Και άλλο εργοδοτικό έγκλημα… Και η λίστα δεν τελειώνει.

Ένας εργάτης χάνει τη ζωή του κάθε δεύτερη μέρα εν ώρα εργασίας, λέει ένα στατιστικό. Οι ζωές των εργατών όμως δεν είναι στατιστικά. Οι όροι ζωής του λαού είναι το άλφα και το ωμέγα της ανάπτυξης της πάλης του. Οι όροι αυτοί χάνονται και κερδίζονται στον συσχετισμό με το ντόπιο και το ξένο κεφάλαιο.

Στις 12 Μαρτίου χάνουν τη ζωή τους ένας 28χρονος χειριστής γερανοφόρου και ένας 57χρονος δασεργάτης στη Φθιώτιδα. Στις 19 Μαρτίου ανακοινώθηκε πως 61χρονος διανομέας κατέληξε έπειτα από πολύμηνη νοσηλεία που είχε μετά από τραυματισμό εν ώρα εργασίας, μίας εργασίας που έκανε προκειμένου να συμπληρώσει τα απαραίτητα ένσημα για να βγει στη σύνταξη. Επίσης, βαριά τραυματισμένος διανομέας της ΕΛΤΑ, καταγγέλλει πως τραυματίστηκε εν ώρα εργασίας, από φρένα που κόλλησαν λόγω μη συντήρησης.

Στα μέσα Μαρτίου, μετράμε 40 θανάτους εργαζομένων και πάνω από 50 βαριά τραυματισμένους για το 2025. Αυτός είναι ο απολογισμός του βάρβαρου συστήματος τους πρώτους 2,5 μήνες.

Φυσικά, έτσι λογαριάζει και ο καπιταλισμός την ανθρώπινη ζωή, την καθιστά αναλώσιμη. Και στα πλαίσια αυτής της καθημερινότητας, η σύνδεση της ξεσαλωμένης επίθεσης του κεφαλαίου στα εργασιακά δικαιώματα και την υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής, με την ανάγκη του εργαζόμενου λαού να αγωνιστεί για το οξυγόνο του, για την πραγματική βελτίωση της καθημερινότητας του, είναι πια αναγκαία. Αλλά αυτή η ζωή, κατακτιέται μόνο με αγώνες!

Ν.Γ.