Όχι δεν θα σωπάσουμε!
Δεν θέλουμε να σωπάσουμε!
Δεν πρέπει να σωπάσουμε!
Είναι το σύστημα και η επίθεση του που έτσι κι αλλιώς δεν μας αφήνει να ξεχάσουμε, δεν μας αφήνει ζήσουμε, δεν μας αφήνει να σωπάσουμε!
Από πού να το πιάσεις και που να το αφήσεις;
Καθημερινά η ζωή μας εκβιάζει να βρούμε απαντήσεις. Να βρούμε μια ζωή που να μας κάνει, μια ζωή που να μας αξίζει!
Να σηκώνεσαι το πρωί και να ξέρεις ότι θα πας στη δουλειά και θα γυρίσεις!
Να σηκώνεσαι το πρωί να πηγαίνεις στο χωράφι σου και να ξέρεις ότι θα μπορείς να ζεις!
Να σηκώνεσαι το πρωί και να πηγαίνεις στο σχολείο, στη σχολή και να ονειρεύεσαι!
Τα φυσιολογικά δηλαδή! Τα αυτονόητα!
Κι όμως! Αν πας μια εκδρομή, αν πας στους γονείς σου για γιορτές, αν μπεις σε ένα τρένο για να πας να βρεις φίλους και φίλες, στην Ελλάδα του 21 αιώνα θα σε σκοτώσουν στη διαδρομή!
Άρα; Η προοπτική αυτού του συστήματος ποια είναι;
Η ΑΜΦΙΣΒΉΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΥΤΟΝΌΗΤΩΝ!!!!
Δεν μας κάνει αυτή η προοπτική! Θέλουμε τη δική μας προοπτική! Θέλουμε τα αυτονόητα κι ακόμη παραπάνω και δεν θα σωπάσουμε!
Θα βγούμε και θα το φωνάξουμε, όπως το κάνουν οι φοιτητές και η αγροτιά! Όπως το κάνουν οι λαοί όλου του κόσμου που αντιλαμβάνονται την αδικία!
Στις 28 Φλεβάρη 1 χρόνο μετά την κρατική δολοφονία στα Τέμπη να απεργησουμε, να βγούμε στους δρόμους και να πούμε ότι δεν ξεχνάμε! Να βγούμε στους δρόμους και να αγωνιστούμε, για τα αδέρφια που χάθηκαν νωρίς, να αγωνιστούμε γιατι έχουμε το δίκιο και θα νικήσουμε, να αγωνιστούμε για τα αυτονόητα δουλειά, παιδεία, υγεία!
Να αγωνιστούμε! Γιατί για να ζήσουμε ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΎΜΕ!
Λ.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου