ΤΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ (Ριζοσπάστης 30/01/1931)

Ένα μικρό άρθρο του Ριζοσπάστη από τις 30 Γενάρη του 1931 για τις εξελίξεις στην Παλαιστίνη που μας βοηθά να βγάλουμε αρκετά συμπεράσματα για τις ρίζες του Παλαιστινιακού, για τις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστών, τότε του αγγλικού, για το ρόλο του σιωνισμού και το πως χρησιμοποιήθηκε, για την τακτική του διαίρει και βασίλευε, για το πως χρησιμοποιήθηκαν οι Εβραίοι ντόπιοι εργάτες και της Ευρώπης, όπως και για τη στάση των αραβικών αστικών τάξεων. Με περιεκτικό τρόπο εξηγεί πολλά από τα οποία ζει σήμερα ο λαός της Παλαιστίνης που σχεδόν ένα αιώνα παλεύει ενάντια στον αφανισμό του!

Η εξέγερση των Αράβων το 1928 έθεσε το επαναστατικό κίνημα της Παλαιστίνης μπρος σε πολλά σημαντικά προβλήματα και ιδιαίτερα μπροστά στο πρόβλημα των σχέσεων του εθνικού ζητήματος με το απελευθερωτικό κίνημα των Αράβων. Ο πυρήνας του εθνικού ζητήματος στην Παλαιστίνη βρίσκεται στη στάση της ισραηλίτικης μειοψηφίας. Η μη κατανόηση του ζητήματος αυτού ήταν η βάση ορισμένων σφαλμάτων που διέπραξε το Κ.Κ. Παλαιστίνης.

Στην Παλαιστίνη, όπως και σε κάθε αποικιακή χώρα, η ισραηλίτικη μειοψηφία, η οποία βρίσκεται κάτω από την επιρροή του σιωνισμού, παίζει ρόλο πράκτορος του αγγλικού ιμπεριαλισμού για το τσάκισμα του απελευθερωτικού κινήματος των Αράβων. Ο σιωνισμός δεν είναι μονάχα ένα όργανο του αγγλικού ιμπεριαλισμού, αλλά μια πρωτοπορία η οποία του χρησιμεύει για την εκμετάλλευση και την καταπίεση των μαζών των Αράβων.

Ο ρόλος του σιωνισμού αποδεικνύεται από τα εξής γεγονότα: 1) Μετά την ήττα του γερμανικού ιμπεριαλισμού ο αγγλικός ιμπεριαλισμός εγκαθιδρύθηκε στην Παλαιστίνη για να χρησιμοποιήσει τους Εβραίους στην πάλη κατά του απελευθερωτικού κινήματος. 2) Οι Εβραίοι καπιταλιστές οι οποίοι βρίσκονταν σε αναζήτηση ενός εδάφους για να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο κράτος συγκέντρωσαν τις προσπάθειές τους στην Παλαιστίνη και εκμεταλλεύτηκαν την άθλια κατάσταση των ισραηλιτικών μαζών της Ανατολικής Ευρώπης για την πραγματοποίηση των σχεδίων τους με τη βοήθεια του αγγλικού ιμπεριαλισμού. 3) Η αποκατάσταση των ισραηλιτών στην Παλαιστίνη συνεπάγεται μια μαζική αποκλήρωση των φτωχών Αράβων χωρικών. Έτσι ο αγώνας κατά του σιωνισμού γίνεται η βάση της αγροτικής επανάστασης στην Παλαιστίνη. 4) Η αποκατάσταση αυτή των Ισραηλιτών στην Παλαιστίνη προκαλεί το διώξιμο των Αράβων εργατών. Χάρις στα τεράστια ποσά που στέλνει η διεθνής ισραηλίτικη μπουρζουαζία ο Εβραίος εργάτης μπορεί να θεωρηθεί ως προνομιούχος απέναντι του Άραβα. Η ισραηλίτικη μπουρζουαζία έχει συμφέρο να κρατήσει στην προνομιούχο αυτή θέση τον Εβραίο εργάτη γιατί θέλει να παρεμποδίσει κάθε διεθνή οργάνωση και να πλατύνει το χάσμα το οποίο υπάρχει μεταξύ του πρώτου και του Άραβος εργάτη.

Το πέρασμα της αραβικής μπουρζουαζίας στο στρατόπεδο του αγγλικού ιμπεριαλισμού επιταχύνθηκε από το αραβικό συνέδριο του 1923. Από τότε η αραβική μπουρζουαζία κατέβαλε κάθε προσπάθεια να συνάψει μια συμφωνία μαζί του. Βέβαια η αραβική εκτελεστική επιτροπή αναγκάστηκε ύστερα από την εξέγερση να κάνει επαναστατικές χειρονομίες και να προκηρύξει και γενική απεργία, στην πραγματικότητα όμως δεν έπαψε να διαπραγματεύεται με την Αγγλία. Η αραβική αντιπροσωπεία, η οποία πριν λίγο καιρό βρίσκονταν στο Λονδίνο, κατόρθωσε να συνάψει μια συμφωνία με την αγγλική κυβέρνηση. Εάν η συμφωνία αυτή δεν δημοσιεύθηκε είναι διότι ο Μακ Ντόναλδ έχει ανάγκη της αραβικής μπουρζουαζίας, όπως και της σιωνιστικής και δεν θέλει να την εκθέσει στις μάζες.

Οι παρατηρήσεις και οι διαπιστώσεις αυτές ενέπνευσαν τις σχετικές αποφάσεις που πήρε το 1ο συνέδριο του Κ.Κ. Παλαιστίνης: Κινητοποίηση των εργατών και χωρικών ενάντια στον αγγλικό ιμπεριαλισμό και τον σιωνισμό. Πάλη κατά της αραβικής μπουρζουαζίας, αυτά είναι τα βασικότερα καθήκοντα που μπαίνουν μπροστά στο Κ.Κ. Παλαιστίνης.