"Δεν έχουμε ορίσει χρονοδιάγραμμα για την απόσυρση των στρατευμάτων μας από το Αφγανιστάν. Θα μείνουμε εδώ όσο χρειάζεται. Ως εκ τούτου, είναι καλύτερο οι Ταλιμπάν να σταματήσουν να σκοτώνουν και να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση του Αφγανιστάν".
Η παραπάνω δήλωση έγινε ενώ ο Zalmay Khalilzad, εκπροσωπώντας την αμερικανική κυβέρνηση, διεξήγαγε διαπραγματεύσεις με το γραφείο των Ταλιμπάν στο Κατάρ και αμφότερες οι πλευρές ανέλαβαν δεσμεύσεις για συνέχιση του διαλόγου. Ωστόσο, δεν ήταν η πρώτη συνάντηση μεταξύ των δύο πλευρών.
Από το 2010 διεξήχθησαν αρκετοί γύροι διαπραγματεύσεων για διάφορα θέματα, συμπεριλαμβανομένου του τερματισμού του πολέμου και της επίτευξης ειρήνης στο Αφγανιστάν. Το γεγονός που διαφοροποιεί αυτή τη διαπραγμάτευση από αυτές που έγιναν πίσω από τις κλειστές πόρτες κατά τα τελευταία 8 χρόνια είναι το άνοιγμά της.
Αντίθετα, πραγματοποιήθηκε Συνδιάσκεψη για την Ειρήνη στο Αφγανιστάν, την οποία φιλοξένησαν οι Ρώσοι ιμπεριαλιστές με τη συμμετοχή εκπροσώπων 10 Ασιατικών κυβερνήσεων, των Ταλιμπάν, του Ανώτατου Συμβουλίου Ειρήνης του Αφγανιστάν και ενός Αμερικανού διπλωμάτη που κατοικούσε στη Μόσχα και εκπροσωπούσε την κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Το Ανώτατο Συμβούλιο Ειρήνης του Αφγανιστάν είναι ένα δημιούργημα του καθεστώτος των μαριονετών και εξυπηρετεί αυτό και τους ιμπεριαλιστές προστάτες του. Ως εκ τούτου, αυτή η ομάδα αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα του καθεστώτος μαριονέτας στη διάσκεψη της ειρήνης στη Μόσχα. Ως εκ τούτου, η άρνηση των Ταλιμπάν να συμμετάσχουν σε μια συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο με το καθεστώς μαριονέτας έχει αμβλυνθεί σαφώς. Πλέον είναι πολύ πιθανό ότι στο κοντινό μέλλον θα υπάρξει και μια απευθείας συνάντηση μεταξύ των Ταλιμπάν και του καθεστώτος των μαριονετών.
Παράλληλα, παρά τη χαμηλή θέση του Αμερικανού εκπροσώπου στη διάσκεψη της Μόσχας, είναι φανερό ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να αποφύγουν τη συμμετοχή σε αυτές τις συναντήσεις. Έτσι, η αρχική θέση άρνησης συμμετοχής των Αμερικανών στη Διάσκεψη Ειρήνης της Μόσχας κάμφθηκε και σύντομα μετατράπηκε σε συμμετοχή ως παρατηρητής. Δείχνει την κάμψη της αμερικανικής μονοπωλιακής παρουσίας απέναντι στον πόλεμο και την ειρήνη στο Αφγανιστάν, γεγονός που αποτελεί παράδειγμα και της φθίνουσας επιρροής της Αμερικής στην περιοχή. Η πρόταση αναβολής της προεδρικής εκλογής του καθεστώτος μαριονέτας ως χειρονομία καλής θέλησης προς τους Ταλιμπάν είναι άλλο ένα σημάδι της αδυναμίας των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν. Παρόλο που είναι απίθανο να γίνει επίσημη θέση της αμερικανικής κυβέρνησης, ακόμα και η αναφορά σε αυτό, όπως και οι απευθείας διαπραγματεύσεις με τους Ταλιμπάν, εμβαθύνουν, ενισχύουν και επεκτείνουν την παράνομη κατάσταση του καθεστώτος. Εάν εφαρμοστεί, θα εντείνει την παράνομη κατάσταση του καθεστώτος μαριονέτας.
Τώρα το ζήτημα δεν είναι κατά πόσον θα αρχίσουν ή όχι οι απευθείας διαπραγματεύσεις μεταξύ του καθεστώτος μαριονέτας και των Ταλιμπάν, δεδομένου ότι αυτή είναι μια πιθανότητα. Αντίθετα, το ζήτημα είναι ότι η έναρξη των διαπραγματεύσεων δεν θα οδηγήσει αυτόματα στον τερματισμό του πολέμου και στην εδραίωση της ειρήνης. Αρκετά χρόνια διαπραγματεύσεων μεταξύ του ισλαμικού κράτους του Αφγανιστάν, υπό την ηγεσία του Rabbani-Massoud, και των Ταλιμπάν δεν οδήγησαν στον τερματισμό του πολέμου. Η εμπειρία δείχνει ότι αυτές οι διαπραγματεύσεις στη Συρία και την Υεμένη δεν έχουν οδηγήσει ακόμη στον τερματισμό του πολέμου.
Αντιθέτως, είναι σαφές ακόμη και σήμερα ότι η αντικειμενική και υποκειμενική ένταση των αντιθέσεων στο Αφγανιστάν, όπως και η διεθνής και περιφερειακή κατάσταση που σχετίζεται με αυτές, έχουν ως αποτέλεσμα οι προσπάθειες για την ειρήνη να εντάσσονται στη σφαίρα της εξασφάλισης των ιμπεριαλιστικών και αντιδραστικών συμφερόντων στο Αφγανιστάν. Ταυτόχρονα, ακόμη και οι ψεύτικες ή πραγματικές προσπάθειες για την ειρήνη χαρακτηρίζονται από την αποφυγή μιας άμεσης στρατιωτικής αντιπαράθεσης μεταξύ μεγάλων και μικρών δυνάμεων.
Οι διεθνείς και εγχώριες προσπάθειες για την αποκαλούμενη ειρήνη στις τρέχουσες συνθήκες του Αφγανιστάν είναι μια άλλη δικαιολογία για την εντατικοποίηση του πολέμου στη χώρα, προφανώς για την απόκτηση περαιτέρω παραχωρήσεων σε μελλοντικούς γύρους διαπραγματεύσεων. Συνεπώς, εάν αυτές γίνουν στο μέλλον, η διαδικασία τους θα οδηγήσει σε εντατικοποίηση του πολέμου με σκοπό την απόκτηση παραχωρήσεων κάτω από το τραπέζι. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης θα προσδώσει νέα διάσταση στις συγκρούσεις στο Αφγανιστάν.
Η ενεργός επανένταξη των Ρώσων ιμπεριαλιστών στις υποθέσεις του Αφγανιστάν, μέσω της Διάσκεψης για τη Ειρήνη της Μόσχας, δεν μείωσε τις συγκρούσεις, αλλά περιπλέκουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Η Ρωσία θέλει να αποκαταστήσει και να επεκτείνει την ιστορική επιρροή που είχαν κάποτε οι σοβιετικοί σοσιαλιμπεριαλιστές στο Αφγανιστάν. Ως εσωτερικός παράγοντας, οι Ταλιμπάν, περισσότερο από το καθεστώς μαριονέτας, φέρουν την ιστορική ευθύνη επανένταξης των Ρώσων ιμπεριαλιστών, των κατακτητών του παρελθόντος, στις διαμάχες του Αφγανιστάν.
Αφενός, οι προσπάθειες των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών στο Αφγανιστάν έχουν ως στόχο την υποταγή του Αφγανιστάν και των λαών του. Από την άλλη πλευρά, αυτές οι προσπάθειες κατευθύνονται προς την πρόληψη της επέκτασης του ρωσικού ιμπεριαλισμού και του κινεζικού σοσιαλιμπεριαλισμού σε αυτό.
Αυτή είναι μια πραγματικότητα όπου ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός βρίσκεται σε πτωτική πορεία, οι πολιτικοί και στρατιωτικοί σύμμαχοι σταδιακά απομακρύνονται από την υπερδύναμη που οδηγεί τη συμμαχία. Εάν οι ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μπορέσουν να δημιουργήσουν έναν ευρωπαϊκό στρατό, θα ολοκληρωθεί η δημιουργία ενός ιμπεριαλιστικού συνασπισμού ανάμεσα στις ΗΠΑ και στη Ρωσία και ο κόσμος θα είναι περισσότερο πολωμένος. Αυτή η κατάσταση δεν θα μείωνε τις παγκόσμιες και περιφερειακές συγκρούσεις, συμπεριλαμβανομένων των συγκρούσεων στο Αφγανιστάν, αλλά αντίθετα θα έτεινε να αυξάνει τις επιδιώξεις των Ρώσων ιμπεριαλιστών στη χώρα.
Ως εκ τούτου, το πρόβλημα του πολέμου στο Αφγανιστάν απέχει πολύ από την επίτευξη λύσης. Παραμένει μακρύ το ταξίδι της επίτευξης ειρήνης και σταθερότητας στη χώρα. Είναι ιστορική αποστολή μας να αγωνιζόμαστε για την προώθηση μιας εναλλακτικής και ισχυρής επαναστατικής και εθνικής αντίστασης ενάντια στις δυνάμεις κατοχής, ώστε να σπάσουμε το μονοπώλιο της αντιδραστικής ένοπλης αντίστασης των Ταλιμπάν στην πάλη ενάντια στις δυνάμεις κατοχής και τους σατράπες τους, και επίσης να στερήσουμε από τους κατακτητές τη δυνατότητα να εκμεταλλεύονται προπαγανδιστικά τον ιστορικά αρχαϊκό χαρακτήρα αυτής της αντίστασης, ιδιαίτερα προς την κοινή γνώμη των ΗΠΑ, ώστε η αντίσταση των λαών του Αφγανιστάν, παρόμοια με την αντίσταση του βιετναμέζικου λαού, να προκαλέσει ένα ισχυρό αντιπολεμικό κίνημα στις ΗΠΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου