Ανακοίνωση Ταξικού Μετώπου (ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στους ΧΩΡΟΥΣ του ΜΕΤΡΟ)

Από τις 25 Ιανουαρίου του 2013 βρισκόμαστε υπό καθεστώς επίταξης. Τα συναισθήματα, τα ερωτήματα αλλά και τα συμπεράσματα σίγουρα είναι πολλά. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι το πόσο διαφορετικά είναι ανάλογα με τη θέση που έχεις. Αν είσαι μέλος του Δ.Σ ακόμα πανηγυρίζεις για τη μεγαλειώδη νίκη του εργατικού κινήματος, για την οργανωμένη και συνετή παρουσία των εργαζομένων όλες αυτές τις μέρες της απεργίας και σχεδιάζεις τις κινήσεις σου με οδηγό την επιτυχία της απεργίας. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του προέδρου του ΔΣ «Στην παρούσα φάση η κατάληψη του πύργου καθώς και η απεργιακή κινητοποίηση των εννέα ημερών στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία από το σύνολο των εργαζομένων…».Αν όμως είσαι μέλος του σωματείου, χωρίς αξιώματα και παράσημα, αναρωτιέσαι αν σε περνάνε για ηλίθιο ή μήπως τελικά είσαι πραγματικά. Γιατί συνάδελφοι ίσως να είμαστε ηλίθιοι αφού τους αφήνουμε να ισχυρίζονται πως το αποτέλεσμα αυτού του αγώνα ήταν νικηφόρο.
Η κριτική μας δεν αφορά μονάχα το αποτέλεσμα αυτού του αγώνα. Θα μπορούσαμε να βρεθούμε επιστρατευμένοι, να “χάσουμε” μεροκάματα΄ και εν τέλει να ενταχθούμε στο ενιαίο φτωχολόγιο ακόμα κι αν δίναμε έναν αγώνα με την καλύτερη δυνατή οργάνωση και με τη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα. Πέρα όμως από τις ευθύνες του ΔΣ για το πως οργάνωσε τον αγώνα, θα σταθούμε στις αντιφάσεις και τη στάση του ΔΣ από τις 25/1 και μετά. Πιο συγκεκριμένα θα σταθούμε στην τεράστια αντίφαση ανάμεσα στις δηλώσεις που έκαναν Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος, Γεν. Γραμματέας και τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ για ανυποχώρητο αγώνα, για τανκς και για φέρετρα και στην στάση που κράτησαν από την εισβολή των μπάτσων και μετά. Μας ενημερώνει λοιπόν ο πρόεδρος του ΔΣ μετά το τέλος της απεργίας πως «…Ο σκοπός του αγώνα μας ήταν να αναδείξουμε τις ιδιαιτερότητες της εργασίας μας, την κατάργηση της συλλογικής σύμβασης και όχι να χτυπηθούμε με τα ΜΑΤ και τον εισαγγελέα, όπως κάποιοι θα ήθελαν για να χάσουμε το δίκιο μας….»Καταρχήν οι εργατοπατέρες θα πρέπει να κοιταχτούν στον καθρέφτη αν θέλουν να βρουν αυτούς που δημιούργησαν κλίμα σύγκρουσης με το κράτος και τα κατασταλτικά του όργανα γιατί αυτοί βγαίνανε και λέγανε για τανκς και φέρετρα…Κατα δεύτερον ζητήθηκε ποτέ η γνώμη των εργαζομένων κατά τη διάρκεια της απεργίας για να συναποφασίσουμε αν θέλουμε ή όχι να χτυπηθούμε με τις δυνάμεις καταστολής ή τέλος πάντων ποιες είναι οι διαθέσεις μας; Το ΔΣ δεν αποφάσιζε για τα πάντα; Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί οι αόρατοι “κάποιοι” που ήθελαν να χάσουμε το δίκιο μας; Μάλλον θα ανήκουν κι αυτοί στην κατηγορία των αόρατων “εχθρών” του ΣΕΛΜΑ που εφευρίσκονται κάθε φορά που το ΔΣ βρίσκεται σε πανικό…
Σε άλλη ανακοίνωση του Γεν. Γραμματέα, σε απάντησή του προς το Αυτόνομο Ενωτικό Σχήμα αυτή τη φορά, έχουμε ακόμα πιο ξεκάθαρη διατύπωση της κωλοτούμπας, «…Θέλατε να γίνουν συλλήψεις για το θεαθήναι; Ποιος σας είπε πως το προσωπικό ασφαλείας πρέπει να ενεργεί με βία; Θέλατε να συγκρουστούμε με τις αστυνομικές δυνάμεις για να χάσουμε το νόημα των απεργιών; Επιλέξαμε τον ορθό δρόμο του διαλόγου μαζί με το μέλος σας ( μάλλον δεν σας είχε ενημερώσει )….».Πως είναι δυνατόν αυτοί που μιλάγανε για τανκς,φέρετρα και ανυποχώρητο αγώνα να εγκαλούν μετά κάποιους άλλους ότι θέλανε την βία για να χάσουμε το νόημα των απεργιών; Και δεν φτάνει μόνο αυτό αλλά μας λέει ο κύριος Γεν. Γραμματέας πως επιλέξανε τον ορθό δρόμο του διαλόγου. Δηλαδή την Παρασκευή 25/1 και με τους εργαζόμενους επιταγμένους αυτοί κάνανε διάλογο. Μεγάλη επιτυχία… Στην ίδια ανακοίνωση μας πληροφορεί πως «…Υπήρχε εισαγγελική απόφαση που είχε σταλεί στην αστυνομία και ήταν ευχέρεια της τελευταίας να την ενεργοποιήσει για την σύλληψη των συνδικαλιστών…», καθώς επίσης«…Κατά την εισβολή των ΜΑΤ με παρουσία εισαγγελέα εντός του αμαξοστασίου βρισκόντουσαν τρία ( 3 ) μέλη του Δ.Σ. (Πρόεδρος – Ταμίας – Μέλος) και το προσωπικό ασφαλείας λόγω της απεργίας…». Τον ενημερώνουμε λοιπόν, πως αφενός όταν υπάρχει εισαγγελική απόφαση για σύλληψη δεν είναι στην ευχέρεια της αστυνομίας να την ενεργοποιήσει κατά το δοκούν, δεν το σκέφτεται, δεν το συζητάει και αφετέρου οι μπάτσοι που εισέβαλλαν στο αμαξοστάσιο δεν έκαναν καμία κίνηση για να αναζητήσουν συνδικαλιστές και να τους συλλάβουν. Βεβαίως το τι συνέβη στο αμαξοστάσιο, είναι λογικό να μην το ξέρει καθώς δεν ήταν παρών. Επιχειρεί να μας πείσει πως το ΔΣ ήταν εκεί λέγοντας μάλιστα πως κατά την εισβολή εντός του αμαξοστασίου βρισκόντουσαν 3 μέλη. Τα άλλα 8 μέλη που ήταν κύριε Γεν. Γραμματέα; Καθώς επίσης θα τον παρακαλούσαμε να τσεκάρει τις πληροφορίες του πριν μιλήσει, στο αμαξοστάσιο δεν ήταν μόνο το προσωπικό ασφαλείας. Ήμασταν και οι λίγοι ή πολλοί απεργοί που επιλέξαμε να ξενυχτήσουμε στο αμαξοστάσιο για να υπερασπιστούμε την απεργία. Κάτι που το ΔΣ δεν επέλεξε να κάνει τα ξημερώματα της Παρασκευής.
Για κανένα λόγο δεν δικαιολογείται η ανυπαρξία τους από το αμαξοστάσιο, για κανένα λόγο δεν δικαιολογείται η διαχείριση της κατάστασης από το πρωί της Παρασκευής και μετά. Οι δηλώσεις πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα πέρα από το να δεχτούμε τα χαρτιά της επίταξης, σε συνδυασμό με τις παραινέσεις διαφόρων “ειδικών”, δικηγόρων και λοιπών να πάμε για δουλειά ακόμα κι αν δεν έχουμε πάρει χαρτί επίταξης, ενίσχυσαν την ηττοπάθεια και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έπαιξαν επί της ουσίας το παιχνίδι της κυβέρνησης. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσουμε αυτό τον αγώνα με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Πέρα όμως από το τι έγινε στη διάρκεια της απεργίας αλλά και πιο ειδικά την Παρασκευή, αυτό που έχει σημασία πλέον είναι να κρίνουμε πως έχουμε κινηθεί μέχρι τώρα αλλά και τι θα κάνουμε από εδώ και πέρα. Ας σταθούμε καταρχάς στο κάλεσμα από το Διοικητικό Συμβούλιο τη Δευτέρα 28/1 για την πραγματοποίηση Γενικής Συνέλευσης την Τετάρτη 30/1 στο αμαξοστάσιο. Αυτή η μάζωξη που πραγματοποιήθηκε τελικά δεν είχε καμία σχέση με Γ.Σ. Πέρα από τις τυπικές “αβλεψίες” περί μη ύπαρξης βιβλίου, ημερήσιας διάταξης κλπ, καταστάσεις που έχουν καταστεί μόνιμες, η συγκέντρωση αυτή είχε περισσότερο το χαρακτήρα show παρά οποιουδήποτε είδους απολογισμό. Το αποκορύφωμα του παραλογισμού ήταν η παρουσία του κ. Δρακάκη. Η παρουσία ενός εκπροσώπου της διοίκησης σε συνέλευση του σωματείου είναι απαράδεκτη, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για πρόεδρο της εταιρείας. Μας αφήνει αδιάφορους αν είναι πρώην ή νυν. Αυτό που δημιουργεί πολλές σκέψεις για τη σκοπιμότητα της παρουσίας του είναι το γεγονός πως τον είχε καλέσει το ίδιο το ΔΣ να παραστεί.
Όλο αυτό το διάστημα η ανυπαρξία του ΔΣ συνεχίζεται και η σιωπή τους είναι πλέον εκκωφαντική. Δεν έχει δημοσιευτεί καμία ανακοίνωση είτε του ΔΣ είτε μεμονωμένων εκλεγμένων που να παίρνει θέση για το πως θα αντιμετωπίσουμε τη νέα συνθήκη που έχει δημιουργηθεί. Οι προσωπικές ανακοινώσεις εκλεγμένων ή του ΔΣ όχι μόνο δεν λένε τίποτα επί της ουσίας αλλά ενισχύουν την αβεβαιότητα και την άγνοια για το τι συμβαίνει και τι προτείνουν να κάνουμε. Για να καλύψουν τις αδυναμίες τους προσπαθούν να μας πείσουν πως συνεχίζουν των αγώνα. Το τι εννοούν αγώνα φάνηκε για άλλη μια φορά την Τρίτη 19/2 όπου σε μια παρωδία “εγκαινίων” όπως λένε σε ανακοίνωση της ίδιας μέρας, παρευρέθη ο Πρόεδρος της εταιρείας για να “δεσμευτεί” πως κατέθεσε έγγραφο προς το υπουργείο μεταφορών σχετικά με το ανθυγιεινό επίδομα και άμεσα θα υπάρξει λύση του θέματος. Καταρχάς ας τους υπενθυμίσουμε τι έλεγαν σε ανακοίνωση τους στις 11/1 “…το βράδυ της Τετάρτης 09/01/2013 ήρθε ο Πρόεδρος της ΣΤΑ.ΣΥ. και μπροστά σε δεκάδες συναδέλφους, μας ενημέρωσε ότι τελικά αποδέχεται την Σ.Σ.Ε. και είναι σε ισχύ. Συνάδελφοι αυτή είναι μία ακόμα κερδισμένη μάχη του Σωματείου μας, που πετύχαμε σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές που ζούμε…”. Άλλη μια νίκη λοιπόν, άλλη μια δέσμευση, επομένως με όσα έχουμε δει στο παρελθόν με τις δεσμεύσεις των διαφόρων Προέδρων μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι πως αφού δεσμεύτηκε ο Πρόεδρος όλα πάνε κατευχήν. Όσο για τα “εγκαίνια”, τα donuts κλπ ας μιλήσουν και μια φορά ανοιχτά, ποιά είναι τα σημαντικά θέματα πάνω στα οποία δεσμεύτηκε ο Πρόεδρος. Αφού μας αφορούν είναι υποχρέωσή τους να μας τα γνωστοποιήσουν, δεν είχαμε όλοι ούτε το χρόνο, ούτε τη διάθεση να παραβρεθούμε στα “εγκαίνια” ενός κυλικείου, που παραδόξως παραμένει ως έχει. Ενδεικτικό τις αγωνιστικότητας είναι η άρνησή τους όχι μόνο να προκυρήξουν στάση ή απεργία στις 20 Φλεβάρη αλλά και η δεδηλωμένη αδυναμία τους να στηρίξουν όσους εργαζόμενους ήθελαν να αμφισβητήσουν στην πράξη την επιστράτευση. Ενδεικτικό της αγωνιστικότητας τους είναι ότι δεν έχουν κάνει ουσιαστικά τίποτα για την άρση της επίταξης.
Η απεργία που είχε προκυρηχθεί για τις 20/2 ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να απεργήσουμε και να σπάσουμε την επίταξη. Το βάρος που δημιουργεί η συγκεκριμένη συνθήκη καθιστά την άρση της επιστράτευσης βασικό στόχο των κινήσεών μας. Συνάδελφοι, είναι αναγκαίο να διεκδικήσουμε άμεσα το δικαίωμά μας στην απεργία. Η επίταξη καταργείται στην πράξη. Οι ναυτεργάτες το απέδειξαν την Τετάρτη, όπως το έχουν κάνει πολλές φορές στο παρελθόν. Είναι κομβικής σημασίας να κινηθούμε συλλογικά προς αυτή την κατεύθυνση.Επί του προκειμένου τώρα, ας μας απαντήσει το ΔΣ τι κινητοποιήσεις θα κάνει για να αντιμετωπίσει τις αυθαίρετες μετακινήσεις συναδέλφων, τι θα κάνει για να αντισταθεί στην ιδιωτικοποίηση της συντήρησης του Τροχαίου Υλικού, πως θα αντιδράσει σε νέες μειώσεις μισθών, σε απολύσεις κλπ. Εφόσον απεμπολεί το όπλο της απεργίας ο κίνδυνος να μετατραπεί σε πολιτιστικό σύλλογο είναι άμεσος.Ο φόβος της απόλυσης πατάει πάνω στην εξατομίκευση και την έλλειψη εμπιστοσύνης αναμεταξύ μας. Εάν δημιουργήσουμε τις συλλογικές διαδικασίες που θα μας επιτρέψουν να παίρνουμε αποφάσεις όλοι μαζί, τότε θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις ανασφάλειές μας. Ας οργανώσουμε τα σωματεία που θέλουμε, για ένα πραγματικά μαχητικό και ριζοσπαστικό συνδικαλισμό, χωρίς ηγέτες και “ειδικούς”, γιατί κανείς δεν θα αγωνιστεί καλύτερα από εμάς για εμάς.

ΑΜΕΣΗ ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΑΞΗΣ
ΑΠΕΡΓΊΕΣ – ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στους ΧΩΡΟΥΣ του ΜΕΤΡΟ
«ΤΑΞΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ»
http://taxikometopo.wordpress.com
taxikometopo@gmail.com