Δεν είναι κακό να κάνεις όνειρα. Φτάνει να έχεις στοιχειώδη επαφή με την πραγματικότητα και να είσαι αυτό που λέμε “σοβαρός”. Να αναλογίζεσαι την ευθύνη, πολιτική, κοινωνική, προσωπική. Να δεσμεύεσαι πρώτα και κύρια στον εαυτό σου και ασφαλώς στους γύρω σου, στο χώρο σου, στην οργάνωσή σου, στο λαό. Να είσαι υπολογίσιμος και προπαντός φερέγγυος.
Ένα νέο “χούι” βρίσκεται στις δόξες του στην Αριστερά μας. “Βαθυστόχαστες” αναλύσεις, βαρύγδουπες διακηρύξεις, “θάμπωμα” από τις “νέου τύπου επαναστατικές διεργασίες” και τις “προοδευτικές” κυβερνήσεις που θα ήταν, λέει, η “ελπίδα” στον 21ο αιώνα. Και τώρα που ανατρέπονται ή αποχωρούν κάτω απ’ το βάρος της ιμπεριαλιστικής επέμβασης και της αστικής καταστολής αλλά και των λαϊκών αντιδράσεων στη βάση της διάψευσης των αυταπατών και της φτώχειας που δεν έφυγε ποτέ, τι; Εξηγήσιμα πολιτικά όλα αυτά. Για κάποιους γίνονται τροχοπέδη...
Ξέρεις τι είναι να συμμετέχεις σε σύσκεψη, να συμφωνείς στην αναγκαιότητα και στη δυνατότητα μιας σοβαρά μαζικής έκφρασης αλληλεγγύης στους λαούς της Λατινικής Αμερικής που ματώνουν και στη πράξη να μη φέρνεις ούτε το σαρκίο σου (υπερβολή;). Θυμίζει τους εργατοπατέρες που αποφασίζουν απεργίες και δεν πατάν το πόδι τους ούτε οι ίδιοι. Αλλιώς θα ‘πρεπε να ‘ναι η Αριστερά. Φαίνεται ότι η μικροαστική κατά βάση σύνθεση των καθοδηγήσεων των οργανώσεών της βάζει το χέρι της.
Γύρω στους 250 στην Αθήνα και λίγο πάνω από 100 στη Θεσσαλονίκη έπραξαν το χρέος τους. Αυτό αντιστοιχεί στην Αριστερά; Αυτό και στο λαό μας; Κάποιοι τα μάζεψαν έξω από τη πρεσβεία της Χιλής στη Ρηγίλλης, ενώ γνώριζαν την ανακοινωμένη κατάληξή της στην Αμερικάνικη πρεσβεία. Που να κουβαλάς τα πόδια σου και το πανό, όταν είσαι αντιπροσωπεία της Οργάνωσής σου, αποφάσισαν οι μεν; Γίνονται βαριά τα βήματα. Άλλοι δε, αποφάσισαν πολιτικά. Ως εδώ.
Υπάρχουν, βέβαια, και οι τρίτοι. Αυτοί που δεν εμφανίζονται ούτε σε συσκέψεις για κοινή δράση ούτε σε πορείες. Αυτοί είναι πιο “καθαροί”. Στο λένε και το κάνουν φόρα παρτίδα. Αν η πάλη των λαών δεν εμπίπτει στις δικές τους προδιαγραφές, τόσο το χειρότερο για τους λαούς. Τι, τώρα, θα γίνουμε “ουρά” της αντιιμπεριαλιστικής κατεύθυνσης; Και δώσ’ του “ταξικές” αναλύσεις…
Χορτάσαμε από φανφαρονισμούς κενούς περιεχομένου και ουσίας. Αλλά, είπαμε, τα όνειρα είναι αφορολόγητα. Ή μήπως όχι;
Σ.Π.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλεις αναρτησεις
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
λαϊκη αντισταση - Α.Α.Σ.
Αριστερα
Πολιτικη
Διεθνη
Εργαζομενοι
Μεταναστες - προσφυγες - πολιτικοι προσφυγες
Νεολαια
Δημοκρατια;
Κινηματα
Τοπικα
Μνημες
Πολιτισμος
Εκλογες
ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
Videos
Get this Recent Comments Widget
2 σχόλια:
Παιδιά η πόρτα της Λαικής συμμαχίας είναι ανοιχτή και σας περιμένει. Χωράμε όλοι με μόνο κριτήριο το Ταξικό. Οποιος έχει τα κότσια ΕΜΠΡΟΣ.
...Αν η πάλη των λαών δεν εμπίπτει στις δικές τους προδιαγραφές τόσο το χειρότερο για τους λαούς.... Δηλαδή ο λαός θα θέλει ...ανθρώπινο καπιταλισμό.... και οι Κομμουνιστές δεν θα προσπαθήσουν να του εξηγήσουν την λύση μέχρι να το καταλάβει αλλά θα προσαρμοστούν στις οπορτουνιστικές αυταπάτες που έχει ο λαός θα σκίσουν το πρόγραμμα τους και θα πέσουν μαζί με τον λαό στον γκρεμό. .....ΜΑΛΙΣΤΑ.....
Δημοσίευση σχολίου