10 Ιουνίου 2017

Εμπέδωση του φόβου και της φασιστικοποίησης. Οι περιπτώσεις του Φ. Χαρίση και της Ηριάννας Β.Λ.

Όσο πιο βαθιά προχωρούμε σε μνημόνια, αξιολογήσεις, αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα, όσο πιο βαθιά χώνεται η κυβέρνηση στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών παραδίδοντας τη τύχη του λαού μας στις ορέξεις τους, όσο περισσότερο σφίγγει η μέγγενη της εξάρτησης από τους Αμερικάνους και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, όσο περισσότερο μοχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του να ενταχθεί οριστικά στις δυνάμεις του αστικού πολιτικού κόσμου, τόσο θα εντείνεται και φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής του τόπου. Διώξεις, δίκες, καταδίκες, κατασκευή ενόχων είναι στην ημερήσια διάταξη μη διστάζοντας ακόμη και να (αυτο)γελοιοποιούνται κυβέρνηση, σώματα καταστολής και δικαστήρια με αποφάσεις σα και αυτές για τον 77χρονο από τη Χαλκιδική. 

Το τελευταίο διάστημα τα μηνύματα έρχονται από παντού. Αγωνιστές του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος, του κινήματος κατά των διοδίων και των πλειστηριασμών, αλληλέγγυοι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, μαθητές, φοιτητές, μέλη οργανώσεων της αριστεράς, άνθρωποι του αναρχικού και αντεξουσιαστικού χώρου, συλλαμβάνονται, διώκονται, γίνονται έφοδοι νύχτα στα σπίτια τους, στοχοποιούνται έως και κλείνονται στη φυλακή με το έτσι θέλω. Με το έτσι θέλω όχι των ανδρείκελων δικαστικών λειτουργών αλλά με το έτσι θέλω ενός συστήματος το οποίο φοβάται το λαό ακόμη και όταν αυτός βρίσκεται εκτός μάχης. Γιατί αυτός ο λαός θα πρέπει να εμπεδώσει για τα καλά ότι έτσι είναι η κατάσταση, αυτή είναι η μοίρα του, ότι δεν έχει εχθρούς και αντίπαλους, ότι κι αν έστω σκεφτεί να διαμαρτυρηθεί τον περιμένουν η καταστολή, οι διώξεις, η φυλάκιση, η στοχοποίηση από τα ΜΜΕ, θα βρει με λίγα λόγια το μπελά του! Φοβούνται το ξεσηκωμό του ακόμη και τώρα που καμώνονται ότι τον ελέγχουν. Γι' αυτό και αυτός θα πρέπει να φοβάται ακόμη και με τους ποιους έχει προσωπικές σχέσεις!

Οι περιπτώσεις του Φοίβου Χαρίση και της Ηριάννας Β.Λ. είναι χαρακτηριστικές για το τι σημαίνει κατασκευασμένες υποθέσεις, κι ας έχουν κριθεί αθώοι, κι ας μην έχει αποδειχθεί τίποτα σε βάρος τους. Τίποτα, μέχρι τώρα, δε σταματά το σύστημα να τους χώσει ακόμη πιο βαθιά στη φυλακή. Και ένα είναι το σίγουρο. Ότι με εκκλήσεις να παρέμβει η ...πολιτεία δε σταματά αυτή η ιστορία. Η "πολιτεία" παρεμβαίνει με πολύ ξεκάθαρο τρόπο, το ζητούμενο είναι πως και πότε θα παρέμβει ο λαός που είναι στόχος αυτών των ...παρεμβάσεων!

Για τον Φοίβο Χαρίση αντιγράφουμε από το κείμενο αλληλεγγύης που κυκλοφόρησε χθες (ολόκληρο με τις υπογραφές εδώ):

Ο Φοίβος Χαρίσης βρίσκεται έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού, κατηγορούμενος για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, κατηγορία για την οποία έχει αθωωθεί σε τρεις συνεχόμενες δίκες, καθώς και για συμμετοχή στη ληστεία του Βελβεντού. Για την υπόθεση της ληστείας καταδικάστηκε χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, σε κάθειρξη δεκαέξι ετών, ποινή η οποία εκδικάστηκε στο 2ο βαθμό και αναμένεται η έκδοση της απόφασης στην συνεδρίαση του εφετείου στις 27 Ιούνη. Εδώ να σημειώσουμε ότι ο εισαγγελέας στο εφετείο πρότεινε την πλήρη αθώωση του Φοίβου, μιας και καθ’ όλη τη διάρκεια της δίκης, δεν αποδείχτηκε η συμμετοχή του στη ληστεία και όπως χαρακτηριστικά είπε στην αγόρευσή του: « …εδώ δεν δικάζουμε για τις ιδέες αλλά για τις πράξεις».

Ο Φοίβος με βάση τις καταγγελίες του ίδιου, αλλά και την επιστολή του πατέρα του Γιώργου Χαρίση, ενώ απέκτησε δικαίωμα λήψης κανονικής άδειας από τον Αύγουστο του 2016, μέχρι σήμερα με διάφορα διαδικαστικά τερτίπια, δεν μπόρεσε να πάρει.

Το εξοργιστικό της υπόθεσης είναι ότι μόλις απέκτησε αυτό το δικαίωμα, ένας εισαγγελέας ανέσυρε απ΄το συρτάρι του, μετά από τριάμισι χρόνια, δικογραφία, με στόχο την προσπάθεια άσκησης νέας ποινικής δίωξης για αδικήματα για τα οποία είχε ήδη αθωωθεί. Αυτό αποτελεί συνήθη πρακτική των διωκτικών αρχών σε βάρος κρατουμένων προκειμένου να «παραμένουν» κρατούμενοι πέρα από τα νόμιμα όρια, τακτική την οποία και καταδικάζουμε. Μετά από εννιά μήνες εκδόθηκε μεν απαλλακτικό βούλευμα, ο Φοίβος όμως άδεια δεν πήρε!

Το πιο εξοργιστικό όμως αποτελεί η τωρινή έρευνα για άσκηση νέας δίωξης σε βάρος του Φοίβου, για συμμετοχή σε ληστεία και για πρόκληση σωματικής βλάβης, αδικήματα τα οποία σύμφωνα με τις διωκτικές αρχές συνέβησαν τον Σεπτέμβριο του 2015, περίοδο που ο Φοίβος ήταν φυλακισμένος και είναι γνωστό σε όλους, πόσο μάλλον στις διωκτικές αρχές και στους εισαγγελείς, ότι από τον Απρίλιο του 2013 που είχε συλληφθεί μέχρι και σήμερα δεν έχει υπάρξει ούτε μια ώρα σε άδεια ή εκτός φυλακής! Μάλιστα η Ελληνική Αστυνομία όπως καταγγέλλεται, δηλώνει ότι έχει και «μάρτυρες» που αναγνώρισαν τον Φοίβο!

Η περίοδος που κινήθηκε αυτή η διαδικασία δεν είναι τυχαία, αφού έγινε τέσσερις μέρες πριν ξανασυζητηθεί η νέα αίτηση για τη χορήγηση κανονικής άδειας και ένα μήνα περίπου πριν την έκδοση της τελικής απόφασης, που επαναλαμβάνουμε ότι σύμφωνα με την εισαγγελική πρόταση, είναι αθωωτική.

Σημειωτέων ότι ταυτόχρονα του έχει περικοπεί και η αίτηση χορήγησης φοιτητικής άδειας, παρά του ότι πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις, αφού τα τελευταία δύο χρόνια έχει περάσει πάνω από δεκαπέντε μαθήματα του Πανεπιστημιακού Τμήματος που είναι φοιτητής, συμμετέχοντας στις εξεταστικές περιόδους εξ αποστάσεως, μέσα από τις φυλακές Κορυδαλλού.

Για την Ηριάννα Β.Λ. αντιγράφουμε το κείμενο που δημοσιεύεται σήμερα στη Προλεταριακή Σημαία καθώς και την επιστολή που έστειλε η ίδια ενώ περίμενε να μεταφερθεί στις φυλακές του Ελαιώνα Θηβών και δημοσιεύτηκε στην ΕφΣΥΝ:

Απ’ το διδακτορικό στη… φυλακή ή «πώς μεθοδεύεται η κατασκευή ενόχων»

Μια πρωτοφανή καταδίκη σε 13 χρόνια φυλάκιση, χωρίς κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο, επέβαλε την 1η του Ιούνη το δικαστήριο σε βάρος μιας 29χρονης φοιτήτριας της Φιλοσοφικής, της Ηριάννας Β.Λ. Στην πραγματικότητα η φοιτήτρια ενοχοποιήθηκε γιατί ο σύντροφός της -φοιτητής του ΕΜΠ- είχε κατηγορηθεί για συμμετοχή στη «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς» (γιατί κι αυτός με τη σειρά του διατηρούσε φιλική σχέση με κάποιους που θεωρήθηκαν ύποπτοι) κι ο οποίος τελικά αθωώθηκε! Παρόλο που –όπως τόνισε ο σύντροφός της– η φοιτήτρια δεν είχε καν σχέση με τον αντιεξουσιαστικό χώρο (τον οποίο οι αρχές θέλουν να συσχετίσουν με τους ΣΠΦ), είχε τελειώσει το μεταπτυχιακό της και πραγματοποιούσε διδακτορικό, ενοχοποιήθηκε για «συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση» και καταδικάστηκε χωρίς καν ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεση.

Η περιπέτειά της ξεκίνησε το Μάρτη του 2011, όταν συνελήφθη στο σπίτι του συντρόφου της, μαζί μ΄ αυτόν, μετά από έφοδο της «αντιτρομοκρατικής». Τότε είχε δώσει οικειοθελώς δείγμα DNA. Το Γενάρη του 2013 τη συλλαμβάνουν ξανά γιατί ισχυρίστηκαν πως… «προέκυψε ταυτοποίηση» ενός «μέρους του DNA της» (!!!) σε κάποιο γεμιστήρα που ταίριαζε σ’ ένα όπλο που βρέθηκε στην Πολυτεχνειούπολη. Αφέθηκε τότε ελεύθερη γιατί δεν βρέθηκε κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο απ’ την έρευνα των διωκτικών αρχών. Το δε «μέρος του DNA της», το οποίο μάλιστα είχε …εξαντληθεί μετά τη λεγόμενη «ταυτοποίηση», χαρακτηρίστηκε ως απόλυτα ακατάλληλο, ακόμα κι από καθηγητές Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής.

Ούτε αυτό όμως ούτε η ανυπαρξία μαρτύρων και στοιχείων ήταν ικανά να αποτρέψουν την αστική «δικαιοσύνη» να προχωρήσει στην καταδικαστική απόφαση, επικαλούμενη το «μέρος του DNA»… Πρόκειται για μια σκευωρία ολκής, με «εργαλείο» το γενετικό φακέλωμα και το «μαγείρεμά» του και με πολιτικό στόχο την έμπρακτη τρομοκράτηση και «παραδειγματισμό», βάλλοντας όχι μόνο προς τον ευάλωτο αντιεξουσιαστικό και αναρχικό χώρο αλλά πολύ ευρύτερα, προς τη νεολαία και το λαό, και την εμπέδωση πρακτικών φασιστικοποίησης.

Η επιστολή της:

Ο φαύλος κύκλος των ενόχων

Πριν από λίγες μέρες ήμουν αυτόπτης μάρτυρας στο ληκτικό σημείο ενός τραγέλαφου, εκτυλισσόμενου επί της οδού Λουκάρεως.

Στην κωμικοτραγική αυτή διαδικασία όσα ειλικρινώς κατέθεσαν μάρτυρες και κατηγορούμενοι δεν ακούστηκαν ποτέ. Η απλή αναφορά ονομάτων αγαπημένων μου προσώπων -τα οποία ουδεμία σχέση είχαν με τη συγκεκριμένη δικογραφία, με εκτός νόμου πράξεις ή με οποιαδήποτε μορφή βίας- χρησιμοποιήθηκαν ως «επιχειρήματα» υπέρ της καταδικαστικής απόφασης που πάρθηκε σε βάρος μου.

Ενώ δικηγόρος και εξειδικευμένος γενετιστής πάσχιζαν να εξηγήσουν στην έδρα την ανυπόστατη φύση των κατηγοριών, εκείνη «συνδιαλεγόμενη» με όσους στάθηκαν απέναντί της έθετε εκτός τόπου και χρόνου (έως και κυριολεκτικά σουρεαλιστικές) ερωτήσεις και προφανώς αρνούνταν να κατανοήσει το κατηγορητήριο.

Το όλο παρανοϊκό κλίμα επιβεβαίωσε την αρχική εντύπωση που είχα για την επιχειρούμενη εμπλοκή μου στη συγκεκριμένη υπόθεση: τις τελευταίες εβδομάδες δεν δικαστήκαμε μόνο εγώ και ο συγκατηγορούμενός μου, αλλά μαζί με εμάς «δικάστηκε» για δεύτερη φορά και ο σύντροφός μου.

Τι και αν η αθωωτική απόφαση στο προ τριετίας δικαστήριό του θεωρείται από τον νόμο αμετάκλητη; Τα μετέωρα στοιχεία μιας υπόθεσηςπου έχει από καιρό λήξει μεταπηδούν από αυτή σε άλλες, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο ενόχων.

Αυτή τη στιγμή αναμένω τη μεταγωγή μου στις φυλακές Ελεώνα Θηβών, για να περάσω τις επόμενες, εξαντλητικές σε αριθμό, μέρες μου στα απομεινάρια του πανηγυριού των τρελών.

5-6-2017

Ηριάννα Β.Λ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: