Παρά την υπονόμευση, την ανυπαρξία προετοιμασίας, την έλλειψη οποιασδήποτε ανάδειξης του αντεργατικού εκτρώματος, χωρίς να γίνει καμιά κίνηση, ούτε για τους τύπους, υπενθύμισης στους χώρους δουλειάς ότι στις 14 Οκτώβρη υπάρχει απεργία, οι απεργοί που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία μετά το κάλεσμα του Ε.Κ.Θ. και η πορεία που ακολούθησε έδειξαν ότι μέσα στους εργαζόμενους εξακολουθεί να παραμένει ενεργή η ανάγκη οργάνωσης δυνάμεων ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα του 13ωρου.
Σε αντίθεση με αυτή την ζωτική ανάγκη για τα εργατικά συμφέροντα, αυτό που εκδηλώθηκε από την πλευρά του Ε.Κ. (ΠΑΜΕ) τόσο στην κεντρική ομιλία όσο και στο τέλος ήταν το "κλείσιμο" του απεργιακού αγώνα, αφού το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί λόγω κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας!! Και προκλητικά εξαγγέλθηκε- τι άλλο;- η ακύρωση στην πράξη, δηλαδή ο "νόμος να μείνει στα χαρτιά"! Τι μας πέταξε στα μούτρα ακόμα μια φορά το ΠΑΜΕ; Να περιμένουμε να αλλάξει ο συσχετισμός στη βουλή και μέχρι τότε ...ε, θα ακυρώνει ο κάθε εργαζόμενος στην πράξη το νόμο! Δηλαδή, τι διαφορετικό λέει η Κεραμέως, όταν ισχυρίζεται ότι τίποτα δεν θα εφαρμοστεί χωρίς τη συναίνεση των εργαζόμενων; Τι διαφορετικό λέει η ΓΣΕΕ όταν ζητάει διάλογο για τα "μελανά" σημεία του νομοσχεδίου;
Όχι, δε θα τρελαθούμε, όση τρέλα κι αν μας πουλάνε! Η συγκρότηση εργατικού κινήματος είναι η μόνη που δεν αφήνει νομοσχέδια " να περνάνε" και μπορεί και να τα ανατρέψει!! Αυτό έδειξε η ιστορία της εργατικής πάλης! Και για να μην ξεχάσουμε και τα ελληνικά μας, εργατικό κίνημα συγκροτείται με τη γραμμή της αναμέτρησης κι όχι με τη γραμμή του συμβιβασμού και του διαλόγου με τον αντίπαλο! Και αυτή είναι η μόνη επιλογή για τους εργαζόμενους, για τα δικαιώματα και τη ζωή τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου