Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά η κυβέρνηση μας πιέζει να συμμετάσχουμε άμεσα στην ηλεκτρονική, με αυστηρά χρονοδιαγράμματα, εκβιασμούς και απειλές. Την ίδια στιγμή, η συνδικαλιστική ηγεσία της ΑΔΕΔΥ, ενώ δήθεν καταγγέλλει το σύστημα αξιολόγησης, παραμένει εντελώς απρόθυμη να συγκρουστεί για αυτό και ψελλίζει μόνο κάτι περί απεργίας-αποχής, διεκδικώντας μονάχα το ρόλο του αξιόπιστου συνομιλητή με προτάσεις για βελτιώσεις.
Και εδώ αρχίζει το πρόβλημα, μα και η φάρσα:
Πρόβλημα γιατί εμείς οι εργαζόμενοι γνωρίζουμε πολύ καλά το χαρακτήρα της αξιολόγησης. Τόσο "δίκαιη" ώστε, για να περάσει, χρειάζεται τον εκβιασμό των προϊσταμένων και την εξατομικευμένη ηλεκτρονική υποβολή, τόσο "φιλεργατική" ώστε να προβλέπει, για τη συντριπτική πλειοψηφία των επτά επιπέδων βαθμολογίας έως και "αναστολή της αυτόματης μισθολογικής εξέλιξης" και κωλύματα στη κινητικότητα, τόσο "αθώα" ώστε να αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα η "αδικαιολόγητη μη σύνταξή" της, τόσο "ακίνδυνη" ώστε να είναι προαπαιτούμενο των δανειστών και, τέλος, τόσο "αντικειμενική" ώστε να προβλέπει συντελεστή διόρθωσης όταν τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν συχνή εμφάνιση ακραίων τιμών βαθμολόγησης, όπως, στο Εθνικό Τυπογραφείο όπου η πλειοψηφία των συναδέλφων έχει άριστα.
Μα και φάρσα, καθώς η συνδικαλιστική ηγεσία της ΑΔΕΔΥ εξαγγέλλει απεργία-αποχή, και καλεί τις Ομοσπονδίες και τα Πρωτοβάθμια Σωματεία να κινηθούν για την υλοποίηση της απόφασης αυτής, αλλά εκεί, παραδίδοντας μαθήματα συνεπούς συνδικαλισμού, οι παρατάξεις της ψηφίζουν ...μη συμμετοχή στην απεργία!!!
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Ποιοι αλήθεια θέλουν την "αξιολόγηση" ...για τους άλλους; Οι κυβερνήσεις που έχουν ταυτιστεί με την αναξιοπρέπεια, την κοροϊδία, την εξαγορά συνειδήσεων και τα ρουσφέτια, τα υποχείρια των οικονομικών συμφερόντων, οι χειροκροτητές των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και ΔΝΤ; Θέλουν να κριθεί ποιος; ο δημόσιος υπάλληλος που έχει υποστεί τόσα από την πολιτική τους, που ζει στην εργασιακή ανασφάλεια και καθημερινά "παλεύει" κόντρα στις τραγικές ελλείψεις υποδομών, μέσων και προσωπικού; Θέλουν να κριθεί τι; το δικαίωμά μας στην δουλειά, δηλαδή στην επιβίωση, σε μια χώρα με εκατομμύρια άνεργους και ανασφάλιστους;
Δεν εφησυχάζουμε από το γεγονός ότι ακόμα η αξιολόγηση δεν έχει δείξει τα δόντια της, γιατί ξέρουμε ότι τόσο αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και αυτή της ΝΔ, όπως και κάθε αξιολόγηση υπό αυτές τις συνθήκες, γίνεται για να αποτελέσει μελλοντικό "εργαλείο" για απολύσεις, μισθολογική καθήλωση, χειραγώγηση, πειθάρχηση και υποταγή των εργαζομένων, χτύπημα των συλλογικών διαδικασιών και των εργασιακών ελευθεριών και είναι αποτέλεσμα των ιμπεριαλιστικών πιέσεων για μείωση των δαπανών και εξυπηρέτηση των αιματηρών πλεονασμάτων. Εξ' ου και η επιμονή να επιβληθεί δια πυρός και σιδήρου, ώστε να δημιουργήσει τετελεσμένο, όπως και τόσα άλλα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε να μας φορτώσει στη πλάτη. Εξάλλου το πώς αντιλαμβάνεται το σύστημα την "αξιοκρατία" το ξέρουν πολύ καλά οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα της εκμετάλλευσης και του εργασιακού μεσαίωνα. Ούτε έχουμε αυταπάτες ότι με την απεργία-αποχή, χωρίς αγώνες και μαζικές διαδικασίες, ανατρέπονται οι νόμοι και οι πολιτικές του συστήματος. Η άρνησή μας, όμως, να συμμετάσχουμε εκφράζει τη θέλησή μας ν' αντισταθούμε σ' αυτή την πολιτική, να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, ν' αγωνιστούμε για τις συλλογικές κατακτήσεις μας.
http://deltioaket.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου