Πριν από λίγο καιρό, μια μαζική διαμαρτυρία ενάντια στην παρουσία της πρεσβείας του Ισραήλ στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, με πρόσχημα μια δήθεν «εκδήλωση για τη λογοτεχνία», είχε ως αποτέλεσμα την ακύρωση αυτής της πρόκλησης. Ήταν μια επιτυχημένη διαμαρτυρία υπέρ του Παλαιστινιακού λαού, ενάντια στην κυβέρνηση του Ισραήλ που διαπράττει γενοκτονία. Κάτω από την πίεση των συνθημάτων και της μαζικής παρουσίας κόσμου από το κοινό της Έκθεσης, η «εκδήλωση» ακυρώθηκε.
Τότε, διάφοροι «ευαίσθητοι για τον πολιτισμό», είχαν ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων, μην μπορώντας να χωνέψουν ότι η πλύση εγκεφάλου που υποβάλλουν στον ελληνικό λαό γνώρισε μια ήττα. Κεντρικό επιχείρημα τους ήταν ότι «δεν είναι δυνατόν να γίνεται μια διαμαρτυρία σε μια πολιτιστική εκδήλωση και αυτή να ακυρώνεται». Μάλιστα, κάποιοι έφτασαν στο σημείο να συγκρίνουν αυτή τη διαμαρτυρία με τους... ναζί(!) που έκαιγαν βιβλία! Δεν θα μπορούσε, φυσικά, να λείψει το κερασάκι του «αντισημιτισμού»...
Λίγους μήνες μετά, η εκπαιδευτικός σε σχολείο της Ζακύνθου Έφη Λάζου, αποφασίζει να στήσει μια παράσταση με τίτλο «Η Άννα Φρανκ συνομιλεί με τα παιδιά της Παλαιστίνης». Μάλιστα, η παράσταση διεξήχθη εκτός μαθήματος, και εθελοντικά. Παρόλα αυτά, η Διεύθυνση ΠΕ Ζακύνθου σέρνει τώρα σε ΈΔΕ, δηλαδή σε δίωξη, την εκπαιδευτικό. Γιατί; Επειδή έχει γνώμη ενάντια στη γενοκτονία, επειδή έγραψε ένα κείμενο και σκηνοθέτησε ένα παιδικό θέατρο! Επειδή έμαθε στα παιδιά την αλήθεια για τους σύγχρονους ναζί.
Και τώρα; Πού είναι όλοι αυτοί οι «ευαίσθητοι για τον πολιτισμό», να ξεσηκώσουν θύελλα αντιδράσεων, για την ελευθερία του λόγου και το ρόλο του πολιτισμού;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου