Μικρό ξέσπασμα στα σχόλια των "περήφανων Ελλήνων" που προσβλήθηκαν από τι;

1. Τι ακριβώς τιμούν οι παρελάσεις με το στρατιωτικό βήμα, το γλυκοκοίταγμα στην εξέδρα των επισήμων, οι εκκωφαντικοί ήχοι από τις επιδείξεις των στρατιωτικών αεροπλάνων και ποιον;

2. Δεν υπάρχει ελληνικό αίμα. Δεν πάλεψαν ποτέ όλοι οι Έλληνες μαζί για τη λευτεριά αυτού του τόπου. Υπήρχαν Χίτες, ταγματασφαλίτες, δοσίλογοι, μαυραγορίτες, τσιράκια και συνεργάτες των κατακτητών, με επίσημες συγκροτήσεις, απόψεις, στρατηγική και τακτική. Ποια πατρίδα και ποια Ελλάδα υπηρέτησαν αυτοί;

3. Όταν κάποιοι φεύγανε στα Κάιρα και στα Παρίσια, όταν, λίγο μετά, οι "σύμμαχοι", ο ΕΔΕΣ, η ΕΚΚΑ και η εκκλησία- πάντα στυλοβάτης υπήρξε σε τέτοια-, είχαν σαφή εχθρό και δεν ήταν οι κατακτητές αλλά το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ και οι κομμουνιστικές ιδέες που πάλευαν για την λευτεριά, ποιοι κατέληξαν σε ξερονήσια; ποιοι εκτελέστηκαν; Ποιοι βασανίστηκαν; Ποιους έπνιξαν "οι σύμμαχοι" στο αίμα στα Δεκεμβριανά;

4. Πόσο συχνά αυτοί, που αφηνιάζουν για την προσβολή συμβόλου, βλέπουν την πατρίδα τους να ξεπουλιέται κομμάτι κομμάτι, να μετατρέπεται σε ορμητήριο νέων πολέμων, γεμίζοντας αμερικανικές βάσεις, να γίνεται το πιόνι στα παιχνίδια των μεγάλων, γιορτάζουν την εξάρτηση της χώρας και βγάζουν τον σκασμό;

5. Ποια σημαία και ποιο έθνος όταν ο κόσμος χωρίζεται σε τάξεις με διαφορετικά συμφέροντα και ανάγκες και από αυτήν την σκοπιά κρίνει το δίκιο και το άδικο η καθεμία, με την αστική τάξη, αυτή των λίγων, να υπακούει, μόνο και διαχρονικά, στη σημαία του κέρδους, της καταπίεσης, της εκμετάλλευσης των πολλών για να αναπαράγει και να διευρύνει την κυριαρχία της;

6. Ποια ιστορία μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο; Των νικητών. Αυτήν που γράφεται και ξαναγράφεται όσο χειροτερεύουν τα πράγματα για τους λαούς, οπότε οι φορές που βγήκαν μπροστά πρέπει να διαγραφούν.

7. Σε ποιο έδαφος αναπτύχθηκε η ρητορική μίσους αυτής της κυβέρνησης; Στην περίοδο της φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής, τη στιγμή που διεξάγεται η δίκη της φασιστικής χρυσής αυγής για στυγνά εγκλήματα και θα πάει στα μαλακά, τη στιγμή που σβήνουν από τον χάρτη, τα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά μας δικαιώματα για να φιμώνονται οι αντιστάσεις εν τη γενέσει τους , που φτιάχνουν κι άλλα κέντρα κράτησης και στρατόπεδα συγκέντρωσης και πετούν ανθρώπους από τα σπίτια γιατί μπαζωμένα είναι πιο " καθαρά", πόσο τυχαίες ή λάθος ή ανιστόρητες είναι οι δηλώσεις της Κεραμέως, που στη θέση του φασισμού υπήρχε ο λαϊκισμός, και της Μιχαηλίδου που αντί για αντίσταση και αγώνα του λαού μας είδε εθελοντισμό; Ποια κατεύθυνση δίνουν; Τι συνείδηση διαμορφώνουν; Ποιανού ιστορία γράφουν;

8. Αν φοβήθηκα εγώ χτες από τους ήχους των αεροπλάνων, πως ένιωσε ένα παιδί που βρέθηκε εδώ έχοντας ζήσει τη φρίκη του πολέμου;

9. Θα μπορούσαμε να γεμίσουμε σελίδες, αλλά το σημαντικό είναι ότι τα παιδιά αυτά βρήκαν έναν τρόπο να μη τιμήσουν τα άτιμα, να μη σιωπήσουν στο μέλλον που τους ετοιμάζουν, να κάνουν μια δήλωση αντί να γλυκοκοιτάξουν υποτακτικά. Αν βοηθάει την κ. Μιχαηλίδου, έκαναν ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ μια πολύ καλής αισθητικής performance, εν μέσω ενός πολεμόχαρου απομειναριού της "δημοκρατίας" ενός φασίστα.

10. Όχι, δεν είχαν επιλογή να μην πάνε στην παρέλαση, είναι υποχρεωτική.

Α.Χ.