Ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα!

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, κοιτούν αποσβολωμένα το γαλάζιο στον χάρτη της χώρας και ψελλίζουν αμήχανα πως δε συμφωνούν, τάχα, με τις πολιτικές που εφάρμοζαν. Κατηγορούν τη ΝΔ πως θα συνεχίσει να εφαρμόζει τις πολιτικές που οι ίδιοι εφάρμοζαν αλλά δεν τις πίστευαν ενώ η ΝΔ τις πιστεύει! Προειδοποιούν τον λαό πως η ΝΔ θα εφαρμόσει με ελαφριά την καρδία κι άλλες, πιο σκληρές πολιτικές, που και ο ΣΥΡΙΖΑ θα εφάρμοζε, αλλά με βαριά καρδιά! «Ατράνταχτα» επιχειρήματα, που χάνουν την πειθώ τους γιατί τα λένε οι δεύτεροι και ως γνωστό, ο συσχετισμός πείθει! Ο δεύτερος είναι δεύτερος και καταϊδρωμένος.

Με τον αέρα της νίκης, τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας περιδιαβαίνουν στα ΜΜΕ, χειμαρρώδη, παθιασμένα και αισιόδοξα. Σφυροκοπούν τους αμήχανους Συριζαίους και ξεδιπλώνουν, χωρίς κρατήματα και αναστολές, το κυβερνητικό τους πρόγραμμα. Σκιάζεται κανείς όταν ακούει πως θα ξανανοίξουν το ασφαλιστικό, που θα ξανάνοιγε ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως ορίζουν οι «ΘΕΣΜΟΙ». Δεν φοβούνται την ετυμηγορία της ψήφου. Πιστεύουν πως, έτσι κι αλλιώς, θα «βγουν»! Οι υπόλοιποι οφείλουμε να γνωρίζουμε πως ο πρώτος είναι πρώτος και πάντα ο καλύτερος και ο καταλληλότερος!

Οι κάλπες μίλησαν! Ο λαός τι άλλο να πει; Αφού όλοι νοιάζονται γι’ αυτόν. Άλλοι του προσφέρουν μέτρα ανακούφισης. Άλλοι την κυβερνητική εμπειρία τους. Κάποιοι τον εαυτό τους ως αποκούμπι. Μερικοί εναλλακτικά σχέδια και χάρτινα καραβάκια για να διασχίσει τον ωκεανό. Κάποιοι «φουσκωτοί» του λένε πως «θα καθαρίσουν» για πάρτη του. Η διελκυστίνδα προσφορών βγάζει κυβερνήτη. Όσο ο λαός την παρακολουθεί, δεν είναι ούτε πρώτος ούτε δεύτερος, απλά καθιστός!

Όλοι οι επίδοξοι κυβερνήτες στηλιτεύουν την αδικία που υπάρχει και δηλώνουν πως είναι με την ισότητα. Ισότητα στους μισθούς, στα δικαιώματα, στη δουλειά, στην υγεία, στην παιδεία... παντού! Όμως, σε μια εποχή τόσο δύσκολη, η Μεσόγειος ξεβράζει πάλι πτώματα, ο «ρεαλισμός τους» επιβάλλει στους ανθρώπους του λαού ισότητα στον πάτο! Ούτε στην πρώτη ούτε στη δεύτερη θέση, όλοι στην τελευταία.

Η Κεραμέως, τομεάρχης Παιδείας της Ν.Δ., ξεκαθάρισε μιλώντας σε κρατικό τηλεοπτικό κανάλι: «Φυσικά, είμαστε με την ισότητα αλλά στην αφετηρία». Δηλαδή, έκανε μια αφαίρεση πως όλοι ξεκινούν από την ίδια θέση και πρόσθεσε πως ισότητα σημαίνει ανταγωνισμός. Γιατί το άτομο πρέπει να αριστεύει και να επιβραβεύεται με το ανέβασμα στο βάθρο των νικητών. Συμφέρον, λοιπόν, του κάθε ατόμου πρέπει να είναι η πρωτιά, γιατί, όπως και να το κάνουμε, η πρώτη θέση είναι πιο ψηλά, οι άλλες είναι πιο κάτω.

Το 1858, ο Καρλ Μαρξ απαντώντας σε αυτές τις απόψεις, εξηγούσε πως σύμφωνα με την κυρίαρχη αντίληψη, «κάθε άτομο δε νοιάζεται παρά για τα ατομικά του συμφέροντα και για τίποτε άλλο… Η ειρωνεία δεν έγκειται στο ότι η ολότητα των ατομικών συμφερόντων -που είναι το ίδιο πράγμα με το γενικό συμφέρον- μπορεί να επιτευχθεί με την επιδίωξη από το άτομο του ίδιου του δικού του συμφέροντος. Θα μπορούσαμε μάλλον να συμπεράνουμε απ’ αυτή την αφηρημένη φράση πως ο καθένας παρεμποδίζει την ικανοποίηση του συμφέροντος των άλλων, πως αντί για μια γενική κατάφαση, παίρνουμε μια γενική άρνηση: πόλεμος όλων ενανΑΠΌτίον όλων»*.

Το τελικό αποτέλεσμα ενός τέτοιου πολέμου, περιγράφεται με το γνωστό σλόγκαν: «Ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα»!

Β.Δ.

*Καρλ Μαρξ: Grundrisse, εκδ. Α/συνέχεια, σελ.84