Μαριέλε Φράνκο: Τα τελευταία λόγια…. στην εφημερίδα Jornal do Brasil

Άρθρο που απέστειλε στην εφημερίδα Jornal do Brasil, λίγες ώρες πριν το θάνατό της, η Μαριέλε Φράνκο και δημοσιεύτηκε με τον τίτλο Τελευταία Λόγια μετά τον τραγικό θάνατο της. Την μετάφραση για τις Αντιγειτονιές έκανε ο Παντελής Παπαδόπουλος. Το άρθρο βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.jb.com.br/artigo/noticias/2018/03/16/ultimas-palavras/

Μεταρρύθμιση της εργατικής νομοθεσίας, ανώτατο όριο δαπανών, μεταρρύθμιση της κοινωνικής ασφάλισης: ο αντίκτυπος αυτών των ριζικών αλλαγών, που εμπνέονται από ένα οπισθοδρομικό πολιτικό σχέδιο, ευθυγραμμισμένο με την εξυπηρέτηση συμφερόντων του διεθνούς κεφαλαίου και τμημάτων του επιχειρηματικού κόσμου, προμηνύει για μια σειρά πολιτών την κλιμακούμενη αύξηση της φτώχειας.

Σε αυτό το πλαίσιο επιδιώκουμε να διευρύνουμε τη ματιά μας στην επέμβαση των ομοσπονδιακών δυνάμεων δημόσιας ασφάλειας στο Ρίο ντε Τζανέιρο και να αξιολογήσουμε τις πραγματικές τους προθέσεις, καθώς η συγκεκριμένη πολιτεία βρίσκεται στη δέκατη θέση σε ό,τι αφορά τους δείκτες της βίας, πίσω από το Σερζίπε, την Γκοϊάς και το Μαρανιάο – πολιτείες τις οποίες αναφέρουμε ως παραδείγματα που καταγράφονται στην Επετηρίδα Δημόσιας Ασφάλειας.

Έτσι εχόντων των πραγμάτων, η επέμβαση των ομοσπονδιακών δυνάμεων προσπαθεί να στηριχθεί σε δικαιολογίες που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Προκύπτει ένα καίριο ερώτημα: γιατί ειδικά το Ρίο ντε Τζανέιρο;

Οι τελευταίες εμπειρίες ανέδειξαν το γεγονός ότι οι καταλήψεις από τις ένοπλες δυνάμεις δεν έφεραν τη λύση στο πρόβλημα της ανασφάλειας. Πέραν τούτου, έχει σημασία να παρατηρήσουμε σε ποιες χρονιές ο στρατός βγαίνει στους δρόμους για να «διευθετήσει» μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Το κοινό σημείο δεν έχει να κάνει με οποιοδήποτε επεισόδιο συναγερμού ασφαλείας, αλλά με το γεγονός ότι όλες είναι χρονιές εκλογών. Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής;

Ο επικεφαλής της ομοσπονδιακής επέμβασης, Στρατηγός Μπράγκα Νέτο, δήλωσε ότι «το Ρίο ντε Τζανέιρο συνιστά ένα πείραμα για όλη τη Βραζιλία». Και διαπιστώνουμε πως, σε αυτό το «πείραμα», τα πειραματόζωα είναι οι μαύροι και οι μαύρες, τα περιθωριακά άτομα, οι κάτοικοι της φαβέλας, οι εργαζόμενοι. Οι ζωές των ανθρώπων δεν πρέπει να αποτελούν αντικείμενο δοκιμής προτύπων ασφαλείας. Όταν κολλάνε στη φαβέλα τη ρετσινιά για χώρο από όπου πηγάζει ο κίνδυνος ή ο φόβος που ξαπλώνεται στην πόλη, αφυπνίζουν το μύθο περί «επικίνδυνων κοινωνικών τάξεων». Όπως πολύ σωστά επισημαίνει η ψυχολόγος Σεσίλια Κοΐμπρα, προσάπτουν στη φαβέλα την κατηγορία του βασικού εχθρού της δημόσιας τάξης.

Το τελευταίο σαββατοκύριακο, τουλάχιστον πέντε άνθρωποι σκοτώθηκαν και τέσσερις τραυματίστηκαν στη Μητροπολιτική Ζώνη του Ρίο. Από αυτούς, οι τέσσερις ήταν γυναίκες. Η Άλμπα Βαλέρια Μασάντο πέθανε καθώς προσπαθούσε να προστατεύσει το γιο της, στο προάστιο της Νόβα Ιγκουασού. Η Ναταλίνα ντα Κονσεισάο χτυπήθηκε από σφαίρα στη διάρκεια της συμπλοκής ανάμεσα σε άνδρες της Στρατιωτικής Αστυνομίας, στην περιοχή Πράσα Σέκα. Η Ζαναΐνα ντα Σίλβα Ολιβέιρα σκοτώθηκε σε μια απόπειρα ληστείας στην περιοχή Ρικάρντο ντε Αλμπουκέρκε. Η Ταϊνά ντος Σάντος χτυπήθηκε από βολή τουφεκιού στην κοινότητα Βίλα Αλιάνσα. Πρόκειται για μαύρες και περιθωριακές γυναίκες που χάνουν τα παιδιά τους στο βωμό της φονικότητας. Αυτά τα τρομακτικά στατιστικά στοιχεία αποδεικνύουν πως, λίγο πριν συμπληρωθεί ένας μήνας από την έναρξη της επέμβασης, το πολύκροτο αίσθημα ασφάλειας δεν είναι τίποτε άλλο από πολιτική και μιντιακή δημαγωγία. Και ότι οι θάνατοι έχουν χρώμα του δέρματος, κοινωνική τάξη και συγκεκριμένη περιοχή. Συμπεραίνουμε ξεκάθαρα πως η δημόσια ασφάλεια δεν εξασφαλίζεται με περισσότερα όπλα, αλλά με την εφαρμογή πολιτικών κοινής ωφέλειας σε όλους τους τομείς: στην υγεία, στην παιδεία, στον πολιτισμό, και με τη δημιουργία απασχόλησης και εισοδήματος.

Είναι επιτακτική ανάγκη να παρακολουθούμε την εξέλιξη αυτής της πορείας, φροντίζοντας να αγωνιζόμαστε για τη διασφάλιση των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων, για τη διαφύλαξη και τη διατήρηση της αυτονομίας των δημοκρατικών θεσμών. Σε αντίθετη περίπτωση θα αναδεικνυόταν κάτι ιδιαίτερα επικίνδυνο στους κόλπους μιας κοινωνίας με βαθιά ριζωμένη κρατική νεποτική παράδοση, ελάχιστα ευαισθητοποιημένη στις δημοκρατικές αρχές και χαρακτηριζόμενη από βίαιες ιστορικές σχέσεις με τα πιο ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού της.

* Η Μαριέλε Φράνκο ήταν δημοτική σύμβουλος της πόλης του Ρίο (παράταξη PSOL – Κόμμα για τον Σοσιαλισμό και την Ελευθερία) και εισηγήτρια της Επιτροπής του Δημοτικού Συμβουλίου για την Εποπτεία της Επέμβασης των Ομοσπονδιακών Δυνάμεων. Δολοφονήθηκε για τη δράση της ενάντια στις διακρίσεις, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την αστυνομική βία στις φτωχογειτονιές.

Από την κηδεία της Μαριέλε

Σκίτσο του Λατούφ για την Μαριέλε Φράνκο:

28 Φεβρουαρίου: η δημοτική σύμβουλος Μαριέλε Φράνκο (της παράταξης PSOL)

ορίζεται εισηγήτρια της επιτροπής που θα εποπτεύσει την επέμβαση στο Ρίο

ντε Τζανέιρο

10 Μαρτίου: η Μαριέλε καταγγέλλει την αστυνομική βία στον συνοικισμό

Ακαρί

14 Μαρτίου: η Μαριέλε εκτελείται με πυροβολισμούς