Μπροστά στην απεργία της 28ης Φεβρουαρίου..

(στάλθηκε στα τοπικά ΜΜΕ των Χανίων)

Όπως όλα δείχνουν, η απεργία της 28^ης Φλεβάρη παίρνει όλο και πιο πλατιά χαρακτηριστικά και αναμένεται να είναι από τις μαζικότερες απεργίες που θα έχουν γίνει στη χώρα τα τελευταία χρόνια.

Το έγκλημα στα Τέμπη και η δολοφονία των 57 συνανθρώπων μας, δυο χρόνια μετά, όχι απλώς δεν έχει ξεχαστεί αλλά αντίθετα εξακολουθεί να οργίζει τον καθένα και την καθεμιά μας. Η απαξίωση της ίδιας της ανθρώπινης ζωής, το «πάμε κι όπου βγεί» που εφαρμόζεται, όχι μόνο στα τρένα αλλά, σε κάθε πτυχή της ζωής μας εξακολουθεί να αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση της κυβερνητικής πολιτικής.

- Γιατί τι είναι αν όχι απαξίωση της ανθρώπινης ζωής το γεγονός πως ήδη για το 2025 μετράμε 31 νεκρούς σε εργατικά ατυχήματα-εργοδοτικά εγκλήματα που αντιστοιχεί σε 1 νεκρό κάθε 2 μέρες;

- Τι είναι αν όχι απαξίωση της ζωής μας τα χτυπήματα στο δικαίωμα μας στη δωρεάν υγεία και η χειροτέρευση των όρων περίθαλψης;

- Τι είναι αν όχι απαξίωση της ανθρώπινης ζωής οι όροι με τους οποίους δουλεύει σήμερα η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας; Τα 13ώρα, οι 2 δουλειές για να βγει ο μήνας, οι εργαζόμενοι στον τουρισμό που δουλεύουν χωρίς ρεπό για 6-8 μήνες;

- Δεν είναι άραγε απαξίωση της ζωής μας η συμμετοχή της χώρας στα πολεμικά μέτωπα της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής; Η κούρσα των εξοπλισμών σε βάρος των δικαιωμάτων μας σε παιδεία-υγεία-δουλειά και η προετοιμασία για να γίνουμε κρέας για τα κανόνια των φονιάδων του πλανήτη;

Σε όλα αυτά, η σημερινή κυβέρνηση αλλά και συνολικά το αστικό πολιτικό σύστημα συναινούν με εθνική ομοψυχία. Μάλιστα, η κυβέρνηση, μετά τα μαζικά συλλαλητήρια προσπάθησε με κάθε μέσο και τρόπο να καναλιζάρει τις αντιδράσεις και να εκτονώσει την οργή. Δεν της πέρασε! Και τώρα προσπαθεί να εμποδίσει με κάθε τρόπο την πολιτικοποίηση των συλλαλητηρίων γι΄ αυτό και ενισχύει τις απόψεις εκείνες που θέλουν εκτός, τα κόμματα από τις συγκεντρώσεις της 28^ης Φεβρουαρίου. Αυτή η άποψη ειπώνεται από τα πιο αντιδραστικά χείλη των ακροδεξιών-φασιστικών κύκλων και στόχο έχει πάντα τα αριστερά κόμματα ή συλλογικότητες που παλεύουν για να εμπλέξουν τις μάζες ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές με οργανωμένο τρόπο. Γιατί, για το σύστημα και την εκάστοτε κυβέρνηση του, είναι πολύ πιο διαχειρίσιμη μια μαζική συγκέντρωση όπου ο καθένας υπάρχει εκεί ως μονάδα, όπου δεν υπάρχει συγκεκριμένη πολιτική στοχοθεσία και δεν προπαγανδίζεται η προοπτική της ανατροπής και μια άλλη διέξοδος για το λαό και τη νεολαία.

Είναι ανάγκη λοιπόν η λαϊκή οργή που ξεχύθηκε στους δρόμους όλης της χώρας στις 26 Γενάρη να βρει την συνέχεια της όλο και πιο οργανωμένα και συντονισμένα και μετά τις 28 Φλεβάρη. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η δικαιοσύνη, υπηρετεί τους ίδιους που κάνουν αυτά τα εγκλήματα. Καμιά δικαίωση δεν πρόκειται να έρθει από εκεί. Ας θυμηθούμε ότι η δικαιοσύνη τους είναι που βγάζει παράνομες και καταχρηστικές τις απεργίες των εργαζομένων και των εργατών. Η δικαιοσύνη τους είναι που διώκει αγωνιστές γιατί αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο (πχ. εκπαιδευτικοί).

Η αμηχανία της κυβέρνησης μπροστά στα συλλαλητήρια της 26^ης Γενάρη έδειξε πως ο πραγματικός φόβος τους είναι ο λαός στο δρόμο. Η λαϊκή οργή λοιπόν να γίνει αγώνας! Να οργανωθεί ο λαός, οι εργαζόμενοι, η νεολαία απέναντι στους καταπιεστές τους. Να οργανωθούν αγώνες στους χώρους δουλειάς και σπουδών ενάντια σε αυτήν την πολιτική που μας ρημάζει καθημερινά τη ζωή και που ετοιμάζει με μαθηματική ακρίβεια τα επόμενα «Τέμπη». Μόνο έτσι θα έρθει η πραγματική δικαίωση του εγκλήματος στα Τέμπη. Μόνο έτσι θα υπερασπιστούμε τη ζωή και τα δικαιώματα μας. Μόνο έτσι θα πάρουμε πραγματικά ανάσα!

Στις 28 Φλεβάρη απεργούμε και διαδηλώνουμε!

Γεωργία Χαραλάμπους

μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης και του ΚΚΕ(μ-λ)