Αφιερωμένο στο φίλο - σύντροφο Μπάμπη Καραμανλίδη δύο χρόνια μετά

Όπως κοπάζει ο πυρετός

και πριν την αναμέτρηση

του πένθους με την λήθη,

οι πυκνωμένες αρετές

σαν τα αιθέρια

απλώνονται στη λύπη.

Δεν κατοικεί εδώ

και όμως σε ένα καρέ τυφλό

δεν φυλακίζεται η μνήμη,

ρούσα φοράδα είναι

ρωμαλέα με φτερά

ποδοπατά την σύμβαση.

Στη ράχη της

με βλέμμα ανήσυχο

η μικρούλα ανατολή

μεταβολίζει φως

και όλο σκαλίζει

κάθε φορά απ την αρχή

την προαιώνια αφήγηση.

Μιχάλης Μπάρτσας

Ο σύντροφός μας Μπάμπης Καραμανλίδης "έφυγε" στις 6 Φεβρουαρίου του 2016