Το βράδυ του Σαββάτου 9/3 στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη, δύο νέοι άνθρωποι κυνηγήθηκαν, λιντσαρίστικαν από ένα πλήθος 200-300 ατόμων, κατά βάση νέων, με μόνο κριτήριο τη σεξουαλική τους ταυτότητα.

Η τρανσφοβική και ομοφοβική επίθεση στη Θεσσαλονίκη δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά αντίθετα αποτυπώνει τη φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής, και μάλιστα την απήχηση ρατσιστικών και φασιστικών συμπεριφορών σε νεότερες ηλικίες.

Τέτοια φαινόμενα έχουμε παρατηρήσει συγκεκριμένα και στο Ν. Ηράκλειο, όπου φασιστικές ομάδες δραστηριοποιούνται προσπαθώντας να κάνουν την παρουσία τους αισθητή. Έχει σημειωθεί περιστατικό επίθεσης σε ανήλικο με μαχαίρι στην πλατεία Ν. Ηρακλείου πέρυσι το Μάιο, μετά από αντιφασιστική πορεία στο Ν. Ηράκλειο. Αντίστοιχη περίπτωση με επίθεση με μαχαίρι συνέβη και μετά από άλλη αντιφασιστική κινητοποίηση στην Καλλιθέα πέρυσι το Φεβρουάριο. Επίσης, μην ξεχνάμε τη δολοφονική επίθεση στον Σιράζ Σαφτάρ στον Περισσό τον Αύγουστο του 2023, που κατά πάσα πιθανότητα συγκαλήφθηκε για να μη φανεί πως είχε ρατσιστικά κίνητρα.

Είναι φυσικά αποτελέσματα όλα αυτά, όταν από τα χείλη του επίσημου πολιτικού σκηνικού και των πολιτικών της «σοβαρής δεξιάς» ακούγονται δηλώσεις που κλείνουν το μάτι στο φασισμό και προτείνουν στους νέους να αναζητήσουν εχθρούς που «αλλοιώνουν τον πολιτισμό και τις αξίες του έθνους» και που ευθύνονται για τη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων, αλλά τάχα καταδικάζουν το φασισμό επίσημα. Όταν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προβάλλονται πρότυπα αρρενωπότητας, σκληρότητας, μισογυνισμού, ρατσισμού και γενικότερα μίσους προς οτιδήποτε διαφορετικό.

Οι νέοι άνθρωποι κουβαλάνε οργή απέναντι στο σύστημα. Όσο η λαϊκή πάλη και το κίνημα δε δίνει πραγματικές απαντήσεις στη νέα γενιά απέναντι στην επίθεση του συστήματος, τα παιδιά και οι νέοι θα γίνονται πιο επιρρεπή σε τέτοιες συμπεριφορές και ιδεολογίες, λόγω της ανάγκης τους να ανήκουν κάπου. Με τις λογικές του «εμείς ενάντια σε αυτούς», έλκονται από το φασισμό που τους προσφέρει ακριβώς όλα αυτά στο πιάτο.

Ο φασισμός με τη μορφή της ακροδεξιάς δεν είναι τυχαίο ότι εμφανίζεται όλο και περισσότερο παγκοσμίως, και ιδιαίτερα στη χώρα μας. Είναι το μακρύ χέρι του κεφαλαίου και της αστικής τάξης, που παρουσιάζεται σαν αντισυστημική δύναμη, με σκοπό να χτυπάει τον αγωνιζόμενο λαό και τις μειονότητες και να τους καταστέλλει στο όνομα του συστήματος στο οποίο υποτίθεται ότι αντιτίθεται. Ο φασισμός είναι η προέκταση του καπιταλιστικού συστήματος όταν αυτό ζορίζεται.

Είναι σημαντικό να δημιουργούνται ισχυρά δίκτυα αγώνα με βάση την αντίσταση στην πολιτική του συστήματος που θρέφει το φασισμό αλλά και την αλληλεγγύη και την ενότητα, που να αντιτίθενται στο φασισμό και τις ρατσιστικές ιδέες. Γι’ αυτό το λόγο, η νεολαία και οι γονείς πρέπει να πολιτικοποιηθούν, να αναγνωρίζουν και να μάχονται το φασισμό, να αντιπαρατίθενται και να απαντάνε σε τέτοιες συμπεριφορές και ιδεολογίες σε οποιονδήποτε χώρο, εκπαιδευτικό ή μη.

ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΣΑΚΙΖΟΥΝ ΑΓΩΝΕΣ ΛΑΪΚΟΙ
 
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΒΟΡΕΙΑ