ΘΕΟΜΗΝΙΑ: ΤΙ ΛΕΞΗ ΚΙ ΑΥΤΗ! - Υπάρχουν λέξεις που κρύβουν μέσα τους ιστορία και ιδεολογία.

Θεομηνία σημαίνει μεγάλη καταστροφή που οφείλεται σε φυσικά αίτια. Είναι η φοβερή κακοκαιρία, ο όλεθρος, η συμφορά, ο χαλασμός. Μέσα της υπάρχει «θεός» και «μήνις». Είναι η οργή, η μάνητα του θεού.

Ο άνθρωπος ως λογικό ον δεν είναι απλά περίεργος, έχει ανάγκη να εξηγήσει τον κόσμο γύρω του. Όμως, το ιερατείο των πρώτων ταξικών κοινωνιών οικειοποιήθηκε κάθε γνώση, την μετέτρεψε σε προνόμιό του για να κρύψει την πραγματικότητα και να δώσει τις απαντήσεις που το εξυπηρετούσαν. Έτσι, τα φυσικά φαινόμενα χάνουν τη σχέση τους με τη φύση και η ανθρώπινη κοινωνία και ιστορία ορίζεται από θεούς και δαίμονες. Τα φυσικά φαινόμενα εξηγούνταν ως δημιουργία των θεών. Ο Δίας εκτόξευε τους κεραυνούς. Τα έντονα φυσικά φαινόμενα έγιναν θεομηνίες, η τιμωρία των ασεβών ανθρώπων από τους θεούς. Με φωτιά και σεισμό κατέστρεψε τα αμαρτωλά Σόδομα και τα Γόμορρα ο θεός. ΘΕΙΑ ΔΙΚΗ!

Σήμερα, που δεν έχουμε ιερατείο αλλά αστική τάξη, μετά από κάθε καταστροφή οι προφητείες αναλαμβάνουν να εξηγήσουν και να θυμίσουν πως έρχεται το τέλος του κόσμου. Στο διαδίκτυο ο σκοταδισμός ουρλιάζει. «Πόλεμοι, λιμοί, λοιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί, πυρκαγιές, πλημμύρες, τυφώνες και άλλες θεομηνίες…» είναι τα «σημάδια του Τέλους». Σπέρνουν τον φόβο και την ανημποριά μπροστά στο αναπόφευκτο.

Ο όρος «κλιματική αλλαγή» επιστρατεύεται για να εξηγήσει κάθε θεομηνία. Οι ιμπεριαλιστές χωρίζονται σε καλούς και κακούς, ανάλογα με το αν δεσμεύονται να πάρουν μέτρα εναντίον της. Συνεδριάζουν για να αποφασίσουν μείωση των ρύπων και κατεβάζουν τα πολεμικά τους πλοία για να περιφρουρήσουν τα γεωτρύπανα που ψάχνουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Καταστρέφουν χώρες και λαούς αλλά αυτό δεν είναι θεομηνία.

Στα σχολεία οι μαθητές διδάσκονται πως η καταστροφή του περιβάλλοντος, που φέρνει την κλιματική αλλαγή που φέρνει τις θεομηνίες είναι αποτέλεσμα κακών συνηθειών των ανθρώπων, όπως ο καταναλωτισμός. Γι’ αυτό πρέπει να διατηρούν καθαρό τα περιβάλλον, να ανακυκλώνουν και να περιορίζουν τις ανάγκες τους και να εξοικονομήσουν ενέργεια. Την ίδια ώρα το απεμπλουτισμένο ουράνιο σπέρνεται με τις βόμβες, τα πυρηνικά απόβλητα μεταφέρονται στις χώρες-χωματερές και όπου αντλείται πετρέλαιο επέρχεται οικολογική καταστροφή. Τι το περίεργο; Το κεφάλαιο αναπτύσσεται ξεζουμίζοντας και καταστρέφοντας τη φύση.

Στη Χαλκιδική, στο Μάτι, στη Μάνδρα αλλά και στη μακρινή Νέα Ορλεάνη «ακραία φαινόμενα» επιτέθηκαν στους κατοίκους. Οι μπουλντόζες ήρθαν για να μαζέψουν τα συντρίμμια. Η συζήτηση για τις υποδομές επαναλαμβάνεται μονότονα! Οι λύσεις έχουν κόστος. Συστήνεται υπομονή και εθελοντισμός, ελεημοσύνη και έλεος. Όλα για… την ανακούφιση των πληγέντων!

Οι θεομηνίες είναι επιλεκτικές, έχουν ταξικό κριτήριο. Πηγαίνουν στους φτωχούς. Τα πλουσιόσπιτα δεν πλημμυρίζουν όταν βρέχει, δεν τα ρίχνουν οι σεισμοί, ούτε γίνονται φτερό στον άνεμο όταν ανεβαίνουν τα μποφόρ. Ακόμα όμως και αν τσουρουφλιστούν ή βραχούν, γρήγορα επισκευάζονται και γίνονται πιο λαμπερά. Αντίθετα, τα φτωχόσπιτα γκρεμίζονται, πνίγονται, βουλιάζουν και τα παίρνει ο άνεμος. Τα φτωχόσπιτα δεν επισκευάζονται. Χάσκουν οι πληγές τους για να θυμίζουν σε όλους πως «όποιος έχει κατωθεό έχει και πανωθεό»!

Β.Δ.