Κανέναν δεν πρέπει να ξεγελά και να εφησυχάζει η τυπική διάλυση της Χρυσής Αυγής. Το σύστημα για δικούς του λόγους (καλύτερος έλεγχος της Χρυσής Αυγής, αξιοποίησή της στο τότε πολιτικό σκηνικό) θέλησε να την «κοντύνει» με τα γνωστά πια αποτελέσματα. Όμως, ο φασισμός δεν εξαφανίστηκε. Υπάρχει στα φασιστικά, φασίζοντα και εθνικιστικά-ρατσιστικά κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή. Αυτά τα κόμματα είναι γέννημα θρέμμα του συστήματος και το μακρύ του χέρι για το πέρασμα της αντιλαϊκής του πολιτικής.
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι η φασιστικοποίηση του ίδιου του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος. Αυτή είναι η μήτρα που γεννά, αναπαράγει και αξιοποιεί προς όφελός της τον φασισμό και τα φασιστικά μορφώματα και ομάδες.
Η βίαιη καταστολή, η ανοιχτή τρομοκρατία, η φασιστικοποίηση της δημόσιας και κοινωνικής ζωής είναι το μόνο μέσο που έχει το σύστημα για να προωθήσει την ολομέτωπη επίθεσή του ενάντια στον λαό (φτωχοποίηση-ανεργία, απανωτά χτυπήματα στη δωρεάν περίθαλψη και εκπαίδευση, γκρέμισμα εργασιακών, συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, βάθεμα της εξάρτησης από αμερικάνους και ευρωπαίους ιμπεριαλιστές και άμεση εμπλοκή στους ματωβαμένους πολέμους τους σε Μέση Ανατολή και Ουκρανία…).
Ανάλογη πολιτική προωθείται και στο χώρο της εκπαίδευσης. Η κυβέρνηση για να χτυπήσει το δικαίωμα των μαθητών στις σπουδές (Τράπεζα Θεμάτων-ΕΒΕ), για να προωθήσει την πολιτική της αδιοριστίας και των συγχωνεύσεων, για να φτωχοποιήσει του εκπαιδευτικούς, για να τους κατηγοριοποιήσει και καθυποτάξει, για να επιβάλλει τον εργασιακό μεσαίωνα δείχνει το πιο αντιδραστικό, το πραγματικό της πρόσωπο. Καταφεύγει στην πολιτική της ανοιχτής τρομοκρατίας και των διώξεων των εκπαιδευτικών.
Το προηγούμενο διάστημα στοχοποιήθηκαν και διώκονται πειθαρχικά αγωνιστές εκπαιδευτικοί για τη συνδικαλιστική-πολιτική τους δράση και έκφραση. Τώρα διώκονται και παραπέμπονται στα πειθαρχικά συνάδελφοι και συναδέλφισσες (νεοδιόριστοι και μη) που συμμετείχαν στην απεργία-αποχή από την ατομική αξιολόγηση. Με αυτό το νέο μπαράζ διώξεων η κυβέρνηση χτυπά το δικαίωμα του αγώνα και της απεργίας και στέλνει σε κάθε συνάδελφο το μήνυμα ότι μπροστά στην επίθεση που δέχεται θα πρέπει να συμμορφωθεί και να υποταχθεί.
Την ίδια πολιτική τρομοκρατίας και καταστολής αντιμετωπίζουν από την πλευρά της κυβέρνησης και οι μαθητές. Η αυστηροποίηση των ποινών, η ποινικοποίηση των αγώνων, της κατάληψης, της αποχής, η προσαρμογή προς το αντιδραστικότερο των εσωτερικών κανονισμών λειτουργίας των σχολείων έχουν στόχο να χτυπήσουν τη μαθητική αντίσταση και τους αγώνες ενάντια στο ταξικό σχολείο της απόρριψης και της πειθάρχησης-συμμόρφωσης στο σύστημα.
Οι εκπαιδευτικοί με συνελεύσεις, αγώνες, διαδηλώσεις και απεργίες, σε συντονισμό με μαθητές και γονείς μπορούν να αντισταθούν στην επίθεση που δέχονται και να ανατρέψουν στην πράξη την πολιτική της τρομοκρατίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου