Στη φτωχότερη χώρα της Καραϊβικής, που δοκιμάστηκε επί δεκαετίες από τη στυγνή δικτατορία του Ντυβαλιέ, στην υπηρεσία του αμερικάνικου και του γαλλικού ιμπεριαλισμού, τα λαϊκά στρώματα ζουν σε πλήρη εξαθλίωση. Την ίδια στιγμή, μια μικρή κλίκα λυμαίνεται τη χώρα πλουτίζοντας από την εκμετάλλευση των τουριστικών καταλυμάτων, καθώς η Αϊτή αποτελεί σημαντικό προορισμό για τους τουρίστες που καταφθάνουν κυρίως από τη Βόρεια Αμερική.
Ο μεγάλος σεισμός του 2010 δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να δώσει το μοιραίο πλήγμα σε μια οικονομία που ήδη κατέρρεε. Οι σχεδόν 250.000 νεκροί και πάνω από 1,5 εκατομμύριο άστεγοι που άφησε ο σεισμός είναι ένδειξη της επισφαλούς διαβίωσης του λαού, όσον αφορά το βασικό δικαίωμα της στέγης. Σε παρεμφερείς περιπτώσεις μεγάλων σεισμών που γίνονται αλλού, στην Ιαπωνία π.χ., οι απώλειες είναι πολύ μικρότερες. Όμως ο μισός πληθυσμός της πρωτεύουσας ζει σε πρόχειρους καταυλισμούς, σε απέραντες παραγκουπόλεις με μηδαμινές συνθήκες υγιεινής. Και η «βοήθεια για την ανοικοδόμηση» που έσπευσαν να στείλουν ο ΟΗΕ και οι Αμερικάνοι δεν έφθασε ποτέ στα χέρια εκείνων που την είχαν ανάγκη. Αντιθέτως, ξέσπασε επιδημία χολέρας που καθάρισε όσους είχαν γλιτώσει από το σεισμό.
Είναι δικαιολογημένη, επομένως, η αγανάκτηση των μαζών που στρέφονται ενάντια στις διαδοχικές υποτελείς κυβερνήσεις που τους φόρτωσαν οι ιμπεριαλιστές. Παρ’ ότι η απουσία συγκροτημένης γραμμής και καθοδήγησης είναι αισθητή, με τις κινητοποιήσεις του ο λαός της Αϊτής θα βρει τελικά τον δρόμο του. Στα χνάρια του κύματος διαμαρτυρίας που σαρώνει σήμερα όλη τη λατινοαμερικάνικη ήπειρο, και αυτός ο καταπιεσμένος λαός διάλεξε το δρόμο της διαμαρτυρίας και της αντίστασης, προσδοκώντας καλύτερες συνθήκες ζωής και περισσότερες ελευθερίες.
Προλεταριακή Σημαία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου