Την ώρα λοιπόν που οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη να συγκροτήσουν τους αγώνες τους και να υπερασπιστούν τα ταξικά τους συμφέροντα, τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους, η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ προωθούν την ταξική υποταγή στο κεφάλαιο και την εργοδοσία, μέσα από τη λεγόμενη «Κοινωνική Συμμαχία» που συγκρότησαν με εργοδοτικούς και τεχνοκρατικούς φορείς (ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΤΕΕ και άλλοι). Το «μέτωπο» αυτό (που δεν είναι καινούριας έμπνευσης) σε καμία περίπτωση δεν εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των εργαζομένων. Αλλά και πότε οι ξεπουλημένες και συμβιβασμένες αυτές ηγεσίες υπερασπίστηκαν τα συμφέροντα των εργαζομένων; Πάντα οι διακηρύξεις τους ήταν προσαρμοσμένες στις κυβερνητικές πολιτικές, στις επιλογές του μεγάλου κεφαλαίου και των ξένων ιμπεριαλιστικών αφεντικών τους.
Οι δυνάμεις που χρησιμοποιούν επιλεκτικά τη στάση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας για να δικαιολογήσουν το δικό τους αναχωρητισμό απ’ τα συνδικάτα, δεν είναι μια ταξική, αριστερή πολιτική. Είναι στην πραγματικότητα μια πρόταση απεργοσπασίας με δήθεν αριστερό πρόσημο και σαν τέτοια πρέπει να απομονωθεί. Ούτε όμως η λογική, ούτε η πρακτική του ΠΑΜΕ, με τις προτάσεις νόμου στη βουλή, τις κομματικοκεντρικές συγκεντρώσεις, τις «συμβολικές ενέργειες» και την άρνηση ανάπτυξης μαζικών αγώνων αντίστασης στην επίθεση, αποτελεί έκφραση των εργατο-λαϊκών αναγκών και συμφερόντων.
Οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να αξιοποιήσουν την απεργία της 30 Μάη, για να προβάλουν τα δικά τους αιτήματα, τη δική τους ανεξάρτητη πολιτική! Η απεργία της 30 Μάη πρέπει να γίνει υπόθεση των εργαζόμενων. Στην κατεύθυνση ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος, ενάντια σε εργοδοσία και κυβέρνηση, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης-κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ.
http://aristerastikarditsa.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου