Δεδομένα φρονηματικής ποινικοποίησης δημιουργεί το αιτιολογικό της άρνησης χορήγησης άδειας στο Δημήτρη Κουφοντίνα

Μετά από σχετικό βούλευμα του εισαγγελέα των αγροτικών φυλακών Κασσαβέτειας, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου απέρριψε το αίτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα για χορήγηση της 7ης στη σειρά τετραήμερης άδειας, σε αντίθεση με ό,τι ίσχυσε για τις 6 προηγούμενες, τις οποίες πήρε κανονικά, τηρώντας τις προθεσμίες. Μια άδεια που δικαιούνται όλοι οι κρατούμενοι των φυλακών, και ο Δημήτρης Κουφοντίνας. Και αν το γεγονός πως οι βουλευτικές εκλογές πλησιάζουν κι ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει πιο «αποδεκτές» κινήσεις απ’ τα αμερικάνικα ιμπεριαλιστικά αφεντικά και σ΄ αυτό το επίπεδο (όπου επιδίωκε να παρουσιαστεί ως πιο «δημοκρατικός» απ΄ τους προηγούμενους διαχειριστές ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), αποτελεί μέρος της εξήγησης αυτής της στάσης, μια πολύ σοβαρή πλευρά αποτελεί ταυτόχρονα και ο λόγος που επικαλούνται οι κρατικές αρχές για την άρνηση χορήγησης της άδειας. Μια πλευρά που γίνεται «όχημα» και για άλλες χρήσεις… Μια πλευρά προκλητικά φρονηματική, που μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί και σε πολλές άλλες περιπτώσεις ποινικοποίησης απόψεων, ιδεών και δηλώσεων που δεν θα είναι αποδεκτές απ’ το σύστημα. Κι αυτό ανεξάρτητα απ΄ το τι εννοεί ο Δημήτρης Κουφοντίνας μ΄ αυτά που λέει και ποια κατεύθυνση θέλει να υπερασπίσει. Η λογική αυτή των διωκτικών αρχών «μιλάει από μόνη της»: «Ο εν λόγω κατάδικος στις 24/10/2014 απέστειλε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης κείμενο όπου, αναφερόμενος στο κράτος και χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του ως αντικαθεστωτικό, ανέφερε: ‘’Τα σχέδιά τους δεν θα περάσουν. Να αντισταθούμε στην κρατική τρομοκρατία’’, ενώ στις 30/5/2018 απέστειλε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης άλλο κείμενο στο οποίο, αφού περιέγραφε τον εαυτό του ως πολιτικό κρατούμενο, ανέφερε τα εξής: ‘’Και επειδή τίποτε και ποτέ δεν μας χαρίστηκε και αυτά που αποκαλούνται δικαιώματα δεν είναι παρά οι κατακτήσεις μακρών και πολύχρονων αγώνων, η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε είναι να ξαναπιάσουμε, μέσα και έξω από τη φυλακή, το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων’’. Από τις παραπάνω δηλώσεις δεν μπορεί παρά να συνάγεται αρνητικό συμπέρασμα ως προς την πορεία του σωφρονισμού του συγκεκριμένου καταδίκου».

Η αναφορά ειδικότερα στην «κρατική τρομοκρατία» και στη «συνέχιση των μακρών και πολύχρονων αγώνων» αποτελεί, σύμφωνα με τους ίδιους τους εκπρόσωπους του κρατικού μηχανισμού -όπως αναπαράγουν και τα κυρίαρχα ΜΜΕ- τον κύριο λόγο άρνησης χορήγησης της άδειας, λόγω «μη μεταμέλειας» και «μη σωφρονισμού» του. Εδώ δεν αναφέρονται καν σ’ αυτή καθαυτή τη δράση της «17 Νοέμβρη», αλλά σε δηλώσεις και απόψεις που γίνονται έτσι «ενοχοποιητικές» και που ζητούνται γι’ αυτές «δηλώσεις μετανοίας». Τις οποίες βέβαια τις συσχετίζουν και με τις ενέργειες της «17Ν». Δηλώσεις και απόψεις που, όπως αναφέρουν, δεν αποτελούν απλά μια «ιδεολογική τοποθέτηση, αλλά παραπέμπουν ευθέως στη βία». Το Συμβούλιο των φυλακών θεώρησε επιβαρυντικό στοιχείο επίσης τη μη σαφή απάντησή του σε ερωτήσεις του τύπου αν «σέβεται τους κανόνες της έννομης τάξης». Με το σκεπτικό αυτό, όποιος καταγγέλλει την κρατική τρομοκρατία, όποιος καταφέρεται ενάντια στο σύστημα και την αντιλαϊκή του πολιτική, στο αστικό κράτος, στον ιμπεριαλισμό, στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα διαχείρισης, μπορεί να ενοχοποιηθεί και «νομότυπα», να χαρακτηριστεί «αντικαθεστωτικός» και βέβαια να συνδεθεί και με μια σειρά «παράνομες» για το σύστημα αυτό πράξεις, όπως «παράνομες απεργίες», «απαγορευμένες» διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις και καταλήψεις, αγώνες και κινητοποιήσεις που «παραβιάζουν» την αστική νομιμότητα, για να μη μιλήσουμε για τη συνολική αμφισβήτηση του καπιταλισμού και της εξάρτησης.

Την ίδια στιγμή βέβαια που δείχνουν αυτή την «ανελαστικότητα», αθωώνουν στην πράξη ή επιβάλλουν «ποινές - χάδια» κι αφήνουν στη συνέχεια να κυκλοφορούν και να ζουν προκλητικά ελεύθεροι μια σειρά παράγοντες του σάπιου αυτού συστήματος. Από τον πρόσφατα καταδικασθέντα σε… 28 μήνες με αναστολή, για παιδεραστία, πρώην βουλευτή της ΝΔ, Νίκο Γεωργιάδη, μέχρι τους νεοναζί δολοφόνους της Χρυσής Αυγής και το δολοφόνο του Παύλου Φύσσα, Ρουπακιά. Κι απ’ τους πρωταγωνιστές των διάφορων «σκανδάλων» Novartis και Siemens, των οποίων η υπόθεση «μπαίνει στο αρχείο», μέχρι τον καταδικασμένο για απόπειρα ανθρωποκτονίας, επιχειρηματία Φλώρο του σκανδάλου Energa – Hellas Power, που αποφυλακίστηκε (προσωρινά) τον περασμένο Αύγουστο, «λόγω αναπηρίας». Κι απ΄ τους δολοφόνους του Μιχάλη Καλτέζα, Μελίστα, και του Νίκου Τεμπονέρα, Καλαμπόκα, που ζουν ελεύθεροι, μέχρι αυτά που μεθοδεύουν τώρα για ν’ αφεθούν ελεύθεροι οι δολοφόνοι του Αλέξη Γρηγορόπουλου, Κορκονέας και Σαραλιώτης. Το όλο αυτό κλίμα εντάσσεται μέσα στη διαδικασία της φασιστικοποίησης της κυρίαρχης πολιτικής, αλλά και των συνεχών εξετάσεων που δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του απέναντι στην αστική τάξη και στα ιμπεριαλιστικά αφεντικά και πάντα με στόχο το λαό, το λαϊκό κίνημα και την προοπτική του.

Προλεταριακή Σημαία