"Το μέγιστο που μπορούμε"

αναδημοσίευση από Αγώνας της Κρήτης                

"Η Ελλάδα έκανε το μέγιστο που μπορούσε" μας πέταξε στα μούτρα ο Άδωνης για το ναυάγιο στη Πύλο.

Ναι έκανε πολλά. Όχι η Ελλάδα γενικά, αλλά οι ελληνικές κυβερνήσεις και η διαχρονική πολιτική τους.

Μετέτρεψαν όλη τη χώρα σε ορμητήριο θανάτου απλώνοντας παντού Νατοικές Βάσεις. Από το λιμάνι της Σούδας μέχρι την Αλεξανδρούπολη παρελαύνουν οι μεγαλύτεροι εμπρηστές των πολέμων, οι ιμπεριαλιστές, για να βομβαρδίζουν χώρες, να μακελεύουν λαούς, να τρομοκρατούν. Και να δημιουργούν κατά εκατομμύρια τα καραβάνια των απελπισμένων που παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς.

Όσες χώρες δεν βομβάρδισαν, τις ληστεύουν με κάθε είδους μνημόνια, τις λεηλατούν μέχρι καταστροφής, τις γυρίζουν πίσω δεκαετίες.

Χαρίζοντας κάθε σπιθαμή του τόπου στους φονιάδες των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, εκχωρώντας τους κάθε υποδομή, οι ελληνικές κυβερνήσεις έκαναν τα μέγιστα για να γίνουν αυτοί οι άνθρωποι πρόσφυγες...

Και σαν κερασάκι στη τούρτα υψώνουν φράκτες, κάνουν pushbacks, στήνουν στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους απελπισμένους.

Είναι πολύ λίγο να μένει η κουβέντα στο ρόλο του λιμενικού. Θα μιλήσουμε για το ρόλο των βάσεων και των δεινών που φέρνουν αυτές στους γειτονικούς λαούς;

Θα μιλήσουμε για την ιμπεριαλιστική εξάρτηση της χώρας από ΗΠΑ-ΕΕ και για τα δεινά που φέρνει σε εμάς που ζούμε σε αυτό το τόπο;

Για την αστική τάξη και τα κόμματα της, αυτή η συζήτηση είναι απαγορευμένη γιατί ακουμπάει τα θεμέλια της υπόστασης της. Είναι μια παράνομη συζήτηση. Θα χύσουν (λίγα) κροκοδείλια δάκρυα και θα κοιτάξουν να εκμεταλλευτούν τα γεγονότα σύμφωνα με τις στοχεύσεις τους. Να εμπεδωθεί ακόμα πλατύτερα και βαθύτερα ότι τόσο αξίζει η ανθρώπινη ζωή.

Για την αριστερά και τις δυνάμεις που αναφέρονται στο κίνημα δε θα έπρεπε να είναι έτσι. Θα έπρεπε να τολμήσει να αναμετρηθεί με τη πραγματικότητα και να καταγγείλει το καθεστώς της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης που δολοφονεί και όχι να μαϊμουδίζει αστικά αφηγήματα...

Οι πραγματικές σχέσεις αλληλεγγύης μεταξύ των λαών βασίζονται στη κοινότητα συμφερόντων που έχουν και όχι σε ένα κούφιο αστικής προέλευσης ανθρωπισμό. Αναπτύσσονται στους αγώνες ενάντια στους κοινούς εχθρούς, τους ιμπεριαλιστές και τους κατά τόπους υποτακτικούς τους.

Εκεί μπορεί να βρεθεί διέξοδος από τη παρατεταμένη φρίκη.

Στη υπηρέτηση αυτού του δρόμου, μη λυπηθούμε δυνάμεις. Ας πράξουμε το μέγιστο που μπορούμε.

Νίκος Χαρτζουλάκης,

υποψήφιος βουλευτής με το ΚΚΕ(μ-λ) στην εκλογική περιφέρεια Χανίων.