούμε! Μ’ αυτήν την αντίληψη πρέπει να κινηθούμε και πριν τις εκλογές και μετά από αυτές. Αυτήν την αντίληψη, της αντίστασης και του αγώνα, που υποστηρίζει κόντρα στις εκλογικές αυταπάτες το ΚΚΕ(μ-λ), πρέπει να ενισχύσουμε στις ίδιες τις εκλογές. Το σύστημα κι οι κυβερνήσεις του ενδιαφέρονται για τα κέρδη τους και οι επίδοξοι σωτήρες για τον εαυτό τους. Μόνο εμείς μπορούμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας.
Α.Λ. - νοσηλεύτρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου