Τον «υπέρ πάντων» αγώνα δίνει το ΜέΡΑ25 για να κερδίσει τις λίγες χιλιάδες παραπάνω ψήφους που του χρειάζονται για να μπει στη βουλή. Στο τηλεοπτικό τους σποτ, με τις παρεμβάσεις των στελεχών τους στη βουλή και σε διαδηλώσεις, προσπαθούν να αποδείξουν πως είναι η μόνη δύναμη που λέει τα πράγματα με το όνομά τους, που δεν φοβάται να συγκρουστεί με τα μεγάλα συμφέροντα και τη δεξιά, που εκπροσωπεί τον κόσμο της δουλειάς και τα δίκια του και στη βουλή και στον δρόμο.
Γιατί να μην αξίζει μια τέτοια φωνή να βρίσκεται στο κοινοβούλιο;
Γιατί το πρόβλημα του ελληνικού λαού δεν είναι ούτε η «ορμπανοποίηση» ούτε η «Μητσοτάκης Α.Ε.». Είναι το ΝΑΤΟ, που απαιτεί και παίρνει αεροδρόμια, λιμάνια και δρόμους για να υποστηρίξει τον πόλεμο στην Ουκρανία και την επιδίωξη της αμερικάνικης κυριαρχίας στον κόσμο. Είναι η ΕΕ, που στην εαρινή της έκθεση, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, περιέγραψε με σαφήνεια το μαύρο μέλλον που ετοιμάζει για τη χώρα, το πραγματικό πρόγραμμα όλων των αστικών κομμάτων, που είναι …κοστολογημένο μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια πάνω στις πλάτες ενός λαού που ήδη δοκιμάζεται σκληρά από τις πολιτικές της λιτότητας και της εξαθλίωσης. Το ΜέΡΑ25 εμφανίζεται να ξιφουλκεί εναντίον όλων αυτών, αλλά ξεκαθαρίζει ότι η χώρα θα πρέπει να τηρήσει τις υποχρεώσεις της προς τους εταίρους της, δηλαδή τους δυνάστες της! Ενώ για αμφισβήτηση -έστω- της συμμετοχής της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς, ούτε λόγος!
Γιατί δεν τους έχουμε εμπιστοσύνη! Όταν ο γραμματέας τους βρέθηκε στην εξουσία ως υπουργός Οικονομικών της «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όσο κι αν εκνεύριζε τον Ντάισελμπλουμ με το …άνετο στιλάκι του και τα καρό κασκόλ, όσο κι αν αποχώρησε χολωμένος μετά την κωλοτούμπα του Τσίπρα μετά το δημοψήφισμα, δεν είχε δώσει καμιά ουσιαστική κόντρα ενάντια στους ιμπεριαλιστές-δανειστές. Γιατί δεν είχε ούτε έναν μήνα στο αξίωμά του όταν στις 20 Φλεβάρη του 2015 υπέγραφε στο Γιούρογκρουπ μια απόφαση που άνοιγε τον δρόμο στο 3ο μνημόνιο (ναι, αυτό που μετά κατήγγειλε!) και στην οποία η κακόφημη τρόικα ήταν εκεί, απλά ονοματιζόταν «θεσμοί».
Γιατί ο αγώνας στον δρόμο που λένε ότι δίνουν δεν έχει καμία σχέση με τις πραγματικές και επείγουσες ανάγκες της λαϊκής πάλης. Δεν την ευνοεί και δεν την ενισχύει, δεν εμπνέει τις μάζες να την ακολουθήσουν. Με μικρά μπλοκ στις διαδηλώσεις (όχι όλες!) με τα προβεβλημένα στελέχη στην πρώτη σειρά, ίσα ίσα για να δίνουν το παρόν και να προσφέρουν το αγωνιστικό άλλοθι σε όσους το χρειάζονται για να …κουρνιάσουν κάτω από τα κοινοβουλευτικά φτερά του ΜέΡΑ25! Γιατί η παρουσία τους στα σωματεία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Ενώ η παρουσία τους στα Πανεπιστήμια, που ανέλαβε η ΑΡΑΣ, προσφέροντάς τους πόδι στην ΕΑΑΚ (την όχι και τόσο Ενιαία πια), δεν στάθηκε αρκετή για να τους δώσει το πολυπόθητο 3%. Δίνουν πράγματι τόσο βάρος στον εξωκοινοβουλευτικό αγώνα όσο ισχυρίζονται; Τέσσερα χρόνια που είναι στη βουλή, με τόση προβολή στα ΜΜΕ, αυτό ήταν όλο που μπόρεσαν να κάνουν στο κίνημα; Ναι, αυτό ήταν! Με τις απόψεις που έχουν, ούτε ήθελαν, αλλά ούτε και μπορούσαν να κάνουν κάτι περισσότερο.
Γιατί θεωρούμε πολύ μεγαλύτερη αυταπάτη το να αντιμετωπιστεί μια αντιλαϊκή κυβέρνηση, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ από μια κοινοβουλευτική δύναμη που φωνάζει και ίσως …σοκάρει με «Δήμητρες», από το να αναπτυχθεί ένα λαϊκό κίνημά τόσο μαζικό, μαχητικό και αποφασισμένο, που να αναγκάσει αυτούς που σήμερα δείχνουν πανίσχυροι να υποχωρήσουν.
Ο λαός μας έχει απέναντί του ένα σύστημα σε κρίση, την οποία δεν μπορεί να ξεπεράσει παρά φορτώνοντάς την στην πλάτη του. Αυτό σημαίνει φτώχεια, εξαθλίωση, καταστολή, πόλεμο. Αυτό το σύστημα θα βγάλει την κυβέρνησή του, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, αργότερα ή γρηγορότερα. Θα τον βρει τον τρόπο του, όπως το έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν και μάλιστα και με τη συμμετοχή των σημερινών στελεχών του ΜέΡΑ25, που κόπτονται για την αντισυστημικότητά τους!
Η παρουσία του ΜέΡΑ25 στη βουλή την προηγούμενη τετραετία δεν εμπόδισε την κυβέρνηση της ΝΔ να εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα δικαιώματα λαού και νεολαίας. Η οποία ανακόπηκε, έστω προσωρινά, μόνο όποτε ο λαός και η νεολαία βγήκαν στους δρόμους και αντιστάθηκαν.
Το ίδιο θα γίνει και με την επόμενη κυβέρνηση. Την επίθεση που έχει ήδη έτοιμη και περιμένει να εξαπολύσει μόλις εκλεγεί δεν θα την ανακόψουν οι όποιες φωνές της όποιας διαμαρτυρίας στο κοινοβούλιο, αλλά η αντίσταση των εργαζόμενων, της νεολαίας και του λαού. Σε αυτό το πεδίο θα κριθούν όλες οι δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά, σε αυτό το πεδίο θα κριθεί το ίδιο το μέλλον του λαού μας.
Προλεταριακή Σημαία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου