...από κόσμο, κύρια από νέους ανθρώπους, αλλά κι από οργή και αγανάκτηση για το κλείσιμο απ΄ την κυβέρνηση της υπόθεσης της μαζικής, αυτής, δολοφονίας 57 ανθρώπων, απ΄ το εκμεταλλευτικό σύστημα, το κράτος και τους διαχειριστές του. Ιδιαίτερη σημασία αποκτά το γεγονός ότι αρκούσαν μόλις δύο μέρες απ' την ανακοίνωση του καλέσματος για να συγκεντρωθούν κάποιες χιλιάδες. Διάχυτη η οργή και για την κοροϊδία της υποτιθέμενης "διαλεύκανσης", μετά το ξεμασκάρεμα της "λύσης" που, δήθεν, θα έδιναν οι θεσμοί, ο κρατικός μηχανισμός και οι διάφορες κοινοβουλευτικές και νομικές επιτροπές.
Στη συγκέντρωση μίλησαν συγγενείς των δολοφονημένων των Τεμπών. Παράλληλα ωστόσο, εκφράστηκε ξανά το πολιτικό αδιέξοδο, αυτού του κόσμου, ο οποίος αναζητά να εκφράσει την οργή του, αλλά πέφτει σε "τοίχο", όσον αφορά τις κυρίαρχες πολιτικές προτάσεις. Ένα αδιέξοδο που οδηγεί στο αίτημα της πτώσης της κυβέρνησης, (για να έρθει μια άλλη που θα αποδώσει, τάχα, δικαιοσύνη), ανακυκλώνοντας αυταπάτες. Λογικό να συμβαίνει, όταν κάτι αντίστοιχο του προτείνουν και πολλές απ' τις υποτιθέμενες αριστερές και ριζοσπαστικές δυνάμεις.
Το ΚΚΕ(μ-λ) παρέμβηκε αποφασιστικά με μπλοκ, προκήρυξη (https://www.kkeml.gr/kathimerina-tempi-sti-douleia-kai-ti-zoi-tou-laou-kai-tis-neolaias/) και συνθήματα που αφενός κατήγγειλαν το ίδιο το εξαρτημένο καπιταλιστικό σύστημα, το κράτος του και τους διαχειριστές του, σαν υπεύθυνους του εγκλήματος, αφετέρου πρόβαλε την ανάγκη ανάπτυξης αγώνων κι αντιστάσεων ενάντια στα "Τέμπη" που προσπαθούν να επιβάλουν στη ζωή, στη δουλειά, στις σπουδές και στις ελευθερίες του λαού οι επικυρίαρχοι, ντόπιοι και ξένοι.
Έντονη η αστυνομοκρατία στην Αθήνα, πολλές οι προσαγωγές, (λεγόμενες "προληπτικές" και μη), ενώ το σκηνικό "έντασης", αμέσως μετά (!) το τέλος των ομιλιών στο Σύνταγμα, δεν ήταν ικανό να διαλύσει τη συγκέντρωση και την μαζική πορεία που ακολούθησε μέχρι την Ομόνοια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου