Η κυβέρνηση, που έχει παραχωρήσει γη και ύδωρ στα ιμπεριαλιστικά αφεντικά της των ΗΠΑ και στηρίζει με κάθε τρόπο το ισραηλινό κράτος-δολοφόνο, με τις βάσεις να χρησιμοποιούνται για τη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού, δεν θέλει να ανεχτεί καμία διαφορετική φωνή. Η αστυνομοκρατία στις διαδηλώσεις για λευτεριά στην Παλαιστίνη και το όργιο καταστολής στην Αθήνα στις 7 Οκτώβρη (2ης επετείου από το ξεκίνημα της γενοκτονίας) καθώς και το συνεχιζόμενο κλίμα φασιστικοποίησης και καταστολής στις τελευταίες συγκεντρώσεις αποδεικνύουν ότι θέλει να υπηρετήσει σταθερά όλες τις επιταγές τους για τα βρώμικα σχέδιά τους και να καταστείλει κάθε φωνή αντίστασης.
Αυτή η δίωξη είναι μία ακόμα στη λίστα που στόχο έχει τη φίμωση και την τρομοκράτηση του αγωνιζόμενου λαού και των εργαζομένων. Στην ίδια κατεύθυνση είναι και οι συνδικαλιστικές διώξεις όπως αυτή της Χρύσας Χοτζόγλου και των υπολοίπων αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών ενάντια στην αξιολόγηση. Αυτές οι διώξεις δεν αποτελούν μεμονωμένα γεγονότα αλλά συνέχεια της πολιτικής της καταστολής και της βιομηχανίας διώξεων του κράτους.
Το σύστημα και η κυβέρνηση προσπαθούν για άλλη μια φορά να δείξουν ότι όπου υπάρχει αντίσταση θα αντιμετωπίζεται με συλλήψεις, απολύσεις και καταστολή. Η ένταση της φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής είναι αναγκαία για να καταφέρουν να ασκήσουν την πολιτική της εξαθλίωσης, της βαρβαρότητας και του πολέμου. Προσπάθεια η οποία είναι πλέον συντονισμένη και, μετά τον αντεργατικό ν. Χατζηδάκη, ο συνδικαλισμός έχει ποινικοποιηθεί, οι απεργίες βγαίνουν παράνομες, τα πειθαρχικά και οι απολύσεις όλο και αυξάνονται. Το νομικό πλαίσιο με το οποίο έχουν εξοπλιστεί έχει δημιουργήσει μια πιο ασφυκτική πραγματικότητα για την ανάπτυξη μαζικών αγώνων. Οι αντεργατικοί νόμοι που ψηφίστηκαν όχι μόνο δεν έχουν μείνει στα χαρτιά αλλά εφαρμόζονται και πρέπει να βρουν απέναντί τους, τους εργαζόμενους και οργανωμένο κίνημα για την ανατροπή τους. Το αστικό κράτος, πρώτα με το ΓΕΜΗΣΟΕ και τις ηλεκτρονικές κάλπες (που εφάρμοσε η συντριπτική πλειοψηφία των συνδικαλιστικών ηγεσιών) και στη συνέχεια με τις διώξεις και τα πειθαρχικά, προσπαθεί να καταστείλει το εργατικό κίνημα.
Το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να τρομοκρατηθούμε και μέσω της συμμετοχής στα σωματεία μας, στους καθημερινούς αγώνες και στις αντιστάσεις που αναπτύσσονται, με τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη, να πάμε κόντρα στον φόβο που θέλουν να καλλιεργήσουν. Για να καταφέρουμε μέσω της οργανωμένης πάλης και του μαζικού ανυποχώρητου αγώνα να διεκδικήσουμε μια ζωή με αξιοπρέπεια χωρίς πολέμους και φτώχεια.
- Να παρθεί πίσω η δίωξη του προέδρου της ΕΝΕΔΕΠ και του Εργατικού Κέντρου Πειραιά
- Να παρθούν πίσω όλες οι συνδικαλιστικές διώξεις- κάτω οι αντεργατικοί νόμοι
- Ελεύθερο Ενιαίο Παλαιστινιακό κράτος από τον Ιορδάνη έως τη Μεσόγειο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου