Ένας δρόμος χωρίζει το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης από τα καμένα. Ασθενείς και εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο τη Δευτέρα 21/8 βρέθηκαν απέναντι από τις φλόγες ακριβώς έξω από το προαύλιο που ήταν γεμάτο με σταθμευμένα αυτοκίνητα, τους μαύρους καπνούς να εισβάλλουν σε όλους τους χώρους ενώ παράλληλα ακούγονταν εκρήξεις οι οποίες προέρχονταν από παρακείμενο στρατιωτικό πεδίο βολής με βλήματα που ξέμειναν να σκάνε από τη φωτιά με εκκωφαντικό θόρυβο. Ο εφιάλτης γίνεται χειρότερος αν λάβεις υπ όψιν τις τεράστιες δεξαμενές οξυγόνου στα υπόγεια του νοσοκομείου. Ο πρύτανης του ΔΠΘ επιχαίρει ότι έσωσε το νοσοκομείο η διεύρυνση αντιπυρικής ζώνης «κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς» (;) με τη συνεργασία της πρυτανείας, της αντιπεριφέρειας και της πολιτικής προστασίας… Τύχη βουνό δηλαδή αφού στο παρά πέντε κάναν αντιπυρική ζώνη! Η δε εκκένωση του νοσοκομείου, η μεταφορά και παραμονή στο λιμάνι, κάτω από τέντες, ασθενών, βρεφών, διασωληνωμένων και στη συνέχεια επιβίβαση σε «καράβι-νοσοκομείο», ανάμεσα στα τραπεζοκαθίσματα του σαλονιού με τους ορούς να κρέμονται από το μπαρ και τους υγειονομικούς να αυτοσχεδιάζουν για να προστατέψουν και να περιθάλψουν τους ασθενείς συνιστά συλλογικό τραύμα για όλους όσοι το έζησαν.
Ακόμη και μετά το δολοφονικό έγκλημα στο Μάτι πριν πέντε χρόνια τίποτα δεν έχει αλλάξει στην πολιτική της υπερεκμετάλλευσης και του βιασμού της φύσης, την πολιτική της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος, της εγκατάλειψης των δασών, της αποσάθρωσης των δασικών υπηρεσιών στο όνομα της ευκαιριακής κερδοφορίας και του ξεπουλήματος της χώρας στα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Να που επιβεβαιώνονται για άλλη μια φορά οι εκτιμήσεις ότι αυτό που κυριαρχεί στον εσμό της ντόπιας άρχουσας τάξης και των εκφραστών της δεν είναι καθόλου προφανώς το πατριωτικό αίσθημα αλλά η εγκατάλειψη του λαού στη μοίρα του και η με κάθε τρόπο διαιώνιση των δεσμών εξάρτησης από τα ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα με αντίτιμο την απογύμνωση και την μετατροπή της όμορφης χώρας μας σε κρανίου τόπο. Μόνο το λαϊκό κίνημα μπορεί να επιβάλλει με τους αγώνες του τους όρους για την προστασία της φύσης και της ανθρώπινης ζωής στην κάθε επικίνδυνη κυβέρνηση. Δεν είναι ανίκανη αυτή η κυβέρνηση, κι αν τη ρίξουμε θα έρθει άλλη ικανή. Οι ικανότητές τους φαίνονται στο πώς μετατρέπουν τη ζωή μας σε κόλαση μέρα την ημέρα. Για να ζήσουμε και να αγωνιστούμε πρέπει πρώτα να επιβιώσουμε. Να αγωνιστούμε λοιπόν ενάντια σ΄αυτούς που μας στερούν Ζωή και Επιβίωση!
Υγειονομικοί ΚΚΕ(μ-λ) Αν. Μακεδονίας- Θράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου