50 χρόνια συμπληρώνονται φέτος απο την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Εξέγερση του λαού μας για ψωμί-παιδεία-ελευθερία-λαοκρατία. Το σύστημα για χρόνια προσπαθεί να δώσει άλλο νόημα στην εξέγερση, να χαρακτηρίσει την εμβληματική για τον λαό μας ημερομηνία της 17 Νοέμβρη με άλλους τρόπους. Προσπαθεί να κάνει τους παλιούς να ξεχάσουν και τους νέους να μην μάθουν ποτέ.
Γιατί ο αγώνας του λαού μας τότε, τόνιζε ότι την χούντα των συνταγματαρχών που μας είχε κάτσει στο σβέρκο και μας είχε πάρει την ελευθερία μας, την φέραν οι Αμερικάνοι. Και ότι μαζί με τους χουντικούς, πρέπει να διώξουμε και τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές από τη χώρα, που όπου πατάει η μπότα τους φέρνει θάνατο στους λαούς του κόσμου.Το βλέπουμε και σήμερα, 50 χρόνια μετά. Με τον πόλεμο στην Ουκρανία που μετράει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και ανείπωτες καταστροφές, πόλεμος που προετοιμάστηκε και ξεκίνησε στη βάση της κόντρας μεταξύ των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ και Ρωσίας. Πριν σχετικά λίγα χρόνια, ο λαός της Ουκρανίας και της Ρωσίας ζούσαν αδελφωμένοι. Τώρα σκοτώνονται για τα συμφέροντα άλλων.Στην Παλαιστίνη, εκεί και αν έβαλε το χέρι του ο ιμπεριαλισμός. Με τις ΗΠΑ να δημιουργούν ένα φασιστικό «κράτος» που θα εξυπηρετεί τα αμερικάνικα συμφέροντα στη Μέση Ανατολή ,πάντα εξοπλισμένο με τα πιο σύγχρονα όπλα. Πήραν τη γη και τα σπίτια του Παλαιστινιακού λαού, τον στρίμωξαν σε μια λωρίδα γη, τον σκότωσαν αυτόν και τα παιδιά του. Παιδιά στην ηλικία μας και πιο μικρά ακόμη, σκοτώνονται κάθε μέρα από τους φασίστες σιωνιστές του Ισραήλ. Ο παλαιστινιακός λαός όμως αντιστέκεται στον αφανισμό του ηρωικά. Με πέτρες και σφεντόνες απέναντι σε πάνοπλους δολοφόνους.
Η Ελλάδα, λόγω της ένταξης της στο ΝΑΤΟ και της εξάρτησης της από τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές, συμμετέχει σε όλα τα παραπάνω. Με αποστολή όπλων και drone στο μέτωπο της Ουκρανίας, με τη σύναψη συμφωνιών και τη δηλωμένη στήριξη στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Απ’ άκρη σε άκρη, έχει γεμίσει βάσεις του ΝΑΤΟ και σιδερικά πολέμου, που καθόλου για την ασφάλεια μας δεν είναι. Είναι για να ορμάνε οι δολοφόνοι του πλανήτη στους λαούς του κόσμου και ταυτόχρονα βάζουν την Ελλάδα στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστών ανταγωνιστών τους. Η χώρα εμπλέκεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σε πολέμους και ο πόλεμος έρχεται πιο κοντά και σε εμάς.
Ψωμί-παιδεία-ελευθερία φώναζαν και έγραφαν οι αγωνιστές του Πολυτεχνείου. Σήμερα, η ακρίβεια και οι ανατιμήσεις μας κάνουν να πούμε το ψωμί -ψωμάκι. Όλα ακριβαίνουν συνεχώς και οι μισθοί των γονιών μας παραμένουν στην καλύτερη ίδιοι. Παιδεία με Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, τμήματα με 30 μαθητές και ταβάνια να πέφτουν στα κεφάλια μας, Τράπεζα θεμάτων που αφήνει τους συμμαθητές μας στην ίδια τάξη. Όσο για την ελευθερία, την βλέπουμε να μικραίνει με τις απαγορεύσεις των διαδηλώσεων και το ξύλο της αστυνομίας σε όποιον σηκώσει κεφάλι. Πριν λίγες μέρες μόλις, άνοιξαν το κεφάλι και προκάλεσαν πολλαπλά τραύματα σε κοπέλα 16 χρονών. Παραλίγο να είχαμε νέα νεκρή από τα χέρια αυτών που υποτίθεται μας προστατεύουν.
Η 17 Νοέμβρη δεν είναι απλά μια γιορτή. Έχει περιεχόμενο στο σήμερα. Την ανάγκη της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, της πάλης για δικαιώματα. Την επιδίωξη του λαού μας να κάνει ο ίδιος κουμάντο στον τόπο του, να φτιάξει ένα άλλο , καλύτερο μέλλον από αυτό που του ετοιμάζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου