Η προκλητικότητα του ταξικού εποικοδομήματος

Ποια είναι η κυρίαρχη δουλειά που πρέπει να κάνει μία κυβέρνηση ενός αστικού κράτους; Με σιγουριά μπορούμε να πούμε πως ο ρόλος της είναι να ισχυροποιεί τη θέση του κεφαλαίου έναντι της εργατικής τάξης, να επιβεβαιώνει και να διαιωνίζει την κυριαρχία του. Διόλου ασήμαντος ο ρόλος του κράτους και ας ανήκει στη "δευτερεύουσα πλευρά" της σχέσης βάση - εποικοδόμημα. Σε μία εξαρτημένη χώρα, ο ρόλος του κράτους έχει και μερικές ακόμα ιδιαιτερότητες που σχετίζονται με το βάθεμα της εξάρτησης και την υπαγωγή του ντόπιου κεφαλαίου στα θελήματα του ξένου.

Αυτή είναι ίσως μία γενική καταγραφή της κατάστασης. Η Ν. Κεραμέως επιβεβαιώνει και με το παραπάνω αυτόν τον ρόλο, τον ρόλο της αστικής τάξης σε μία εξαρτημένη χώρα, προσπαθώντας μέσα από τα εργαλεία του ίδιου του κράτους (Μ.Μ.Ε.) να πείσει τον λαό πως "κάτι δεν κατάλαβε καλά". Μα η εφορία λέει δεν σου παίρνει όλο το ποσό, σου μένουν γύρω στα 30 ευρώ τον μήνα στην τσέπη, λέει. Και αυτό είναι ένα μικρό αποτύπωμα της ειδικής κατάστασης.

Ενώ οξύνεται η λυσσαλέα επίθεση του συστήματος, που ξεσαλωμένο πια βαθαίνει την επίθεση σε πρωτόγνωρα επίπεδα με φόντο την προετοιμασία ενός πολέμου (ποια τάξη με κατακτημένα δικαιώματα, με καλύτερη θέση στον συσχετισμό θα πάει έτσι εύκολα να σφαγιαστεί;), μία επίθεση υπαγορευμένη βεβαίως από τους ιμπεριαλιστές - πατρόνες της εξαρτημένης αστικής μας τάξης, η μεγαλύτερη μερίδα του λαού βλέπει όλο και πιο κοντά στην καθημερινότητά του τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Και μέσα σε αυτή την αβάσταχτη καθημερινότητα, στην καθημερινότητα της ακρίβειας, της καθημερινότητας που δεν ο μήνας δεν βγαίνει και ο μισθός δεν φτάνει ούτε στα μισά, οι δυνάστες του λαού παλεύουν να βαφτίσουν το κρέας ψάρι, τα ψίχουλα που δίνουν στον φτωχό λαό να τα βαφτίσουν "ουσιαστική αύξηση".

Ο λαός όμως νιώθει την κοροϊδία. Βλέπει τι σημαίνει το κατά μέσο όρο 1 ευρώ την ημέρα αύξηση στον μισθό του, την ίδια ώρα που γίνονται πιο γενναιόδωρες αυξήσεις στα σώματα ασφαλείας (το εποικοδόμημα χωρίς τους μηχανισμούς του πώς θα επιβάλλει την κυριαρχία του κεφαλαίου στην εργασία; Πώς θα επιβάλλει την κυριαρχία του ιμπεριαλισμού απέναντι στον λαό;).

Μα πραγματικά, δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν η χυδαιότητα των στελεχών του συστήματος. Είναι συγκεκριμένη η θέση τους. Αρμόζουν συγκεκριμένες απαντήσεις που μόνο το λαΐκό κίνημα μπορεί να δώσει. Ας είναι, γυρίζει ο τροχός.

Ν.Γ.