ΣΟΥΗΔΙΑ | Κάνε το δημοκρατικό σου καθήκον! Μποϊκοτάρισε τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο!*

Όποιος είναι αντίθετος με την δεξιά πολιτική που ασκεί η ΕΕ, πρέπει να απέχει ενεργά από την ψηφοφορία στις 26 Μαΐου. [1]

Σε λιγότερο από δύο μήνες, θα διεξαχθούν εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο σουηδικός λαός θα καθορίσει 21 από τις 705 έδρες ενός ανίσχυρου από κάθε άποψη κοινοβουλίου, το οποίο βρίσκεται στα χέρια δεκάδων χιλιάδων ατόμων, που αποτελούν ένα σύνολο γραφειοκρατών, και άλλων τόσων εκπροσώπων ομάδων ειδικών συμφερόντων. Ένα κοινοβούλιο που έχει ως σκοπό να δώσει δημοκρατική επίφαση σε ένα καθ’ όλα αντιδημοκρατικό κατασκεύασμα των μεγάλων δυνάμεων.

Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.)  υπέβαλε αίτηση προσχώρησης στη δική της ένωση, η αίτηση θα είχε απορριφθεί, σύμφωνα με τους κανόνες της ίδιας της ΕΕ, λόγω έλλειψης δημοκρατίας. Η ΕΕ βασίζεται κυρίως σε ένα μεγάλο ψέμα. Παρ’ όλη τη συζήτηση περί δημοκρατίας σκοπός της Ένωσης είναι το αντίθετο από την δημοκρατία.

Αρκεί να δούμε πώς η ΕΕ ως φορέας εξουσίας φέρεται απέναντι στις δημοκρατικές εκλογές που ο λαός πραγματικά έχει κάτι να πει, δηλ. τα δημοψηφίσματα.

Το 2005, η πλειοψηφία των Γάλλων και των Ολλανδών ψήφισε κατά της πρότασης για ένα ευρωπαϊκό σύνταγμα. Ως εκ τούτου, η πρόταση θα έπρεπε να έχει απορριφθεί σύμφωνα με τους κανόνες της ίδιας της ΕΕ. Όμως η ελίτ της ΕΕ αποσύρθηκε για διαβουλεύσεις και δύο χρόνια αργότερα επέστρεψε με ένα νέο σύνταγμα, αν και τώρα το αποκαλούσαν συνθήκη. Στη Γαλλία και την Ολλανδία, η ελίτ είχε μάθει το μάθημά της και επικύρωσε την πρόταση στα κοινοβούλια αντί να επιτρέψει τον ανυπάκουο/πεισματάρη λαό, για ακόμη μία φορά, να συμμετέχει και να αποφασίσει.

Το ίδιο συνέβη σε όλες τις χώρες της ΕΕ εκτός από την Ιρλανδία, το σύνταγμα της οποίας απαιτούσε την υποβολή της πρότασης σε δημοψήφισμα. Σε αυτό το μοναδικό δημοψήφισμα που διεξήχθη σχετικά με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, ο λαός ψήφισε όχι. Ως εκ τούτου, και αυτή η πρόταση θα έπρεπε να έχει απορριφθεί, σύμφωνα με τους κανόνες της ίδιας της ΕΕ. Όμως ούτε και αυτή τη φορά. Η πρόταση φτιασιδώθηκε κάπως και οι Ιρλανδοί υποχρεώθηκαν εκ νέου σε δημοψήφισμα. Αυτή τη φορά ο λαός ψήφισε όπως ήθελε η ελίτ. Ως εκ τούτου, θεωρήθηκε το αποτέλεσμα των εκλογών νομικώς δεσμευτικό.

Από εκεί και ύστερα, μέχρι την βρετανική ψηφοφορία το 2016 για την ένταξη ή μη της Μεγάλης Βρετανίας στην ΕΕ, δεν διεξήχθησαν δημοψηφίσματα για ζητήματα της ΕΕ στα κράτη μέλη. Η βρετανική ψηφοφορία διεξήχθη μετά από εκτεταμένη συζήτηση σε όλη τη βρετανική κοινωνία. 17,4 εκατομμύρια Βρετανοί ψήφισαν υπέρ τις αποχώρησης από την ΕΕ. Είναι ο μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων που έχουν ψηφίσει ποτέ για οτιδήποτε στην ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας. Η συμμετοχή ήταν υψηλότερη από το συνηθισμένο, τρία εκατομμύρια περισσότεροι από ό,τι στις προηγούμενες γενικές εκλογές. Από τις εννέα περιφέρειες της Αγγλίας, μόνο η περιοχή του Λονδίνου ψήφισε υπέρ της παραμονής στην ΕΕ.

Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε οι έχοντες την εξουσία σε Λονδίνο, Βρυξέλλες και στις άλλες πρωτεύουσες της ΕΕ - που χαίρονται να μιλούν για δημοκρατία – να έχουν καθίσει όμορφα και ωραία σε ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων, να δείξουν ευγνωμοσύνη για το παρελθόν και να αντιληφθούν ότι αφού ο λαός τώρα έχει πει το δικό του, δεν απομένει παρά να ολοκληρωθεί η διαδικασία του διαζυγίου όσο πιο ομαλά γίνεται. Χρειάστηκε κάτι περισσότερο από δύο μήνες, από τη στιγμή που η Σουηδία ψήφισε για την ένταξη στην ΕΕ το 1994, πριν βρεθούμε μέσα στην Ένωση.

■■ Στη σκιά των Βρυξελλών, όλες οι γάτες γίνονται γκρίζες. Ανεξάρτητα από τη σύνθεση του κοινοβουλίου και της κυβέρνησης, η πολιτική είναι η ίδια.

Όμως η διακυβέρνηση της ΕΕ δεν λειτουργεί κατ’ αυτό τον τρόπο. Για τρία σχεδόν χρόνια τώρα, η ΕΕ ως φορέας εξουσίας καθυστερεί τη λήψη απόφασης για το Brexit. Τα πάντα για να τιμωρήσουν τον ανυπάκουο λαό που ψήφισε υπέρ της εξόδου και να εκφοβίσουν τους λαούς των άλλων χωρών ώστε να μην τολμήσουν να σκεφτούν με παρόμοιο τρόπο.

Δεν είναι απαραίτητο να καταλάβουμε πώς λειτουργεί ο μηχανισμός της ΕΕ – εδώ οι ίδιοι οι εμπειρογνώμονες της ΕΕ δυσκολεύονται– για να αντιληφθούμε ότι η ΕΕ είναι το αντίθετο της λαϊκής κυριαρχίας. Γι’ αυτό και σ’ όλες τις εκλογές για την ΕΕ μέχρι στιγμής, μια μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων και ο λαός έξω από τα μεγάλα αστικά κέντρα τα θετικά διακείμενα απέναντι στην ΕΕ, έχουν αρνηθεί να συμμετέχουν στο κατ’ επίφαση δημοκρατικό παιχνίδι.

Στις εκλογές για την ΕΕ στη Σουηδία το 2014 συμμετείχε το 51% των ατόμων με δικαίωμα ψήφου. Την ίδια χρονιά, το φθινόπωρο του 2014, συμμετείχε στις κοινοβουλευτικές εκλογές το 86%. Αυτό σημαίνει διαφορά σχεδόν 35 ποσοστιαίων μονάδων μεταξύ των εκλογών του Μαΐου για την ΕΕ και των εκλογών του Σεπτεμβρίου για το κοινοβούλιο.

Οι άνθρωποι απλώς αρνούνται να ενεργήσουν ως πρόβατα σε εκλογές των οποίων ο σκοπός είναι η νομιμοποίηση της ένταξης στην ΕΕ που έχει ως στόχο να καταστήσει το λαό αδύναμο.

Σύμφωνα με την πρόβλεψη της κυβέρνησης, η σουηδική συνεισφορά στην ΕΕ το 2021 θα ανέλθει σε 54 δισ. σουηδικές κορόνες[2]. Πάνω απ’ το διπλάσιο απ’ ότι το 2017. Είναι καιρός πλέον να τεθεί το ερώτημα τι στο διάολο παίρνουμε ως αντάλλαγμα για αυτά τα χρήματα.

Η απάντηση είναι ότι παίρνουμε μια καθοριζόμενη από το νόμο δεξιά πολιτική και ως εκ τούτου μια σύγκλιση/εναρμόνιση (μεταβολή ή προσαρμογή) της εγχώριας πολιτικής. Στη σκιά των Βρυξελλών, όλες οι γάτες γίνονται γκρίζες. Ανεξάρτητα από τη σύνθεση του κοινοβουλίου και της κυβέρνησης, η πολιτική είναι ίδια. Παίρνουμε αυξανόμενη διαφθορά, εξουσία/κράτος των ειδικών, γραφειοκρατία και άσκηση πίεσης από εκπροσώπους ομάδων ειδικών συμφερόντων (lobbyism) που εγγυάται την κυριαρχία του επιχειρηματικού κόσμου. Παίρνουμε αποβιομηχάνιση και αστικό μαρασμό, μισθολογικό ντάμπινγκ και θάνατο στους χώρους εργασίας. Όπως επίσης και κοινωνική υποβάθμιση και πόλεμο συμμοριών κακοποιών που συνεχίζουν να θερίζουν ζωές όσο η εισροή ναρκωτικών και όπλων επιτρέπεται να συνεχίζεται καθώς η ένταξη στην ΕΕ έχει ολοσχερώς αποδιαρθρώσει το σύστημα προστασίας των σουηδικών συνόρων.

Αυτή η πολιτική κατοχυρώνεται στους συνταγματικούς νόμους της ΕΕ, και ανεξάρτητα από το πώς θα ψηφίσουν οι Σουηδοί στις εκλογές της ΕΕ στις 26 Μαΐου δεν μπορεί να αλλάξει. Το μόνο που  κάνει η ψήφος είναι να οδηγήσει στην αυξημένη προσέλευση των ψηφοφόρων, κάτι το οποίο χρησιμοποιεί η ελίτ της ΕΕ ως αποδεικτικό στοιχείο ότι υπάρχει λαϊκή νομιμοποίηση πίσω από την εξουσία των Βρυξελλών.

Όποιος είναι αντίθετος με την δεξιά πολιτική της ΕΕ, πρέπει να απέχει ενεργά από την ψηφοφορία στις 26 Μαΐου. Να κάνει το δημοκρατικό του καθήκον και να υποστηρίξει την αντίσταση κατά της ΕΕ.

· Πληροφορίες για το άρθρο

Το άρθρο με τίτλο “Κάνε το δημοκρατικό σου καθήκον – Μποϊκοτάρισε τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο” (“Gör din demokratiska plikt – bojkotta EU-valet”) αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της σουηδικής εφημερίδας Proletären (Ο Προλετάριος) στις 2 Απρίλη 2019 και συντάκτης της είναι η ίδια Συντακτική Επιτροπή. Είναι κύριο άρθρο και απηχεί τις απόψεις της σύνταξης και του εκδότη. Το ίδιο άρθρο υπάρχει στην ιστοσελίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος και φέρει την υπογραφή του Robert Mathiasson που είναι ο πρόεδρος του κόμματος. Η εφημερίδα ιδρύθηκε το 1970 είναι εβδομαδιαία και αποτελεί όργανο της σουηδικής οργάνωσης Kommunistiska Partiet (Κομμουνιστικό Κόμμα) . Την μετάφραση από τα σουηδικά για λογαριασμό των Αντιγειτονιών έκανε ο Κ.Κ. Η αναδημοσίευση γίνεται για την πληρέστερη ενημέρωση των αναγνωστών μας και δεν συνιστά απαραίτητα συμφωνία με όλες τις απόψεις που διατυπώνονται.

Σημειώσεις Παραπομπές

[1] ΣτΜ. Σε όσους έχουν δικαίωμα ψήφου αποστέλλεται εκλογική κάρτα, στην οποία μεταξύ άλλων αναγράφεται το εκλογικό τμήμα στο οποίο ψηφίζει κανείς. Αυτή την κάρτα σκίζει ο νεαρός στην φωτογραφία. Η συγκεκριμένη κάρτα είναι από τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2009.

[2] ΣτΜ.  Ποσό που το 2019 αντιστοιχεί σε 5,2 δισ. ευρώ περίπου.