5 χρόνια πέρασαν από τη στιγμή που το σύστημα, οπλίζοντας το χέρι του χρυσαυγίτη Ρουπακιά, δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα, στην προσπάθειά του να τρομοκρατήσει λαό και νεολαία. Ο ίδιος, ένας άνθρωπος γνωστός για τα τραγούδια και την αντιφασιστική του δράση στο Κερατσίνι, συνεχίζει να αποτελεί μια φωνή αντίστασης και αμφισβήτησης. Μία απόδειξη ότι η φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής δεν “επιτρέπει” να υπάρχουν τέτοιες φωνές.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή, και με κάθε ευκαιρία, τα τσιράκια του συστήματος (ΜΜΕ, κόμματα) σπεύδουν να μιλήσουν για “μεμονωμένο περιστατικό”, ότι “καταδικάζουν τη βία απ΄ όπου κι αν προέρχεται”. Όμως η πραγματικότητα βοά αντίθετα. Είναι οι ίδιοι που στήριξαν τη Χρυσή Αυγή να αναδειχθεί σε αυτό που είναι σήμερα. Είναι οι ίδιοι που νομιμοποιούν κάθε μέρα τη δράση και το μαύρο ρόλο της. Τροφοδοτούν με εθνικιστικό-φασιστικό δηλητήριο τις συνειδήσεις της νεολαίας ενώ ταυτόχρονα στοχοποιούν οτιδήποτε έχει να κάνει με το λαό και την πάλη του. Από τους “επικίνδυνους” πρόσφυγες και μετανάστες μέχρι τους “εχθρούς” και “αντίπαλους” γείτονες λαούς και τα συλλαλητήρια και για λεγόμενο “Μακεδονικό”, το σύστημα καλλιεργεί τον εθνικισμό στις λαϊκές μάζες. Χρησιμοποιεί τη θεωρία των “δύο άκρων” και τις αντικομμουνιστικές κορώνες για να στοχεύσει στο λαϊκό κι εργατικό κίνημα, στο κομμουνιστικό κίνημα και τους αγωνιστές του, θέλοντας να διαγράψει απ’ τη μνήμη του λαού ποιος ήταν αυτός που τσάκισε το φασισμό.
Όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Είναι μία από τις όψεις της φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής. Οι απαγορεύσεις κινητοποιήσεων και απεργιών, η κατάργηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και τα αντεργατικά νομοσχέδια, το χτύπημα του Ασύλου, η καταστολή των λαϊκών αγώνων με ΜΑΤ και γκλομπ. Οι διώξεις λαϊκών αγωνιστών για τη συνδικαλιστική τους δράση και οι δίκες άλλων με μόνη κατηγορία ότι είναι κομμουνιστές (δίκη Τούρκων αγωνιστών της ΑΤΙΚ) συμπληρώνουν αυτό το σκηνικό.
Όσο κι αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προσπαθεί το τελευταίο διάστημα, με αφορμή το “Μακεδονικό”, να εμφανιστεί ότι χτυπάει το φασισμό, η συνολική της στάση οδηγεί σε διαφορετικά συμπεράσματα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει άλλωστε ότι επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ο Ρουπακιάς αποφυλακίστηκε, ότι οι χρυσαυγίτες «ξεπλένονται» σε μια δίκη 4 χρόνια ή ότι έφτασε έως και να κάνει κοινές εθνικιστικές φιέστες μαζί τους στο Καστελόριζο.
Από την πλευρά και δυνάμεων με αναφορά στο κίνημα, όμως, επικρατούν ακόμα διαχειριστικές λογικές, με βάση τις οποίες αναδείχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι οι ίδιες λογικές που συνεχίζουν να τρέφουν αυταπάτες για τον ρόλο της κυβέρνησης και της «ανεξάρτητης» δικαιοσύνης ψάχνοντας την απάντηση στο ζήτημα της φασιστικοποίησης, καλώντας το ίδιο το σύστημα που τους εξέθρεψε, να τους δικάσει ή να «κλείσει τα γραφεία της Χ.Α.». Τέτοιες λογικές οδηγούν το λαό να “κυνηγάει” τη “δικαιοσύνη” του αστικού κράτους, αποκρύπτουν το χαρακτήρα του και εγκλωβίζουν συνειδήσεις σε μια αδιέξοδη πάλη.
Μία μόνο είναι η διέξοδος απέναντι σε όλα αυτά. Λαός και νεολαία να βγουν στο δρόμο με το μαζικό τους κίνημα το οποίο θα στοχεύει στο σύστημα που δολοφονεί, που γεννά πολέμους και προσφυγιά, που σπέρνει φτώχεια και εξαθλίωση. Το καπιταλιστικό – ιμπεριαλιστικό σύστημα είναι που γεννά και θρέφει το τέρας του φασισμού. Να τιμήσουμε τη μνήμη του Παύλου βάζοντας τα θεμέλια για ένα κίνημα που θα είναι ικανό να αντιταχθεί στο φασισμό και το σύστημα που τον γεννά!
- ΚΑΤΩ Η ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ
- ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ – ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ
- ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΤΙΜΟΥΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου