Ευχαριστούμε αφέντη για το γηπεδάκι...

Έχουμε αναφερθεί ξανά στον Ρώσο νεοκαπιταλιστή Ριμπολόβλεφ και την αμύθητη περιουσία αυτού, βασισμένη στον κλεμμένο πλούτο του σοβιετικού λαού. Έχουμε αναφερθεί και στις «προσφορές» του προς τον Λευκαδίτικο λαό. Φέτος το καλοκαίρι ο ολιγάρχης/κάτοχος του Σκορπιού έκανε ένα ακόμα «ευεργέτημα»· έντυσε με πλαστικό τάπητα το χρόνια εγκαταλειμμένο γηπεδάκι του 2ου Γυμνασίου/Λυκείου Λευκάδος.

Ο δήμος της Λευκάδας στην ανακοίνωση του για αυτό το γεγονός αναφέρει:

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες τοποθέτησης πλαστικού τάπητα στο γήπεδο 5×5 του 2ουΓυμνασίου Λυκείου Λευκάδας. Βελτιώθηκε έτσι η υπάρχουσα επιφάνεια άθλησης των μαθητών, που ήταν σκέτη άσφαλτος, του εν λόγω σχολικού συγκροτήματος με τάπητα τελευταίας γενιάς, χαλαζιακή άμμο και φελλό. Ικανοποιείται έτσι αίτημα δεκαετιών της μαθητικής και εκπαιδευτικής κοινότητας.

Η Δημοτική Αρχή έκανε τη μελέτη τοποθέτησης και εξασφάλισε το ανάλογο κονδύλιο, ενώ ο πλαστικός τάπητας είναι δωρεά της οικογένειας Ριμπολόβλεφ την οποία και ευχαριστούμε.

Έτσι, όλοι μπορούν να νιώθουν ευχαριστημένοι! Η Δημοτική Αρχή κοκορεύεται για το έργο που παράγει, καμαρώνει και ευχαριστεί αυτό το παράσιτο που καταπατάει τον τόπο, μόνο και μόνο επειδή προσέφερε ένα ψίχουλο στους πολίτες του νησιού. Οι τοπικοί άρχοντες του νησιού γίνονται επαίτες στους ξένους επενδυτές που έχουν πέσει σαν τα κοράκια στην αγορά των «φιλέτων» που ξεπουλιούνται από τους διαχειριστές αυτής της χώρας. Πλέον η τοπική κοινωνία απολαμβάνει ένα ασθενοφόρο, έναν κινητήρα, έναν χλοοτάπητα (όλα μια ευγενική χορηγία του μέγα ευεργέτη της Λευκάδας).

Ένα «ευχαριστώ» βέβαια θα πρέπει να πει και η νεολαία του νησιού -τόσο στη Δημοτική αρχή που «πάλεψε» όσο και στον Ριμπολόβλεφ που υλοποίησε το έργο- η οποία θα μπορεί πλέον να αθληθεί σε έναν χώρο που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο δικαίωμά της. Βέβαια, τα παιδιά στη Βόνιτσα, στο Αγρίνιο και αλλού παίζουν σε γηπεδάκια με τσιμέντα και σκουριασμένα δοκάρια.

Γι’ αυτό τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται από τους «μεγάλους» ότι, αν θέλουν κατιτίς από αθλητισμό, κατιτίς από υγεία, κατιτίς από ελεύθερους χώρους, καλό θα είναι να ψάξουν να βρουν τον «χορηγό» που θα τους τα προσφέρει όποιο κι αν είναι το τίμημα, γιατί αυτός είναι ο κόσμος που χτίζουν: επαιτεία-ψίχουλο-επαιτεία και πάλι από την αρχή. Αυτή είναι η αναπτυξιακή τους πολιτική. Γιατί ο καπιταλιστής που θα επενδύσει, είτε ξένος είναι είτε ντόπιος, το «δωράκι» του θα το κάνει!

Υ.Γ. Δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστο κάτι που βγάζει μάτι στις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν για το "μέγα- έργο" της επίστρωσης του χλοοτάπητα. Λείπουν οι 4 μικρές κόκκινες σημαίες στις θέσεις των κόρνερ. Ας πει κάποιος στον νεοκαπιταλιστή ότι δεν έχει να φοβάται κάτι από αυτές...

http://proletconnect.blogspot.com/