Σε σχέση με την εκεχειρία.

Η εκεχειρία μεταξύ της Παλαιστινιακής Αντίστασης και των σιωνιστών που τίθεται σε ισχύ την Κυριακή, έρχεται σε μία στιγμή που στη μεγαλύτερη και στην πιο μακρόχρονη πληγή του πλανήτη μετράμε επίσημα πάνω από 45.000 νεκρούς Παλαιστίνιους, με άλλες πηγές να μιλάνε και για 70.000, μυριάδες ισοπεδωμένες περιοχές και καταυλισμούς που τα καθάρματα - εντεταλμένοι των αμερικάνων ιμπεριαλιστών ήδη εποικίζουν.

Στην επιχείρηση εξόντωσης και γενοκτονίας του Παλαιστινιακού λαού, το καθήκον του δίκαιου Αγώνα ενάντια στο κράτος - τρομοκράτη σήκωσε η Παλαιστινιακή Αντίσταση, η οποία ξέρει πολύ καλά πως καμιά εκεχειρία και καμιά παύση πυρός δεν μπορεί να κλείσει την πληγή που λέγεται Παλαιστίνη. Γιατί η "χώρα χωρίς όνομα" που λέει και το τραγούδι, είναι ο διακαής πόθος εποικισμού των σιωνιστών που με την καθοδήγηση των ΗΠΑ προσπαθούν να διασφαλίσουν μία κρίσιμη θέση στη σκακιέρα των γεωπολιτικών ανταγωνισμών στη Μέση Ανατολή.

Το ζήτημα της Μέσης Ανατολής είναι ένα ζήτημα που καίει. Τα γεγονότα σε Λίβανο και Συρία, αναδεικνύουν τη βάρβαρη φύση του καπιταλιστικού - ιμπεριαλιστικού συστήματος, που στο DNA του έχει καταγεγραμμένη την εξόντωση των λαών. Εκεί που με τα πιο αντιδραστικά υλικά ο ιμπεριαλισμός παλεύει να συσσωρεύσει όρους για να προωθήσει ένα νέο γενικευμένα, βάρβαρο και βουτηγμένο στο αίμα ξαναμοίρασμα του κόσμου.

Από τη μια είναι πολύ νωρίς για πανηγυρισμούς. Ήδη λίγο πριν τεθεί σε ισχύ η εκεχειρία, οι σφαγείς του IDF συνεχίζουν να σπέρνουν τον θάνατο. Η Παλαιστίνη θα νικήσει όταν θα 'ναι λεύτερη από τη Μεσόγειο Θάλασσα ως τον Ιορδάνη ποταμό. Οι απώλειες που σημειώθηκαν στην 15μηνη επιχείρηση εξόντωσης του ηρωικού παλαιστινιακού λαού, οι φρικαλεότητες, τα βασανιστήρια, είναι το βαρύ τίμημα που πληρώνει και θα συνεχίσει να πληρώνει η Παλαιστίνη, γιατί οι αντικειμενικές συνθήκες που εδώ και 76 χρόνια την καθιστούν υπό κατοχή δεν σταμάτησαν. Ο πόλεμος δεν ξεκίνησε χτες, δεν θα τελειώσει αύριο και σίγουρα, αν κάποιοι επιθυμούν να λήξει με την ισοπέδωση της Παλαιστίνης αυτοί είναι οι σιωνιστές και οι δυτικοί αφέντες τους. Και καμιά επιδίωξη κανενός ιμπεριαλιστή δεν θα λήξει την Κυριακή, καμιά κατάπαυση πυρός δεν θα εξασφαλίσει στην Παλαιστίνη την απελευθέρωσή της.

Από την άλλη όμως, η Παλαιστίνη δεν λύγισε. Δεκαπέντε μήνες ύψωσε το ανάστημά της και αντιστάθηκε, ηρωικά πάλεψε για την πιο δίκαιη υπόθεση που έχει να παλέψει κάθε λαός: Την απελευθέρωσή του! Γιατί αν κάποιος ξέρει καλά πως οι λαοί νικούν με το όπλο στο χέρι, αυτός είναι ο λαός της Παλαιστίνης.

Και κάπου εδώ επιβεβαιώνεται και η θέση όσων επιμένουν στην αστείρευτη εμπιστοσύνη στην πάλη των λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό.
Το ανάστημα των λαών είναι ψηλό, πολύ ψηλό για να μην νικήσουν. Το επιβεβαιώνει ο λαός της Κίνας, ο λαός του Βιετνάμ, της Καμπότζης, ο λαός του Νεπάλ, ο λαός της Κούβας και ο ίδιος ο δικός μας ο λαός. Το επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ο λαός της Παλαιστίνης.

Το δίκιο ανήκει στην πάλη των λαών.
Λευτεριά στην Παλαιστίνη!
Νίκη στην Παλαιστινιακή Αντίσταση!

Ν.Γ.