Στη σημερινή (16/4) δικάσιμο έλαβαν χώρα οι αγορεύσεις των 3 συνηγόρων υπεράσπισης των 9 τούρκων αγωνιστών. Όλες κατέδειξαν τον πολιτικό χαρακτήρα της δίκης, την άδικη προφυλάκιση των αγωνιστών, την από κοινού δράση των ελληνικών και τουρκικών διωκτικών αρχών στην κατασκευή του συνόλου των κατηγοριών, την ανάδειξη του πολιτικού αγώνα σε Ελλάδα και Τουρκία για τα δικαιώματα του τούρκικου και κούρδικου λαού.
Οι αγορεύσεις συντάχθηκαν με την εισαγγελική πρόταση για απαλλαγή των κατηγορουμένων από τις βαρύτερες κακουργηματικού χαρακτήρα κατηγορίες. Κατέδειξαν το αίολο των “στοιχείων” για τις υπόλοιπες πλημμεληματικού βαθμού και κατέληξαν με το αίτημα της αθώωσης από κάθε κατηγορία και της άμεσης απελευθέρωσής τους.
Δεν μπορούμε, ωστόσο, να μη σχολιάσουμε το τμήμα εκείνο της αγόρευσης της πρώτης συνηγόρου υπεράσπισης που αναφέρθηκε στο ότι τόσο ο Τσίπρας όσο και ο Τόσκας (τότε υπουργός προστασίας του πολίτη) “δεν είχαν καμία γνώση όλων όσων πραγματοποιούνταν από την ελληνική αντιτρομοκρατική υπηρεσία και τις αστυνομικές αρχές”. Η αποστροφή αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη γραπτή (σχετική προκήρυξη που καλούσε στην πορεία που έγινε από τα Προπύλαια στη Βουλή και στην Τουρκική Πρεσβεία) και προφορική (σχετική συνέντευξη τύπου) τοποθέτηση τόσο της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 9 ΤΟΥΡΚΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ που δημιουργήθηκε και έδρασε για το σκοπό αυτό, όσο και με τις ανακοινώσεις της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΑΠ' ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ που καταλογίζουν ανοικτά πολιτικές ευθύνες στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για την σύλληψη και παραπομπή σε δίκη των αγωνιστών αυτών.
Ακόμη η ανάδειξη του ρόλου των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών στις διώξεις θεωρούμε ότι δεν μπορεί να περιορίζεται από τις αγορεύσεις στη “λίστα οργανώσεων που θεωρούνται τρομοκρατικές από την ΕΕ και ανοιγοκλείνουν ανάλογα την πολιτική συγκυρία” - που είναι βέβαια σωστό - αλλά σε όλη την πολιτική της ΕΕ ενάντια σε αντιφασίστες και αντιιμπεριαλιστές αγωνιστές τόσο στην Ελλάδα όσο και στις υπόλοιπες χώρες-μέλη της. Πολύ περισσότερο δεν έγινε η παραμικρή αναφορά στο ρόλο των ΗΠΑ, των φανερών και μυστικών τους υπηρεσιών, που δρουν απρόσκοπτα και στη χώρα μας στοχοποιώντας οργανώσεις και αγωνιστές, ενορχηστρώνοντας κάθε είδους τρομοκρατικές διώξεις.
Είναι φανερό ότι κάθε υπερασπιστική γραμμή σε τέτοιου χαρακτήρα δίκες δεν μπορεί να ξεπερνά τα βασικά αυτά ζητήματα, πολύ περισσότερο να δίνει μια λανθασμένη εικόνα “αυτονόμησης” των μηχανισμών καταστολής από την εκάστοτε πολιτική εξουσία-κυβέρνηση. Άλλωστε και οι αστυνομικοί-μάρτυρες κατηγορίας “εκτελούσαν εντολές”, όπως είπαν. Το “τίνος” δεν μπορεί να μένει θολό-αναπάντητο, πολύ περισσότερο να επιχειρείται να συγκαλυφθεί και αθωωθεί!
Σ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου