Και εσύ χτενίζεσαι… (με αφορμή ημερίδα του συλλόγου πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Καλαμαριά - Προμηθέας)

Δεν χωράει αμφιβολία ότι η προσχολική αγωγή αποτελεί μία σημαντική μεταβατική περίοδο για όλα τα παιδιά. Ότι οι νηπιαγωγοί πρέπει να υπερασπίζονται την δουλειά τους και το παιδαγωγικό -διδακτικό πλαίσιο αυτής της ιδιαίτερης βαθμίδας της εκπαίδευσης απέναντι πρώτα στο εαυτό τους, αλλά στους γονείς και στην κοινωνία γενικότερα. Ότι πρέπει να υποστηρίζονται, να εμπλουτίζεται και να θεμελιώνεται επιστημονικά η εργασία και η προσφορά τους στην εκπαίδευση κλπ. Όπως ισχύει για κάθε εκπαιδευτικό.

Όμως αυτό που εξελίσσεται μέσα και έξω από τα σχολεία-νηπιαγωγεία , στην κοινωνία γενικότερα δεν έχει καμία σχέση με το αντικείμενο των διάφορων ημερίδων που διοργανώνονται το τελευταίο διάστημα από τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες ή και κάποια σωματεία όπως ο Προμηθέας με την Ημερίδα για την Προσχολική Αγωγή.

Αυτό που εξελίσσεται είναι μία βάρβαρη επίθεση σε όλα τα μέτωπα με επίκεντρο τα εργασιακά δικαιώματα αλλά και γενικότερα τις συνθήκες ζωής και σπουδών στους εκπαιδευτικούς χώρους και φυσικά και στα νηπιαγωγεία.

Η δημιουργία των λεγόμενων «υποστηρικτικών δομών» τόσο μέσα στο νηπιαγωγείο και τις σχολικές μονάδες (ομάδες εκπαιδευτικής υποστήριξης πχ) όσο και πάνω από αυτές με τα λεγόμενα «τοπικά υπουργεία», μας υπενθυμίζει πως η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και η παράταση του εργασιακού ωραρίου σχεδόν ταυτίζονται και έχουν ξεκινήσει. Οι ομάδες σχολείων, ο νέος ρόλος του «συντονιστή», η «αποτίμηση» και ο προγραμματισμός του εκπαιδευτικού έργου είναι τα εργαλεία αυτής της πολιτικής που έχει αρχίσει να εφαρμόζεται. Παράλληλα η κοροϊδία με την λεγόμενη πιλοτική εφαρμογή της δίχρονης προσχολικής αγωγής χωρίς διορισμούς και χώρους στέγασης ήδη στρέφεται ενάντια στα πραγματικά δικαιώματα των νηπιαγωγών και των παιδιών. Οι επιτροπές εγγραφών στα κέντρα των διευθύνσεων που μοιράζουν μαθητές και κλείνουν τμήματα, οι υπεύθυνοι του δήμου που γυρνάνε στα σχολεία και απειλούν τις προϊσταμένες ότι «καίνε πολύ αέριο», όλα αυτά και τόσα άλλα που μένουν αναπάντητα από τις συνδικαλιστικές μας οργανώσεις μας υπενθυμίζουν πως οι συνδικαλιστικές ηγεσίες μας «περί άλλων τυρβάζουν» ανακαλύπτοντας όψιμα τον… επιστημονικό χαρακτήρα του εκπαιδευτικού λειτουργήματος.

Αυτή την δύσκολη περίοδο αυτό που έχει τη μέγιστη προτεραιότητα δεν είναι οι διαφυγές μέσω ημερίδων αλλά η δημιουργία ημερών αγώνα και αντίστασης σε αυτό που ήδη έχει αρχίζει να εφαρμόζεται. Δηλαδή σε μία πολιτική ανατροπής των εργασιακών σχέσεων που επιδεινώνει τις ήδη άσχημες συνθήκες μέσα στον νηπιαγωγείο και στο σχολείο γενικότερα.

Ευχαριστούμε τις κκ καθηγήτριες για τα καλά λόγια που- προκαταβολικά- εκτιμούμε θα πουν για την προσχολική αγωγή και το λειτούργημά μας αλλά η πραγματική ζωή είναι αλλού…

Αγωνιστική Κίνηση στο σύλλογο Προμηθέας