Πολιτική παρέμβαση στη Ξάνθη (18/9) - Μαζικό λαϊκό κίνημα ενάντια στην πολιτική του συστήματος που γεννά το φασισμό

Κλείνουν την Τρίτη 18 Σεπτέμβρη πέντε χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα. Ήταν η αποκορύφωση σειράς δολοφονικών ενεργειών των μπράβων της Χρυσής Αυγής ενάντια σε μετανάστες, αριστερούς αγωνιστές και συνδικαλιστές εργάτες. Ήταν αυτή η δολοφονία που ανάγκασε τους εκπροσώπους του συστήματος να οδηγήσουν ολόκληρη την ηγεσία του ναζιστικού μορφώματος σε δίκη. Όχι γιατί επιδιώκουν το ουσιαστικό χτύπημα του φασισμού. Αυτό άλλωστε είναι υπόθεση του λαού και των αγώνων του. Στόχος τους είναι η χρησιμοποίηση της δίκης σα «χαλινάρι» προσαρμογής της φασιστικής οργάνωσης σε «κοινοβουλευτικά πλαίσια»,για να συνεχίσει να αποτελεί(χωρίς ανεξέλεγκτες συνέπειες) όργανο ανάσχεσης της λαϊκής οργής και εργαλείο αποτροπής των αγώνων του.

«Ο φασισμός δεν έρχεται απ’ το μέλλον», όπως λέει και ο Μπρεχτ. Οι ρίζες του βρίσκονται βαθειά μέσα στο σύστημα που ζούμε. Το σύστημα της εκμετάλλευσης και της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Αυτό το σύστημα (που υπηρετούν με κοινοβουλευτικό μανδύα όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις) είναι που έθρεψε τη Χρυσή Αυγή. Είναι η πολιτική αυτού του συστήματος,η πολιτική όλων των κυβερνήσεων -και της σημερινής-που ανοίγει το δρόμο στο φασισμό:

• Η πολιτική που σαρώνει κοινωνικά, εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα, οδηγεί στη φτώχια, την εξαθλίωση και την κοινωνική απομόνωση.

Όσο δεν απαντιέται αυτή η πολιτική από ένα οργανωμένο, εργατικό κίνημα, τόσο θα καλύπτεται ο πραγματικός ένοχος (κυβέρνηση, κεφάλαιο, ΕΕ, ΔΝΤ),θα ενοχοποιείται ο μετανάστης, θα αναπτύσσεται ο ρατσισμός και η ξενοφοβία, θα καθηλώνεται η λαϊκή πάλη και θα βαθαίνει η επίθεση.

• Η πολιτική της εξάρτησης και του τυχοδιωκτισμού, που έχει καταστήσει τη χώρα μας μια απέραντη ΝΑΤΟϊκή βάση, πλατφόρμα πολεμικής εξόρμησης των ιμπεριαλιστών,εξάρτημα του ανταγωνισμού των δυτικών ιμπεριαλιστών με τη Ρωσία,πιστό όργανο για τον έλεγχο των Βαλκανίων και της Αν. Μεσογείου από τις ΗΠΑ (συμφωνίες με ΠΓΔΜ και Αλβανία, ανταγωνισμός με Τουρκία).

Όσο δεν οικοδομείται ένα πλατύ μέτωπο που θα παλεύει για ειρήνη, φιλία και αδελφοσύνη των λαών και θα βάζει στο στόχαστρο τους ιμπεριαλιστές-πηγή πολέμων και τις εξαρτημένες αστικές τάξεις, τόσο θα βρίσκει έδαφος ο σοβινισμός, ο εθνικισμός και οι δήθεν «πατριώτες» που καλλιεργούν μίσος για τους γειτονικούς λαούς, αλλά υποτάσσονται στους εμπρηστές του πολέμου και του αλυτρωτισμού.

• Η πολιτική της φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής και του αντικομμουνισμού που προωθείται από το σύστημα και τις κυβερνήσεις του για να αφοπλίσουν και να υποτάξουν το λαό και να εμποδίσουν τη μετατροπή της οργής του σε αντίσταση και διεκδίκηση.

Όσο δεν αναπτύσσεται ένα ισχυρό λαϊκό, δημοκρατικό κίνημα, με αναφορά στην αριστερά των αγώνων και όχι της υποταγής και της ενσωμάτωσης, τόσο θα δίνεται χώρος στο ναζισμό, την αντίδραση και το σκοταδισμό. Τόσο περισσότερο θα βυθιζόμαστε σ’ έναν «νέο μεσαίωνα», σε μια σκοτεινή και επικίνδυνη περίοδο, μια περίοδο πολέμων, μίσους και εξαθλίωσης.

Ο εργαζόμενος λαός της χώρας μας, οι άνεργοι και προπαντός η νεολαία, έχουν κάθε συμφέρον να αντιπαλέψουν με σθένος και επιμονή το φασισμό, το σοβινισμό και τον εθνικισμό. Αυτή όμως η πάλη δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα αν δε δένεται στενά με την πάλη ενάντια στην επίθεση του συστήματος, τον πόλεμοκαι τον ιμπεριαλισμό. Για ειρήνη, ανεξαρτησία, δουλειά, δημοκρατία.