Τι γίνονταν χρόνια τώρα στην Παλαιστίνη; Στην Γάζα, την Δυτική Όχθη αλλά και στα υπόλοιπα κατεχόμενα εδάφη μετά το 1948; Για όσα συνέβαιναν, τα ... ευαίσθητα ΜΜΕ της Δύσης, σε πλήρη συντονισμό με τις κυβερνήσεις τους, κάνανε πως δεν βλέπανε. Περνούσαν στα "ψιλά" τις δολοφονίες Παλαιστίνιων κάθε ηλικίας, ιδιαίτερα μικρών παιδιών και εφήβων. Ήταν γι αυτούς ρουτίνα να κάνουν μονόστηλα ή και να αποσιωπούν, ειδήσεις που έκρυβαν το καθημερινό ξεκλήρισμα ενός ολόκληρου λαού! Για την καθημερινή βία, τους εποικισμούς, την καταστροφή σπιτιών, την αρπαγή της γης, τους χιλιάδες βασανισμένους και σακατεμένους, τις βεβηλώσεις τζαμιών, την καταστροφή υποδομών, την διαρκή πολιορκία και τους κάθε είδους εξευτελισμούς. Τώρα απέκτησαν "ευαισθησία" και "συγκίνηση μέχρι δακρύων". Μονόπλευρη σε τέτοιο σημείο και γι αυτό απόλυτα υποκριτική. Την ίδια στιγμή είναι έτοιμοι όλοι αυτοί να σερβίρουν κάθε τερατώδες ψέμα στην υπηρεσία της ισραηλινής προπαγάνδας για να δικαιολογηθούν νέα μαζικά εγκλήματα. Τι συνέβαινε λοιπόν στην Παλαιστίνη πριν εξαπολυθεί, το προηγούμενο Σάββατο, η απεγνωσμένη Παλαιστινιακή κραυγή αντίστασης; Να μερικές, ελάχιστες, εικόνες μέσα από κείμενα του Αθέατου Κόσμου στο διάστημα των τελευταίων 10 χρόνων.
Παραλία της Γάζας
«Κρυφτό» θανάτου με τις βόμβες
Τι μπορεί να σταματήσει μια παρέα δεκάχρονων παιδιών όταν είναι μάλιστα σε σχολικές διακοπές και δίπλα στην θάλασσα, να παίζουν ολημερίς; Τίποτε ή σχεδόν τίποτε. Ούτε καν ο φόβος του πολέμου και ο κίνδυνος του θανάτου. Αυτό θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς αν έβλεπε τα πιτσιρίκια να παίζουν κρυφτό και ποδόσφαιρο ανάμεσα στις βάρκες, στις ψαροκαλύβες και στις έρημες πολύχρωμες τέντες στην παραλία, στα νότια της πόλης της Γάζας., δίπλα στο μικρό λιμάνι. Λίγα μέτρα μακριά από το γνωστό ξενοδοχείο Αλ-Ντέιρα, το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης 16 του Ιούλη, γύρω στις τέσσερις το απόγευμα, τίποτε δεν προμήνυε τον επερχόμενο κίνδυνο. Μερικά λεπτά μετά, όλοι θα διαπίστωναν με τρόμο τι θα μπορούσε να διακόψει για πάντα το ανέμελο παιγνίδι τους.
Δεν έχει εξακριβωθεί από πού προήλθαν τα φονικά βλήματα. Άλλοι είπαν για πυραύλους από αεροσκάφη και άλλοι για οβίδες που εκτοξεύθηκαν από πολεμικά πλοία που βρίσκονται μόνιμα στα ανοικτά της πολιορκημένης λωρίδας. Ότι και να ήταν, πρόσθεσαν μια καινούρια τραγωδία στις πολλές που εκτυλίσσονται συνεχώς αυτές τις ημέρες στην περιοχή. Αυτήν την φορά αυτόπτες μάρτυρες υπήρξαν αρκετοί δυτικοί δημοσιογράφοι, μιας και όλα συνέβησαν πολύ κοντά στο ξενοδοχείο Αλ-Ντέιρα, συνηθισμένο κατάλυμα των ξένων ανταποκριτών. Οι περισσότεροι είχαν γυρίσει μετά το πρωινό ρεπορτάζ στα δωμάτια τους για να ξεκουραστούν και να στείλουν το υλικό που είχαν συγκεντρώσει. Έτσι δεν ήταν η προπαγάνδα της Χαμάς, όπως συνηθίζουν να ισχυρίζονται οι Ισραηλινοί, αυτή που παρουσίασε και εξιστόρησε το έγκλημα, σχεδόν σε απευθείας μετάδοση, αλλά δημοσιογράφοι από μεγάλα καθεστωτικά αμερικάνικα και ευρωπαϊκά ΜΜΕ. Ανάμεσα τους ο Πήτερ Μπομόντ από τον Γκάρντιαν, ο Αιμάν Μόγιελντιν από το NBC, ο Τζόναθαν Μίλερ του αγγλικού καναλιού 4, ο Γουίλιαμ Μπουθ από την Ουάσιγκτον Ποστ και άλλοι. Όλοι σοκαρισμένοι και αφού πρώτα μερικοί από αυτούς είχαν σπεύσει να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες στα τραυματισμένα παιδιά.
Η επίθεση είχε στόχο μια συστάδα από ψαροκαλύβες και μια εγκαταλειμμένη αποθήκη , στην ακτή, δίπλα στον κακοφτιαγμένο λιμενοβραχίονα, αριστερά του αλ-Ντέιρα, περίπου διακόσια μέτρα μακριά από τον περίβολο του. Ανάμεσα στις βάρκες και στις καλύβες, μια ομάδα μικρών παιδιών, όταν βαριόταν να κλωτσάει την μπάλα, έπαιζε «κρυφτό». Όλα ξαδέρφια μεταξύ τους, από την οικογένεια Μπακρ, οικογένεια ψαράδων, που για να τα προστατεύσουν τα έφεραν από το στρατόπεδο προσφύγων που ζούσαν στην παραλία για να είναι, μάταια όπως αποδείχθηκε, ασφαλή. Στην πρώτη έκρηξη η ομάδα των παιδιών προσπάθησε να κρυφτεί πηγαίνοντας προς τα ξενοδοχεία της ακτής. Η δεύτερη έκρηξη τα πρόλαβε καθώς έτρεχαν με δυσκολία στην άμμο. Όταν επικράτησε σιωπή, τέσσερα από αυτά, φρικτά παραμορφωμένα, κείτονταν άψυχα στην παραλία. Τα υπόλοιπα μεταφέρθηκαν στο γειτονικό νοσοκομείο Σίφα, άλλα με βαριά και άλλα με επιπόλαια τραύματα. Οι κρατικές υπηρεσίες της Γάζας έδωσαν γρήγορα τα στοιχεία των τεσσάρων αγοριών, τα ονόματα των οποίων έκαναν τον γύρο του κόσμου. Ήταν οι δεκάχρονοι Ζακαρία Αχεντ Μπακρ και Αχεντ Ατεφ Μπακρ, ο εννιάχρονος Ισμαήλ Μοχάμεντ Μπακρ και ο εντεκάχρονος Μοχάμεντ Ράμεζ Μπακρ. Τυλιγμένα τα σώματα τους με παλαιστινιακές σημαίες θάφτηκαν λίγο πριν νυχτώσει αφού πρώτα ο ιμάμης στο τζαμί Αμπού Χασίρα, διάβασε τις καθιερωμένες προσευχές, μέσα σε κλίμα οργής και οδύνης.
Η διεθνής κατακραυγή που προκάλεσαν μέσα σε λίγες ώρες τα ρεπορτάζ των δυτικών ΜΜΕ, που θέλοντας και μη, πρόβαλλαν τις εικόνες και την είδηση, ανάγκασαν την στρατιωτική ηγεσία των ισραηλινών δολοφόνων να ψελλίσει μερικές δικαιολογίες και να διατάξει μια δήθεν έρευνα ευθυνών. Πίστευαν -λέει- πως στις ψαροκαλύβες κρύβονταν εκτοξευτές πυραύλων και οι πιτσιρικάδες ήταν μαχητές της Χαμάς! Μέχρι την Πέμπτη το απόγευμα, και ενώ τα διεθνή ΜΜΕ είχαν αρχίσει να μιλούν για την έναρξη της χερσαίας εισβολής, το σιωνιστικό καθεστώς είχε δολοφονήσει πάνω από διακόσιους πενήντα Παλαιστίνιους, όλους σχεδόν άμαχους. Ανάμεσα τους και σαράντα πέντε παιδιά, ενώ πολλά βρίσκονται στα νοσοκομεία βαριά τραυματισμένα. Η ισραηλινή ηγεσία για μια ακόμη φορά προχώρησε στην διάπραξη ενός μαζικού εγκλήματος ενάντια στον λαό της Παλαιστίνης αλλά και απέναντι σε όλη την ανθρωπότητα. Συνένοχοι σε αυτό το έγκλημα, που το παρακολουθούν απαθείς, όταν δεν το δικαιολογούν, οι δυτικοί σύμμαχοι των σιωνιστών. Οι κυβερνήσεις της δήθεν πολιτισμένης Ευρώπης και της Αμερικής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ το ρεπορτάζ του Μπoμόντ στον Γκάρντιαν
και του Μπουθ στην Ουάσιγκτον Ποστ
και το κείμενο του Πάνου Χαρίτου, στην Αυγή που δημοσιεύτηκε την ώρα που ολοκληρώναμε την στήλη,
ΔΕΙΤΕ το βίντεο λίγα λεπτά μετά την έκρηξη το μπαλκόνι του Αλ-Ντέιρα https://www.facebook.com/photo.php?v=10152650172546719.
Η φωτογραφία δείχνει τον δεκατριάχρονο Χαμάντα Μπακρ, τραυματισμένο στο στήθος στο ξενοδοχείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου