Διαδηλώσεις ενάντια στην Αμερικάνικη παρουσία, την κυβερνητική πολιτική και την αστυνομοκρατία
Μαζική παρουσία της Λαϊκής Αντίστασης- ΑΑΣ
Μαζική απάντηση στην φιλο-αμερικάνικη φιέστα, στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική και στην αστυνομοκρατία έδωσαν χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι στα συλλαλητήρια που οργάνωσαν συνδικάτα και πολιτικοί φορείς της Αριστεράς στην Θεσσαλονίκη, το απόγευμα του Σαββάτου. Στην Καμάρα συγκεντρώθηκαν διαδηλωτές ύστερα από ξεχωριστά καλέσματα της Λαϊκής Αντίστασης- ΑΑΣ, του ΝΑΡ, του ΕΕΚ, της Επιτροπής Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, αντι-εξουσιαστικών κινήσεων αλλά και σωματείων και συνδικαλιστών. Η κοινή διαδήλωση διαμέσου της Εγνατίας, Αγίας, Σοφίας και Τσιμισκή κατευθύνθηκε στην πλατεία της ΧΑΝΘ και συνέχισε μέχρι το Άγαλμα του Βενιζέλου όπου ολοκληρώθηκε αργά το βράδυ. Στην συμβολή των οδών Αγίας Σοφίας και Τσιμισκή στην διαδήλωση προστέθηκαν η ΛΑΕ, η ΟΚΔΕ και το ΣΕΚ. Από την πλατεία Αριστοτέλους νωρίτερα είχε ξεκινήσει το ΠΑΜΕ το οποίο πέρασε και αυτό από την πλατεία της ΧΑΝΘ, ενώ οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, συγκεντρώθηκαν στο Άγαλμα του Βενιζέλου.
Χωρίς την συμμετοχή πλατύτερων εργατικών και λαϊκών τμημάτων, όπως παλιότερα, οι συγκεντρώσεις και οι διαδηλώσεις έδωσαν μια αναγκαία απάντηση σε κυβέρνηση, Αμερικάνους και στην πλουτοκρατία, οι οποίοι από κοινού προσπαθούν να στήσουν μια επιχείρηση αποπροσανατολισμού και παραποίησης της κοινωνικής πραγματικότητας και να προωθήσουν αντιλαϊκά, φιλοπόλεμα και αντιδραστικά σχέδια στην χώρα και στην περιοχή. Στην κατεύθυνση αυτή η προσπάθεια της ΛΑ-ΑΑΣ και των δυνάμεων του ΚΚΕ(μ-λ) στην Θεσσαλονίκη από καιρό τώρα έπαιξε σημαντικό ρόλο. Μπόρεσε να αναδείξει το αντί-ιμπεριαλιστικό αντιαμερικάνικο μήνυμα, γεγονός που αποτυπώθηκε και στο ιδιαίτερα μαχητικό και μαζικό μπλοκ διαδηλωτών που συσπειρώθηκε κάτω από τα πανό της ΛΑ-ΑΑΣ.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης να αποκλείσει στην κυριολεξία τον ευρύτερο χώρο γύρω από την ΔΕΘ και το Βελλίδειο συνεδριακό κέντρο, κουβαλώντας χιλιάδες αστυνομικούς και δεκάδες διμοιρίες ΜΑΤ, δεν μπόρεσε να αποτρέψει τις διαδηλώσεις. Η πρωτοφανής αστυνομοκρατία έδειξε πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ακολουθώντας το παράδειγμα της ΠασοκοΔεξιάς, έχει αποδειχθεί πολύ καλός χειριστής της πολιτικής της βίας και της κρατικής καταστολής απέναντι στον λαό που τον φοβάται. Ο αποκλεισμός των εθνικιστών διαδηλωτών να προσεγγίσουν στην πλατεία την ΧΑΝΘ και η βία που εξασκήθηκε εναντίον τους είναι ενδεικτική της αποφασιστικότητας κυβέρνησης-Αμερικάνων αλλά των ηγετικών δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προωθήσουν από κοινού τα Νατοϊκά σχέδια στα Βαλκάνια.
6 σχόλια:
Αν δεν καταφέρετε κάποια στιγμή να κάνετε ένα ενιαίο κάλεσμα, ίσως εξαιρώντας τους πατερούληδες ΛΑΕ/Πλεύση/ΜΕΡΑ κλπ, φέξε μου και γλίστρησα...
Έχεις μείνει λίγο πίσω. ΜΕΡΑ δεν υφίσταται εδω και χρόνια.
Κοινό κάλεσμα κάτω από κοινό πλαίσιο ή έστω συμπόρευση θα ήταν ευχής έργο.
Οι λόγοι για τους οποίους προκύπτει ή δεν προκύπτει κάθε φορά ποικίλουν. Δυστυχώς η κοινή δράση την οποία στα λόγια επικαλούνται σχεδόν όλοι παραμένει ζητούμενο.
Το ΜΕΡΑ25 του Βαρουφάκη εννοεί μάλλον.
Η δυσκολία για την ύπαρξη κοινού καλέσματος Γιώργο αναδεικνύεται από το ίδιο το σχόλιό σου που αμέσως κάνει εξαιρέσεις! Και όχι άδικα θα έλεγα για ορισμένους απ' όσους αναφέρεις.
Από την άλλη θα έλεγα ότι είναι λίγο άδικο να ρίχνεις ίσες ευθύνες σε όλους μας για την ανυπαρξία οποιασδήποτε κοινής δράσης των οργανώσεων της Αριστεράς σε όλα τα επίπεδα. Είναι γνωστές οι προσπάθειές μας, τουλάχιστον σε όποιον μας παρακολουθεί, σε αυτή την κατεύθυνση. Όπως είναι γνωστοί και οι λόγοι που τις κάνουμε. Και με αφορμή την φετινή ΔΕΘ.
Δεν μπορεί όμως να είναι δική μας ευθύνη το ότι οργανώσεις που κατά τ' άλλα βρίσκονται σε κοινά συνεργατικά σχήματα δεν μπορούν να συνεννοηθούν ούτε καν για το που και πως θα πορευτούν, ούτε είναι δική μας ευθύνη ότι κάποιοι βλέπουν μπροστά τους εκλογές και τους απασχολεί ιδιαιτέρως η προβολή τους σε βάρος του κινήματος.
Για το ΜΕΡΑ του Βαρουφάκη λέω, που το θυμήθηκες το ΜΕΡΑ το άλλο, χαχαχαχαχα
Εκείνη η ΜΕΡΑ νύχτωσε και ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν έγινε ποτέ...
Αυτό που λες αδερφέ, το ισχυρίζονται όλοι μα όλοι.. Για ΟΛΟΥΣ φταίνε ΟΛΟΙ οι άλλοι εκτός από τους ίδιους. Δε σου κρύβω, έχοντας συμμετάσχει, για πρώτη φορά στη πορεία μου πλέον στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, στην πρωτοβουλία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη ΔιΕΕξοδο, και βλέποντας και τις αντιδράσεις από μέσα αλλά και την αντιμετώπιση απ' τους έξω δεν περιμένω πλέον τίποτα.
Και μιλάμε για ένα απλό ΦΟΡΟΥΜ, όχι για πολιτική σύμπραξη, πάνω σε ΕΝΑ θέμα στο οποίο υποτίθεται όλοι συμφωνούμε....
Το θέμα δεν είναι ότι όλοι λένε τις ίδιες δικαιολογίες αλλά και να τις αποδείξουν για το πως εννοούν την κοινή δράση, την συνδιοργάνωση πορειών ή έστω την συμπόρευση. Είμαστε υπέρ της κοινής δράσης και των κοινών πλαισίων, όπως και των συνεργασιών βάζοντας κάτω αυτά στα οποία συμφωνούμε και, σε αντίθεση με άλλους, χωρίς προαπαιτούμενα που πρέπει ντε και καλά να γίνουν αποδεκτά απ' όλους, τύπου ΔιΕΕξόδου!
Εσύ πως την εννοείς την κοινή δράση;
Κάτσε τώρα βρήκα πως απαντάνε στο ίδιο σχόλιο..
Κοίτα, η αλήθεια είναι ότι το σφίγγανε λίγο το πλαίσιο, αλλά μπορεί να είχανε και δίκιο με δεδομένο πως τα πράματα έχουν θολώσει και θα βρεις και εθνικιστικά στοιχεία πρόθυμα να χωθούν για δικούς τους λόγους μέσα σε θολά αντιιμπεριαλιστικά μέτωπα (μιλάω για σκόπιμες καταστάσεις και όχι για απλό δεξιό κόσμο με θολωμένη σκέψη).
Τώρα, διαφορές τύπου το αν η Ελλάδα είναι ιμπεριαλιστική ή εξαρτημένη, εμένα από τη στιγμή που ξέρω την απλή αλήθεια ότι η πατρίδα μου δεν είναι πλέον καν χώρα ελεύθερη, αλλά χώρος όπου ο καθένας κάνει κουμάντο όπως νομίζει, οπότε όλα τα άλλα είναι θεωρίες, δεν είναι λόγος για να μην προχωρήσει ένα φόρουμ στο οποίο σκοπός είναι να συζητήσεις πως θα οργανώσεις την έξοδο αν τα καταφέρεις να πάρεις στην κοινωνία το πάνω χέρι.
Να πεις δηλαδή στην κοινωνία τι θα παράγει, πως και κυρίως τι θα τρώει. Άλλωστε δεν ετίθετο θέμα εκλογών, εδώ οι συνιστώσες της Ανταρσύα ακόμη να το λήξουν αν θέλουν να παραμείνουν στο ίδιο καράβι ή όχι.
Στη πραγματικότητα εγώ δεν πιστεύω καν ότι θα ξαναγίνουν εύκολα ελεύθερες εκλογές στη χώρα. Ίσως μόνο αυτοδιοικητικές. Και δεν είμαι καν σίγουρος πως, σε κάθε περίπτωση, έχει νόημα ξανά η κάθοδος στο κεντρικό πολιτικό.
Μόνο σε τοπικό και συνδικαλιστικό επίπεδο περιμένω εγώ πλέον γόνιμες εξελίξεις, στο επίπεδο βάσης όπου μπορεί να παρέμβει το κίνημα, και μόνο εκεί θα με ενδιέφεραν, για να το πούμε έτσι, εκλογικές συμπράξεις.
Δημοσίευση σχολίου