Πρόσφατο παράδειγμα, η στάση της ΓΣΕΕ. Η οποία μετά από προκήρυξη απεργίας από την ΑΔΕΔΥ για τις 14 του μήνα προκήρυξε άλλη «δικιά της» για τις 28 Νοέμβρη. Με άλλα λόγια, οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ έκαναν πάλι ότι μπορούσαν για να έχει η απεργία λιγότερο ευνοϊκούς όρους πραγματοποίησης. Ταιριάζει άλλωστε σε εκείνους που υιοθετούν το αφήγημα της κυβέρνησης για «έξοδο από τα μνημόνια» να καλούν μια απεργία όχι με προοπτική αυτή να αποτελέσει κόμβο συσπείρωσης δυνάμεων σε κινηματική κατεύθυνση αλλά προκειμένου να βγουν από την υποχρέωση. Στη λογική των εντυπωσιασμών και της υπεκφυγής της πραγματικότητας κινούνται και τα καλέσματα για «απεργίες από τα κάτω» που συνοδεύονται από μεγαλόστομες διακηρύξεις. Μόνος στόχος αυτών είναι η εξυπηρέτηση του πολιτικού σχεδίου της κάθε δύναμης χωρίς να παλεύουν στην πραγματικότητα για τη δημιουργία ουσιαστικών όρων πραγματοποίησης των απεργιών, τη λογική συνέχειας και κλιμάκωσης του αγώνα για την ανατροπή των αρνητικών συσχετισμών. Αποτέλεσμα αυτών είναι να διασπούν τους εργαζόμενους, να υπονομεύουν την ταξική πάλη και εντέλει να κάνουν την απεργία άλλη μια τουφεκιά στον αέρα, όπως μας έχει συνηθίσει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ.
Φυσικά το σύστημα ξέρει ότι η απεργία αποτελεί το σημαντικότερο όπλο των εργαζόμενων. Γνωρίζει ότι όσα δικαιώματα έχουμε, έχουν κερδηθεί με πορείες και απεργίες. Γι’ αυτό και λασπολογεί εναντίον της, ενώ παράλληλα προσπαθεί να δυσκολέψει τους όρους προκήρυξής της. Γιατί στην πραγματικότητα, για έναν λαό και μια νεολαία των οποίων οι βιοτικές συνθήκες δυσκολεύουν μέρα με τη μέρα, μόνη λύση είναι της αντίστασης και της πάλης ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας που προωθούν κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ.
Ως Αγωνιστικές Κινήσεις πιστεύουμε ότι οι φοιτητές πρέπει να συμμετέχουμε μαζικά στην απεργία της 28ης Νοεμβρίου. Φωνάζοντας τα δικά μας συνθήματα ενάντια στο γκρέμισμα των δικαιωμάτων μας, κάνοντας την απεργία υπόθεση δική μας και του λαού, κόντρα στις μεθοδεύσεις των εργατοπατέρων. Πολλοί από εμάς άλλωστε αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε προκειμένου να περνάμε τα οικονομικά εμπόδια που μπαίνουν στις σπουδές μας και γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τι εστί «εργασιακή ζούγκλα». Αλλά και όσοι δεν αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε, βιώνουμε στο πετσί μας τις συνέπειες του γκρεμίσματος μιας σειράς εργατικών δικαιωμάτων και τις πιέσεις που δημιουργούν αυτές για μια λαϊκή οικογένεια.
Όσο και αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για λογαριασμό όλου του συστήματος προσπαθεί να μας πείσει ότι «τελείωσαν τα μνημόνια» και τώρα με την «ανάπτυξη» θα φάμε με χρυσές κουτάλες η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Και αυτή συνίσταται στην προσπάθεια εμπέδωσης ως «φυσιολογικής» μιας κατάστασης όπου 30 άνθρωποι πνίγονται στην Μάνδρα, 100 καίγονται στην Αττική, καθημερινά εργαζόμενοι δολοφονούνται λόγω «ατυχημάτων»-στην πραγματικότητα εργοδοτικών εγκλημάτων, ενώ το σύνολο των μνημονιακών νόμων παραμένει και εμπλουτίζεται. Οι θάνατοι λαϊκών ανθρώπων, ποσοστά ανεργίας που αγγίζουν το 50% για τους νέους, δουλειά με ελαστικές σχέσεις εργασίας, ανασφάλιστη και εντατικοποιημένη, μετανάστευση, είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το μαύρο μέλλον που μας ετοιμάζουν. Είναι φανερό ότι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την απειρία μας στο πως οργανωνόμαστε και κερδίζουμε δικαιώματα, προκειμένου να μας καταστήσουν μια γενιά πλήρους εκμετάλλευσης.
Αυτό τον σκοπό εξυπηρετεί και το χτύπημα στο λαϊκό δικαίωμα στις σπουδές, το οποίο βλέπουμε να εκτυλίσσεται με την εφαρμογή του νόμου πλαίσιο και του νόμου Γαβρόγλου. Θέλουν λιγότερους στην εκπαίδευση από όσο το δυνατόν πιο νωρίς, προκειμένου να δημιουργήσουν περισσότερους σκλάβους εκμετάλλευσης χωρίς καμία επαγγελματική κατοχύρωση.
Όλα αυτά σε «προεκλογικό» κλίμα, όπου όλοι οι παράγοντες του συστήματος λένε ξεκάθαρα ότι η επίθεση θα συνεχιστεί, και διαγκωνίζονται για το ποιος θα την εφαρμόσει καλύτερα. Δεν ντρέπονται καν να καλούν το λαό που τσίμα τσίμα τα βγάζει πέρα να υποταχθεί στον «ρεαλισμό» τους. Να γίνει επαίτης και να βολευτεί με ένα κοινωνικό μέρισμα, με τη φορολοταρία, με μια σύνταξη «χαριστικά» έξτρα, φυσικά εάν και εφόσον περισέψει κανένα ψιλό!
Σήμερα ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΜΕ, ώστε κάποτε να ΔΟΥΛΕΨΟΥΜΕ και με τη δουλειά μας να ΖΟΥΜΕ με ανθρώπινες συνθήκες. Στην προσπάθειά μας αυτή έχουμε απέναντί μας το κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστές, για τους οποίους το τσάκισμα κάθε δικαιώματός μας αποτελεί όρο της κερδοφορίας τους. Έχουμε όμως και έναν μεγάλο σύμμαχο, τον λαό και την εργατική τάξη που και αυτοί αγωνίζονται για μια ζωή με δικαιώματα. Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε, και γι’ αυτό σε καλούμε να διαδηλώσουμε μαζί με τον λαό ενάντια στην προσπάθεια επιβολής ενός νέου εργασιακού μεσσαίωνα. Μέσα από τη συμμετοχή μας στην απεργία της 28ης αλλά και προσπαθώντας να κάνουμε τις σχολές μας εστίες αντίστασης, σε καλούμε να χτίσουμε μαζί όρους και προϋποθέσεις για τη δημιουργία ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ & ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ενάντια στην επίθεσή τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου