Δύο σχόλια και μία κριτική

Άρχισαν να μιλούν ανοιχτά για τα πυρηνικά και οι δυτικοί!

Σε πρόσφατες δηλώσεις του ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ ανέφερε ότι η Συμμαχία αναβαθμίζει και βελτιστοποιεί το πυρηνικό της οπλοστάσιο, για να αντιμετωπίσει τις ανάλογες απειλές της Ρωσίας. Είναι η πρώτη φορά, από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, που δυτικός αξιωματούχος μετέρχεται ανάλογης ρητορικής. Μέχρι τώρα, οι δυτικοί «το παίζανε» ... δημοκράτες και ειρηνοποιοί. Η αλλαγή στάσης οφείλεται, προφανώς, στις εξελίξεις στα πολεμικά μέτωπα και στην ανάγκη ανταπάντησης στη ρητορική αλλά και τις ευρείας κλίμακας ασκήσεις με τακτικά - όχι στρατηγικά, επί του παρόντος - πυρηνικά όπλα του ρώσικου ιμπεριαλισμού και των συμμάχων του (Λευκορωσία). Δεν θα μπορούσε το ΝΑΤΟ να απαντήσει στα ... ανατολικά πυρηνικά παρά μόνο με τα δικά του ... πυρηνικά! Πόσο πιο σοβαρή κι επικίνδυνη να γίνει η κατάσταση;

Ο αντικομμουνισμός του Μακρόν πάνω απ’ όλα!

Αφού ηττήθηκε εκλογικά κατά κράτος το κόμμα του Μακρόν από το φασιστικό της Λεπέν στις ευρωεκλογές, επιστρατεύει για πολλοστή φορά την αντιδραστική θεωρία των «δύο άκρων». Θα κάνει, λέει, διμέτωπο αγώνα, ενάντια στην ακροδεξιά και την «ακροαριστερά», από την οποία προς το παρόν δεν κινδυνεύει. Όπου αυτή η τελευταία είναι κάτι ρετάλια και θραύσματα της πάλαι ποτέ κραταιάς σοσιαλδημοκρατίας. Δεν είναι καθόλου αφελής. Γνωρίζει ότι κομμάτια του λαού που κινητοποιούνται ψάχνονται αριστερά και λαμβάνει τα μέτρα του. Προτιμά τον αντικομμουνισμό παρά τον ... «αντιφασισμό». Τί να πει, επί της ουσίας, άλλωστε; Ότι εφαρμόζει μια χαρά την ατζέντα της φασιστικής δεξιάς; Ότι είναι ραγδαία, επί των ημερών του, η φασιστικοποίηση της πολιτικής και κοινωνικής ζωής; Ή ότι στοχοποιεί αυτούς που έχει στο στόχαστρό του το σύστημα διαχρονικά; Με το κόμμα της Λεπέν έχει πρόβλημα, όχι με τον ... φασισμό!

Εκτός απ’ την ομφαλοσκόπηση υπάρχει και το κίνημα!

Έλαμψαν με την απουσία τους οι δυνάμεις και συλλογικότητες που κλήθηκαν - με δημόσια ανοιχτή πρόσκληση - σε σύσκεψη από το ΚΚΕ(μ-λ), για να προκύψει από κοινού αντιπολεμική-αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση στην Αθήνα. Με ανοιχτή, μάλιστα, την ημερομηνία της. Δεν θεώρησαν ότι είναι σοβαρό το θέμα ή το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών έπαιξε το ρόλο του; Στους ίδιους εναπόκειται να απαντήσουν. Αν και τα ... χούγια δεν κόβονται. Εδώ και καιρό, αρκετοί δεν κρίνουν σκόπιμο ούτε καν να απαντούν σε προτάσεις κοινής δράσης. Και όχι μόνο της καλούσας στη συγκεκριμένη περίπτωση οργάνωσης. Ο πλανήτης κινδυνεύει, ανά πάσα στιγμή, να πάρει φωτιά και οι ηγεσίες περί άλλων τιρβάζουν. Τί Ουκρανία, τί Παλαιστίνη, τί Μέση Ανατολή, τί Ειρηνικός, τί Βαλκάνια; Όταν δεν προσπαθείς να απαντήσεις στα σοβαρότατα ζητήματα που εξελίσσονται σε αντιδραστική τροχιά, μην απορείς για τη συμπεριφορά του λαού και απέναντί σου. Έχει και η ... αφασία τα όριά της!

Σ.Π.