Η αύξηση του κατώτατου μισθού στην υπηρεσία του συστήματος

Σε αύξηση του κατώτατου μισθού δηλώνει ξανά πως θα προχωρήσει η κυβέρνηση, με εφαρμογή πλέον από 1η Φλεβάρη 2019. Καλεί λοιπόν τους εργαζόμενους να «πανηγυρίσουν» για μια αύξηση όχι μεγαλύτερη από 37 ευρώ τον μήνα καθαρά -σύμφωνα με τα πλέον αισιόδοξα σενάρια- ώστε να κρύψει τις συνέπειες που προκαλεί η συνεχιζόμενη αντεργατική της πολιτική και, κύρια, η επιλογή της να διατηρήσει τη ρύθμιση του κατώτατου μισθού στα χέρια του κράτους. Ρύθμιση που ικανοποιεί όχι μόνο τις προεκλογικές ανάγκες της ίδιας της κυβέρνησης αλλά και συνολικά τις πολιτικές ανάγκες του συστήματος.

Σύμφωνα με τα πιο αισιόδοξα λοιπόν σενάρια, ο μικτός κατώτατος μισθός πρόκειται να αυξηθεί από 586 ευρώ σε περίπου 630 ευρώ, με παράλληλη κατάργηση του υποκατώτατου για τους κάτω των 25 χρονών. Η αύξηση θα ανακοινωθεί με απόφαση της υπουργού Εργασίας, με πιστή τήρηση της διαδικασίας που προβλέπει ο νόμος του 2012, με τον οποίο πέρασε ο καθορισμός του κατώτατου μισθού στην ευχέρεια του κράτους, αντί της διαπραγμάτευσης της ΓΣΕΕ με τις εργοδοτικές ενώσεις.

Η ενδεχόμενη αύξηση αφορά άμεσα κομμάτι των 670.000 εργαζόμενων που επίσημα παίρνουν λιγότερο από 600 ευρώ μικτά τον μήνα. Είναι ερωτηματικό πόσο ακριβώς κομμάτι, καθώς ένα μέρος δουλεύει ελαστικά και μπορεί να μην αμείβεται με τον βασικό, ενώ έχει πια γενικευτεί η πρακτική να δηλώνεται ο κατώτατος και ο υπόλοιπος μισθός να δίνεται «μαύρα», προκειμένου ο εργοδότης να γλυτώνει εισφορές. Για αυτές τις περιπτώσεις, που μόνο άγνωστες δεν είναι στην κυβέρνηση, η αύξηση του κατώτατου θα φέρει αύξηση των κρατήσεων και της φορολογίας, θα σημάνει μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος για τους εργαζόμενους ενώ μπορεί και να αφαιρέσει την πρόσβαση σε ό,τι σχετίζεται με το ύψος του εισοδήματος. Στους υπολογισμούς της η κυβέρνηση δεν ξεχνάει και τη μείωση του αφορολόγητου κατά 3.000 ευρώ από το 2020, που χτυπάει δυσανάλογα τους χαμηλότερα αμειβόμενους.

Συνδεδεμένα με τον κατώτατο μισθό είναι το επίδομα ανεργίας, το επίδομα μητρότητας και ορισμένα ακόμα επιδόματα του ΟΑΕΔ, συμπεριλαμβανομένων των επιδοτήσεων της εργοδοσίας για προσλήψεις. Η κατάργηση του υποκατώτατου άλλωστε θα εξισορροπηθεί με την –ήδη ψηφισμένη– επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών για τους κάτω των 25. Από την άλλη, με βάση τον κατώτατο ορίζονται και οι ελάχιστες εισφορές αυτοαπασχολούμενων, εργαζόμενων με μπλοκάκι και αγροτών, οι οποίες θα αυξηθούν ανάλογα.

Η κυβέρνηση αυτή υπόσχεται αύξηση του κατώτατου μισθού εδώ και χρόνια. Το 2015 ο Σκουρλέτης (ως υπουργός Εργασίας) δήλωνε ότι «η πρώτη αύξηση θα γίνει την 1η Οκτωβρίου 2015 στα 680 και η δεύτερη την 1η Ιουλίου 2016 στα 751 ευρώ». Τώρα φαίνεται πως η κυβέρνηση έχει την έγκριση από το κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστές να προχωρήσει σε μια ονομαστική αύξηση που δεν καλύπτει ούτε καν την αύξηση του κόστους ζωής από το 2012 μέχρι σήμερα, προκειμένου να συμπληρωθεί το παραμύθι περί «εξόδου από την κρίση» και «επιτυχημένου προγράμματος διάσωσης», την ώρα που μελέτες κατατάσσουν τον κατώτατο μισθό στην Ελλάδα ανάμεσα στους χαμηλότερους στον κόσμο σε όρους αγοραστικής δύναμης. Έτσι κι αλλιώς, ο αρνητικός για τους εργαζόμενους συσχετισμός θα ψαλιδίσει κατά πολύ την όποια αύξηση, με τους εργοδότες να έχουν στη διάθεσή τους και όλη την πρόσφατη αντεργατική νομοθεσία που διευκολύνει πχ. τη μετατροπή συμβάσεων σε ημιαπασχόληση ή τη μείωση των δηλωμένων ωρών. Στα ίδια δεδομένα πατάει κι η πρόσφατη «δέσμευση» του Μητσοτάκη για κατώτατο στα 703 ευρώ.

Κυρίαρχο στοιχείο της κυβερνητικής πολιτικής παραμένει ο συνδυασμός εμπέδωσης του εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα και διατήρησης του λαού και των εργαζόμενων μακριά από αγώνες. Η αύξηση του κατώτατου μισθού υπηρετεί αυτόν το διπλό σκοπό και σε καμιά περίπτωση δεν «επαναφέρει» κάποια προηγούμενη κατάσταση. Οι εργοδοτικές ενώσεις δίνουν την έγκρισή τους γιατί γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται η όποια αύξηση να «συμπαρασύρει» συλλογικές συμβάσεις, αφού τέτοιες δεν υπάρχουν παρά ελάχιστες και με συγκεκριμένους όρους. Το κύριο: αναγνωρίζει τη σημασία που έχει η παραπέρα αποσυγκρότηση του εργατικού κινήματος, την οποία υπηρετεί η κυβέρνηση (και) μέσω του καθορισμού του κατώτατου μισθού από το κράτος, ώστε το ζήτημα να παρουσιάζεται σαν ανεξάρτητο από τους αγώνες των εργαζόμενων και οι κοινοβουλευτικές αυταπάτες να παραμένουν κυρίαρχες.

Προλεταριακή Σημαία

Υ.Γ. (Α.σ.Γ.):
Έχουν ήδη αρχίσει η συζητήσεις - διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους "Θεσμούς" για δύο ζητήματα. Το ένα είναι τα "κόκκινα δάνεια", αυτά δηλαδή που χιλιάδες εργαζόμενοι και επαγγελματίες δεν μπορούν να πληρώσουν λόγο της μεγάλης μείωσης έως και εξαφάνισης μισθών και εισοδημάτων, και το άλλο είναι το ζήτημα του μισθού. Του υποκατώτατου που ανακοινώθηκε ότι θα καταργηθεί και του κατώτατου που θα αυξηθεί. Εδώ και μήνες, από τον Αύγουστο όπου υποτίθεται ότι βγήκε η χώρα από τα μνημόνια και την επιτήρηση, διαφημίζει η κυβέρνηση αυτή την αύξηση. Είναι μάλιστα ένα από τα ζητήματα που αγωνιούσε ο πρωθυπουργός μη τυχόν και χάσει τη διακυβέρνηση του τόπου και δεν προλάβει να τα περάσει! Τις τελευταίες μέρες όμως, παρά τη... σιγουριά μέχρι και πριν λίγων ημερών, άρχισε μια αμφισβήτηση για το τι θα γίνει ακριβώς. Και αυτή η αμφισβήτηση ξεκινά από τις αντιρρήσεις των "Θεσμών" οι οποίοι υποτίθεται ότι πλέον δεν έχουν λόγο για τα ζητήματα αυτά. Κι όμως ο λόγος τους όχι μόνο μετράει αλλά πλέον τα ΜΜΕ μεταδίδουν "εναλλακτικά" σενάρια και για το ζήτημα του υποκατώτατου, που μπορεί και να μην καταργηθεί για να μην αυξηθεί η ανεργία των νέων, αλλά και για την κατώτατο που πλέον δεν μιλούν για 5 ή 10% αύξηση αλλά για 2.5% έως κοντά στα 5! Και αυτό γιατί το ΔΝΤ και η ΕΚΤ δεν τα θέλουν και η ΕΕ διστάζει! Ενώ οι εργαζόμενοι θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι έτσι κι αλλιώς, γιατί όπως και να 'χει προέχει το καλό της ανάπτυξης!