ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!

Ο Ebuka, μετανάστης από την Νιγηρία και πατέρας δύο παιδιών ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από την ελληνική αστυνομία στο Α.Τ. Ομονοίας (γνωστό από περιστατικά κακοποίησης κρατούμενων και συλληφθέντων) πριν από λίγες μέρες. Για ακόμα μια φορά, οι καταστολείς που θρέφει και εκπαιδεύει το κράτος, μας υπενθύμισαν τον ρόλο τους. Ξέρουν πολύ καλά ότι έχουν τις πλάτες ενός συστήματος που δεν νοιάζεται για τη ζωή ενός μετανάστη, ενός εργαζόμενου, ενός νέου, ενός συνταξιούχου. Η αστυνομία αποτελεί κατασταλτικό μηχανισμό του κράτους και υπάρχει για να επιτίθεται και να τρομοκρατεί. Έχει επανειλημμένα αποδείξει τον ρόλο της μέσα από μια σειρά επιθέσεων σε πορείες, απεργίες, εργαζόμενους και σε κόσμο που διεκδικεί τα δικαιώματά του. Δεν είναι τυχαία, άλλωστε, τα μεγάλα εκλογικά ποσοστά της Χρυσής Αυγής, που αποδεικνύουν την ύπαρξη φασιστικών αντιλήψεων στο εσωτερικό της.

Τα αστικά ΜΜΕ, βέβαια, έχουν αποσιωπήσει τελείως το συμβάν. Με αυτόν τον τρόπο, συναινούν στο έγκλημα και συγκαλύπτουν και τους φυσικούς δολοφόνους του Ebuka καθώς και την αιτία που επιτρέπει την ασύδοτη βία από πλευράς αστυνομίας, τον μεγαλύτερο δολοφόνο, το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα. Επειδή δεν θέλουν να συνδέσουμε το περιστατικό με τις τόσες περιπτώσεις δολοφονιών, επιθέσεων και τραμπουκισμών. Παρά την απόπειρα διαγραφής του Ebuka από την μνήμη μας, όμως, εμείς δεν θα τον ξεχάσουμε, όπως δεν ξεχάσαμε και τον Αλέξη, τον Σαχζάτ, τον Παύλο, τον Ζακ, τον Πετρίτ και κάθε άλλον δολοφονημένο από το σύστημα. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι και τον πενθούμε μαζί με την γυναίκα του, τα παιδιά του και την κοινότητά του.

Αυτή η δολοφονία, δεν αποτελεί εξαίρεση, είναι απόρροια του γενικότερου κλίματος της φασιστικοποίησης και ακολουθεί την έξαρση του εθνικισμού με μια σειρά από εθνικιστικά συλλαλητήρια, ρατσιστικές επιθέσεις, εμπρησμούς πολιτικών χώρων, δολοφονίες κλπ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όσο και να προσπαθεί να μας πείσει για το «δημοκρατικό» της προσωπείο και τη δήθεν φιλολαϊκή πολιτική της, συνεχίζει την επίθεση στα δικαιώματά μας, εντείνει την καταστολή και μέσω των πολιτικών που εφαρμόζει ενισχύει ρατσιστικές και σωβινιστικές απόψεις. Το σύστημα επιτίθεται καθημερινά με αλλεπάλληλα, μεθοδευμένα χτυπήματα.

Πρόσφυγες και μετανάστες δεν ήρθαν στη χώρα μας για να μας φάνε το ψωμί ή να μας πάρουν τα σπίτια. Αυτό ξέρουν πολύ καλά να το κάνουν οι εργοδότες που κερδίζουν σε βάρος μας, οι ντόπιοι και ξένοι λεφτάδες. Ήρθαν επειδή ο πόλεμος, η φτώχεια, η εξαθλίωση στην πατρίδα τους τους έσπρωξε να περάσουν ποτάμια, θάλασσες, βουνά μέχρι να βρουν μια δουλειά για να θρέψουν τον εαυτό τους και την οικογένεια τους. Βιώνουμε από κοινού το χτύπημα εργασιακών δικαιωμάτων, των ελευθεριών, του δικαιώματος μας στη ζωή. Από την επίθεση στους εργάτες γης στη Μανωλάδα μέχρι την πρόσφατη επίθεση στους εργαζόμενους στη Λάρισα οι μετανάστες βιώνουν σε καθημερινή βάση την βάρβαρη καπιταλιστική εκμετάλλευση, την εργοδοτική αυθαιρεσία, την κρατική καταστολή, τις ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις, την απειλή της ίδιας τους της ζωής.

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε την δολοφονία, αλλά να σταθούμε αλληλέγγυοι με όσους αντιμετωπίζουν τα ίδια με εμάς προβλήματα απέναντι στην καταστολή του κράτους και των μηχανισμών του.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΕ ΤΟΝ EKUBA

ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΦΡΙΚΗ

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ