Σύντροφοι και φίλοι,
Η αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό νιώθει την ανάγκη να τιμήσει τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές. Σ’ αυτούς άλλωστε στηρίχτηκαν και έτσι κατάφεραν να σταθούν όταν τέθηκε ζήτημα αμφισβήτησης της κυριαρχίας τους αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Γιατί και σήμερα στους ιμπεριαλιστές πάτρωνες στηρίζουν την κυριαρχία τους. Σ’ αυτούς ακουμπάνε. Με τα τανκς των Άγγλων στην αρχή το Δεκέμβρη του 1944, αλλά τη νίκη την καθόρισαν και την σταθεροποίησαν οι βόμβες ναπάλμ των Αμερικάνων στο Γράμμο, το σχέδιο Μάρσαλ και το δόγμα Τρούμαν.
Από τότε, το 1953 ως σήμερα με εκατοντάδες συμφωνίες, εδάφια και μνημόνια κατανόησης, η αστική τάξη και οι πολιτικοί εκφραστές της, όλων των αποχρώσεων, δένει τη χώρα στο άρμα των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ ενισχύοντας και βαθαίνοντας την εξάρτηση προσβλέποντας όχι μόνο σε οφέλη σε σχέση με την κυριαρχία της στον εχθρό λαό, αλλά μέσα σε αυτό το πλαίσιο της εξάρτησης είχε και έχει προσδοκίες για έναν πιο προσοδοφόρο ρόλο γι αυτήν σε σχέση με τις ανταγωνίστριες αστικές τάξεις των γύρω χωρών.
Μία τέτοια δυνατότητα ενίσχυσης του ρόλου της βλέπει να της ανοίγεται και στην τωρινή συγκυρία τόσο σε σχέση με την ανταγωνίστριά της και στριμωγμένη σήμερα τουρκική αστική τάξη, όσο και σε σχέση με τις αστικές τάξεις των Βαλκανίων. Ρόλο που αναγνωρίζεται και υπερθεματίζεται από διάφορους αξιωματούχους, πολιτικούς και στρατιωτικούς του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Ρόλο που βλέπουν και θέλουν οι ΗΠΑ για την Ελλάδα, στην κατεύθυνση της προώθησης του στόχου τους για παγκόσμια κυριαρχία και στο παραπέρα στρίμωγμα, και περιορισμό της επιρροής του στρατηγικού τους αντιπάλου (όπως πλέον ανακηρύσσεται ανοικτά και δεν κρύβεται) της Ρωσίας. Αυτό το στόχο θέλουν να πραγματώσουν οι ΗΠΑ γι’ αυτό και έχουν απλώσει 800 και πλέον βάσεις σε 80 χώρες ανά την υφήλιο λεηλατώντας παράλληλα και τον πλούτο αυτών των χωρών. Ένα πλέγμα στρατιωτικών εγκαταστάσεων για πάσα χρήση.
Η πραγματικότητα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης που χαρακτηρίζει ιστορικά ολάκερη την πορεία της ελληνικής αστικής τάξης σήμερα βαθαίνει με τον πιο επικίνδυνο τρόπο. Ολάκερη η χώρα γίνεται πολεμικό ορμητήριο των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ και ταυτόχρονα εμπλέκεται σε πολεμικούς σχεδιασμούς. Η ελληνική αστική τάξη σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο διεκδικεί ΑΟΖ, ρόλο ενεργειακού κόμβου, διαμετακομιστικού κέντρου και τη συνολικότερη γεωπολιτική της αναβάθμιση. Η εργατική τάξη, η νεολαία , συνολικά ο λαός στη χώρα μας είναι αντιμέτωποι με την επίθεση του κεφαλαίου και ταυτόχρονα με πρωτόγνωρους πολεμικούς κινδύνους που προκύπτουν απ’ αυτές τις επιλογές. Επιλογές που κάνουν εχθρούς όλους τους γύρω λαούς, ενώ ανακηρύσσουν φίλους και συμμάχους τόσο το δολοφονικό στρατοκράτος του Ισραήλ όπως και το φασιστικό της Αιγύπτου και άλλα λαομίσητα καθεστώτα, όπως Σαουδική Αραβία, Κατάρ κα.
Για άλλη μια φορά ο λαός μέσα στη φτώχεια του διαισθάνεται ξανά τον κίνδυνο του πολέμου να τον απειλεί. Για άλλη μια φορά τα κρίσιμα μέτωπα της λαϊκής πάλης γίνονται αγώνας για το μεροκάματο σε σχέση αλληλοτροφοδότησης με τον αγώνα για το δικαίωμα του να ζει ειρηνικά στον τόπο του. Για άλλη μια φορά το καθεστώς της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης έχει απέναντι τον εχθρό λαό και για το λαό είναι ανάγκη ν’ αντιμετωπίσει την πραγματικότητα με όρους μαζικού αγώνα- αντίστασης και πάλης.
Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός εξακολουθεί να είναι η νο1 πολεμική μηχανή με τις μεγαλύτερες στρατιωτικές δαπάνες που εκτοξεύτηκαν στα ύψη, όταν εκατομμύρια Αμερικανοί πολίτες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Αποδεδειγμένα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των λαών. Αυτούς τιμά η κυβέρνηση και το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης της χώρας.
Στη σημερινή συγκυρία αυτό που αναγνωρίζουν οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές είναι κοινά συμφέροντα και κοινό όραμα στην ευρύτερη περιοχή.
Θεωρούν τη παρουσία τους στη ΔΕΘ την πιο σημαντική δράση των ΗΠΑ στη Βόρεια Ελλάδα από το σχέδιο Μάρσαλ. Αναγνωρίζουν το πόσο σημαντική είναι η βάση της Σούδας για το σύνολο των περιφερειακών επιχειρήσεών τους.
ΔΕΝ ΑΡΚΟΥΝΤΑΙ όμως ΣΤΗ ΣΟΥΔΑ. Για αυτούς πλέον εξίσου σημαντικές είναι η Λάρισα, Αλεξανδρούπολη...
Με έμφαση μας παρουσιάζουν το Σώμα Ταχείας Ανάπτυξης του ΝΑΤΟ, που όπως η Σούδα επικεντρώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο και το Νότιο Αιγαίο, αυτό επικεντρώνεται στον Βορρά ως τη Μαύρη Θάλασσα (διαρκής συμμετοχή στις ασκήσεις Sea Breeze). Οι ίδιοι οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές μέσα από τις τοποθετήσεις τους κάνουν φανερό τη νέα φάση που περνάνε οι σχέσεις με τους συμμάχους τους και με τη χώρα μας, που μοιράζονται ίδια οράματα για την περιοχή! Από χώρα ορμητήριο και ενεργή συμμετοχή στις πολεμικούς τους σχεδιασμούς απαιτούν την όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή. Από τη μεριά του κινήματος είναι ανάγκη να αναγνωριστεί αυτή η νέα φάση γιατί έτσι θα προκύψουν και τα νέα καθήκοντα.
Το σύνθημα που ακουγόταν στα ΧΑΝΙΑ όχι στη «μετατροπή της πόλης μας σε ορμητήριο των φονιάδων», καταγγέλλοντας την ύπαρξη και τη λειτουργία της υπερβάσης της Σούδας, σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη να ακουστεί παντού. Και αυτό γιατί όχι μόνο η βάση της Σούδας αναβαθμίζεται συνεχώς και επεκτείνεται για να ανταποκριθεί στις ανάγκες της νέας φάσης, αλλά οι Αμερικάνοι απλώνουν το δίκτυο των βάσεων και των στρατιωτικών δραστηριοτήτων απ’ άκρη σ’ άκρη, σ’ όλη τη χώρα. Από την Αλεξανδρούπολη, και τη Λάρισα, ως την Ανδραβίδα, τον Άραξο, τη Σούδα, τη Σύρο, την Κάρπαθο και την Κάλυμνο. Μιλάμε πλέον όχι για μία βάση, αλλά για οκτώ ή και περισσότερες και βέβαια όλα τα λιμάνια και τα αεροδρόμια είναι στη διάθεση των αμερικανονατοϊκών αν και εφόσον αναγνωστεί ανάγκη χρήσης. (Όπως π.χ. χρησιμοποιήθηκε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης για τις ανάγκες του πολέμου τους στη Γιουγκοσλαβία). Εξάλλου αυτό ορίζουν οι συμφωνίες! Όλη η χώρα δίνεται για χρήση στους φονιάδες. Συμφωνίες με πολλές ασάφειες που λειτουργούν όπως είναι φυσικό προς όφελος των ισχυρών και αποτελούν δεσμεύσεις του αστικού πολιτικού κόσμου απέναντι στους πάτρωνές τους!!!
Αυτό που, επίσης, χρειάζεται να τονιστεί, από τη μεριά των δυνάμεων που αναφέρονται στο κίνημα, είναι ότι ο λαός μας όπως το έχει δείξει επανειλημμένως στο παρελθόν και με κάθε ευκαιρία όχι μόνο δε νιώθει δεσμευμένος, αλλά οργίζεται από τη δράση και την παρουσία των δολοφόνων στον τόπο του. Έχει πληρώσει και πληρώνει πολλά με την ύπαρξη των βάσεων! Οι κίνδυνοι για την υγεία που επιμελώς αποκρύπτονται είναι μια πραγματικότητα, όπως επίσης είναι υπαρκτοί οι κίνδυνοι από κάποιο ατύχημα, διαρροή, έκρηξη ή ότι άλλο. Η μόλυνση του νερού, του εδάφους είναι δεδομένη. Οι βάσεις αποτελούν έτσι κι αλλιώς στόχο όπως πρόσφατα ειπώθηκε από επίσημα χείλη για τη βάση της Σούδας. Πόσο ασφαλής και ήσυχος μπορεί να νιώθει κάποιος όταν στον τόπο του φιλοξενείται αυτή η φονική μηχανή; Υπαρκτοί, λοιπόν, οι κίνδυνοι τόσο για το λαό μας όσο και για τους γύρω λαούς.
Οι λαοί μισούν τους ιμπεριαλιστές φονιάδες και ιδιαίτερα τους αμερικάνους και το έχουν αποδείξει σε διάφορες ιστορικές φάσεις. Αυτό θα συνεχίσουν να το κάνουν και στο μέλλον, όσο κι αν αυτό καθυστερήσει να εκδηλωθεί. Το ζητούμενο για όλους εμάς που λέμε, ότι αντιλαμβανόμαστε την κρισιμότητα των καιρών είναι πως θα μπορέσουμε να συμβάλλουμε να επιταχυνθεί αυτή η διαδικασία. Πως οι λαοί θα εκφράσουν τα πραγματικά τους αισθήματα. Καταρχήν χρειάζεται να δείξουμε εμπιστοσύνη στο λαό κόντρα στην κυρίαρχη λογική και την ηττοπάθεια. Η αντίσταση του λαού μπορεί να δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών και αυτό το γνωρίζουν όλοι πολύ καλά. Άλλωστε μέσα στις δράσεις που αναπτύσσουν οι δυνάμεις των ιμπεριαλιστών είναι και αυτή αντιμετώπισης εσωτερικών κρίσεων. Εκτός από την βίαιη και άμεση καταστολή και την τρομοκρατία, τις συλλήψεις, τις δίκες, το σύστημα χρησιμοποιεί και την προπαγάνδα για δήθεν οφέλη από την παρουσία και λειτουργία των βάσεων. Τις ωραιοποιούν, διαφημίζουν τα τερατόπλοια και τους πυραύλους που σπέρνουν το θάνατο και θέλουν, με τη συμβολή και των τοπικών αρχόντων (Δήμος και Περιφέρεια) όπως το είδαμε να επιχειρείται πολλές φορές στην πόλη μας τα Χανιά, να εμφανίσουν και να τονίσουν αυτά τα οικονομικά οφέλη. Ως και φιλανθρωπικές δράσεις προβάλλουν ότι αναπτύσσουν οι νατοϊκοί ράμπο. Συνολικότερα όσο και όταν τους παίρνει πολιτικά εκδηλώνουν συνεχώς ανοικτά τη λακέδικη συμπεριφορά τους, χαρακτηριστικό της αστικής τάξης που εκπροσωπούν. Υποδέχονται τους φονιάδες και δεξιώνονται μαζί τους. Άξιος ο μισθός τους.
Όμως δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα. Οι βάσεις μας δηλητηριάζουν, είναι κέντρα εκπαίδευσης και δράσης δολοφόνων που βγαίνοντας στην πόλη "τραμπουκίζουν, μας δολοφονούν και κύρια μας μπλέκουν στον πόλεμο" όπως χαρακτηριστικά τονίζονταν σε προκήρυξη της Πρωτοβουλίας Αντίστασης καταγγελία των τραμπουκισμών πέρυσι το φθινόπωρο. Γιατί η πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι εμείς είναι τελείως διαφορετική. Πέρα από τη μόλυνση την περιβαλλοντολογική, την επιβάρυνση στην υγεία, τις οχλήσεις, τον κίνδυνο από κάποιο ατύχημα ή διαρροή τοξικού υλικού. Πέρα από τους κινδύνους που επιφυλάσσει αυτή κάθε αυτή η εμπλοκή όπως εμφανίζεται κάθε φορά. Πέρα από τους τραμπουκισμούς και τις παραβατικές συμπεριφορές των ράμπο τους που δρουν σε καθεστώς ετεροδικίας. Σύμφωνα με νέα δημοσιεύματα (για πρώτη φορά) ανοικτά αναφέρεται η μεταφορά και πυρηνικών όπλων. Άλλωστε το βαθύ λιμάνι της Σούδας και η γειτνίασή της με αεροδρόμιο την αναδεικνύουν σαν το διαμάντι τους. Γι' αυτό εκεί που προσβλέπουν είναι να χτυπηθούν, να ατονήσουν τα αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα του λαού μας. Τα αισθήματα αλληλεγγύης και φιλίας με τους γύρω λαούς.
Η Πρωτοβουλία Αντίστασης με συνεχείς παρεμβάσεις αλλά και με επιμονή, κόντρα στο κλίμα της ανημπόριας και της ηττοπάθειας, κόντρα στο κλίμα της αποδοχής και του δε μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά, γραμμή που εκπορεύεται από την κυρίαρχη λογική της αστικής τάξης, αλλά και κόντρα και σε απόψεις όλων εκείνων των δυνάμεων που δεν εμπιστεύονται τη λαϊκή πάλη, κινήθηκε και προσπαθεί να κινείται με τρόπο ώστε να συμβάλλει στη δημιουργία όρων και να συμπαρασύρει και άλλες δυνάμεις ώστε να κινηθούμε από κοινού στην κατεύθυνση της αντίστασης και της πάλης τόσο για τα άμεσα που κάθε φορά ανοίγονται και τίθενται όπως π.χ. απάντηση στους τραμπουκισμούς, όσο και σε επίπεδο καταγγελίας στο χανιώτικο λαό της ύπαρξης και της λειτουργίας αυτής της φονικής μηχανής. Για την Πρωτοβουλία Αντίστασης αυτή είναι η κατεύθυνση που υπερασπίζεται και προωθεί. Την κατεύθυνση της κοινής δράσης και προσπαθεί να δημιουργήσει τους καλύτερους όρους για να ξεδιπλωθούν τα πραγματικά αισθήματα του Χανιώτικου λαού και της νεολαίας. Άλλωστε υπάρχει και η ιστορία αυτού του κινήματος. Μια από τις κορυφαίες στιγμές του αντιβασικού αγώνα όπου καταγράφηκε η αμφισβήτηση της κατεύθυνσης της αποδοχής από το λαό της ύπαρξης και λειτουργίας των βάσεων ήταν η μεγάλη αντιβασική κινητοποίηση το 1990 ενάντια στην υπογραφή της συμφωνίας για την παραμονή των βάσεων. Μαζικά ο χανιώτικος λαός τότε έκφρασε τα πραγματικά του αισθήματα. Ξαναλειτούργησε έτσι και το 2003. Και κάθε φορά που η πόλη του γίνονταν ορμητήριο πολέμου!!! Και το ίδιο θα πράξει πάλι. Όρος για να συνεχίσουμε παρά την κινηματική αδράνεια είναι η εμπιστοσύνη στο λαό. Γιατί αυτό που εισπράττουμε από κάθε παρέμβαση είναι ότι ο λαός μας όπως και κάθε λαός δεν είναι με τους φονιάδες- ιμπεριαλιστές.
Συναγωνιστές και σύντροφοι. Η μεταφορά της όξυνσης του ανταγωνισμού των ΗΠΑ- ΡΩΣΙΑΣ στη γειτονιά μας, τόσο στα Βαλκάνια όσο και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο επιβάλλουν τη μετατροπή της χώρας σε ορμητήριο. Αυτό υπηρετείται με το άπλωμα των βάσεων. Όμως, όπως είπαμε, η νέα φάση θέλει, όχι μόνο τη χώρα ορμητήριο και την ενεργή συμμετοχή έτσι όπως δηλώνεται και αναγνωρίζεται ο τέτοιος ρόλος σε όλες τις προηγούμενες επεμβάσεις των αμερικανονατοϊκών (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν, ξανά Ιράκ, Λιβύη Συρία), Σήμερα μιλάμε για ΕΜΠΛΟΚΗ. Απαιτούν και διαμορφώνουν όρους για εμπλοκή.
Ήδη το πολεμικό ναυτικό συμμετέχει και συνοδεύει τα νατοϊκά πλοία στο Αιγαίο και ευρύτερα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Πάλι ο πρέσβης Πάιατ μας ενημερώνει ότι «Εξακολουθούμε να αναζητούμε τρόπους να επεκτείνουμε τη συνεργασία μας σε τομείς όπως ο ανθυποβρυχιακός πόλεμος, υπάρχει εκτίμηση ότι η Ελλάδα είναι μια σημαντική θαλάσσια δύναμη σε ένα στρατηγικά σημαντικό σώμα νερού. Στο πέρασμα των αιώνων, αν διαβάσετε την «Επιστροφή στον κόσμο του Μάρκο Πόλο» του Ρόμπερτ Κάπλαν, μέρος του κόσμου αυτού είναι αυτά τα στενά από τον Βόσπορο μέχρι τα περάσματα γύρω από την Κρήτη. Ήταν πάντα ένα γεωστρατηγικό σημείο ελέγχου, οπότε η δυνατότητα που έχουν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις επίγνωσης του χώρου ευθύνης τους, θαλάσσιας ασφάλειας αλλά και νηοψιών, όλα αυτά είναι κρίσιμα για τα κοινά συμφέροντα ασφαλείας μας και είμαι απολύτως βέβαιος ότι οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να επενδύουν και να αναζητούν τρόπους να είναι υποστηρικτικές
Άπλωμα λοιπόν των βάσεων, υπερδραστηριότητα και επέκταση και αναβάθμιση της υπερ βάσης της Σούδας, αλλά και ενεργή συμμετοχή και το κυριότερο εμπλοκή. Η ΝΕΑ ΦΑΣΗ!!!
Με βάση τα παραπάνω αναβαθμισμένη πρέπει να είναι και η προσπάθεια και η συμβολή μας στην ανάπτυξη της αντιπολεμικής αντιβασικής αντιιμπεριαλιστικής πάλης. Και η πάλη αυτή δε μπορεί να αφορά μία πόλη, μία συλλογικότητα. Και προπαντός δεν πρέπει να καθυστερήσει γιατί οι κίνδυνοι για τους λαούς και για το λαό μας είναι μεγάλοι και υπαρκτοί!! Κάνοντας αυτή την ανάγνωση η Πρωτοβουλία Αντίστασης ιεραρχεί την αντιιμπεριαλιστική - αντιπολεμική και αντιβασική πάλη σαν ζήτημα πρώτης γραμμής, που πρέπει να αγκαλιάσουν όλοι οι εργαζόμενοι, όλος ο λαός και η νεολαία. Ο αγώνας ενάντια στις βάσεις είναι αγώνας ουσιαστικά για την ειρήνη, τη ζωή και τα δικαιώματα μας. Ο αγώνας για το διώξιμο των ξένων βάσεων από τον τόπο μας δεν είναι μόνο αναγκαίος αγώνας για τον ίδιο το λαό μας. Δεν είναι μόνο ένας απαραίτητος αγώνας που συνδέεται με τον αγώνα της εργατικής τάξης για την απελευθέρωση της από την καπιταλιστική σκλαβιά. Είναι ένας αγώνας ταυτόχρονα αλληλεγγύης απέναντι στους άλλους λαούς που βρίσκονται αντιμέτωποι με την ιμπεριαλιστική θηριωδία. Έτσι εισπράξαμε την τοποθέτηση του συναγωνιστή από την ηρωϊκή Ιρακινή Αντίσταση που παραβρέθηκε σε εκδήλωση αλληλεγγύης στον Ιρακινό λαό στην πόλη μας. Άρα έχει τεράστια αξία η αντιιμπεριαλιστική, αντιβασική, αντιπολεμική πάλη στη χώρα μας και σε κάθε χώρα.
Κάθε συλλογικότητα, κάθε οργάνωση, κάθε αγωνιστής που ανησυχεί για το μέλλον που μας ετοιμάζουν και που αναγνωρίζει αυτή τη κατάσταση, οφείλει να κινηθεί αποφασιστικά και να συμβάλλει σ’ αυτή την κατεύθυνση. Κανείς δε μπορεί να ισχυριστεί ότι κάτι τέτοιο είναι εύκολο. Η αναγνώριση της δυσκολίας όμως δε μπορεί να είναι δικαιολογία για τη μη προσπάθεια. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν αναγνωρίζοντας και συμφωνώντας για την αναγκαιότητα της Αντίστασης και της Πάλης κόντρα στην ηττοπάθεια.
Έτσι αν κινηθούμε μπορούμε να συμβάλλουμε στη δημιουργία του κινήματος που απαιτούν οι καιροί. Κίνημα με μαζικά χαρακτηριστικά με συνέπεια και συνέχεια, που δεν θα έχει επετειακό χαρακτήρα, που δεν θα εντάσσεται σε προεκλογικές στοχεύσεις και υπολογισμούς. Που θα απαντάει στις αγωνίες και τις ανησυχίες του κόσμου. Ένα κίνημα που δεν θα είναι κίνημα για τη φωτογραφία και την προβολή, αλλά θα δίνει τη δυνατότητα στο λαό να το πλαισιώσει, να το αγκαλιάσει. Που θα του δίνει τη δυνατότητα και την ευκαιρία να βγει στο δρόμο του αγώνα και να εκφράσει μαζικά την οργή και την απέχθεια που αισθάνεται για τους φονιάδες των λαών. Που μέσα από τον αγώνα θα αρχίσει να συνειδητοποιεί την πραγματική του δύναμη και ότι οι ιμπεριαλιστές είναι στην πραγματικότητα χάρτινες τίγρεις.
Δ.Ζ.
http://protovouliantistasis.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου