Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΤΑΜΟΣ

Πάντα το νερό γυρεύει την περασιά του κι όσοι άνυδροι καιροί κι αν γυρίσουν, θα τρέξει στους ξεροπόταμους. Άμα κατεβάσει ο ποταμός πολύ νερό, χαλούν τα πλάγια του, καταπίνει τη γη, αλλάζει προτού ξεχειλίσει. Ό,τι του φράζει τον δρόμο, το γκρεμίζει.

Αν με κάποιον τρόπο γινόταν η νεολαία ποταμός, θα βλέπαμε να υψώνεται, εν μια νυχτί, μπροστά της φράγμα.

Πλήθος εμπόδια κλείνουν τον δρόμο της νέας γενιάς.

Βυθισμένη καθώς ήταν στην κινηματική νηνεμία της περιόδου, χαρακτηρίστηκε κι αυτή χαμένη,
Διαψεύδει τις Κασσάνδρες.
Έχει πολλά να πει και να παλέψει. Μόλις ξεκίνησε.

Οι τελευταίες κινητοποιήσεις της διατάραξαν τα λιμνάζοντα νερά του κινήματος. Πολύς κόσμος τις παρακολουθεί με ελπίδα.

Η κυβέρνηση χτυπά με μανία τη νεολαία. Στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα πως θα την τσακίσει. Δε μοιράζει καρότα, κραδαίνει μόνο μαστίγιο! Ο Βορίδης ξέρει τι λέει. Το ξύλο είναι ο τρόπος επιβολής των νόμων. Η αστυνομία ασκεί νόμιμη βία.

Η κατάργηση του ασύλου, τα λοκ άουτ, τα μέτρα σε σχολεία και σχολές, η επιδρομή στους κινηματογράφους, το γονάτισμα 300 νέων σε κλαμπ στο Γκάζι, η σκληρότητα της αστυνομίας, οι συλλήψεις και ο εξευτελισμός των συλληφθέντων είναι οι πρώτες κινήσεις εναντίον της.

Επιστρατεύονται ψέματα, συκοφαντίες. Τα ΜΜΕ έχουν σκυλιάσει.
Πριν να βρει τον κινηματικό βηματισμό της, μπαίνουν τρικλοποδιές.

Η εικόνα στην ΑΣΟΕΕ με τα ΜΑΤ μέσα στην αυλή και τους φοιτητές στρυμωγμένους μπροστά στις κλειστές πόρτες, φανερώνει πού οδηγεί η κατάργηση του ασύλου.

Η συμπαράσταση, η πολιτική στάση των εγκλωβισμένων και η γενναιότητα έφεραν μια τόσο δα μικρή πολύ σπουδαία νίκη που δεν προσπερνιέται. Τα ΜΑΤ έφυγαν.

Τα πρώτα βήματα ενός πραγματικού κινήματος κάνουν τις εικονικές συγκρούσεις να φαίνονται πολύ ανόητες.

Ο επιβλητικός βηματισμός που συνηθίζουν κάποιοι στις διαδηλώσεις είναι άηχος μπροστά στην ψυχραιμία όσων βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο.

Το καινούριο που μπορεί να νικά, αφήνει πίσω το παλιό που δεν τα καταφέρνει. Απ' το παλιό μένει ό,τι εμπνέει το νέο.

Κάποια παλιά πρέπει να μπουν στα αζήτητα. Ο παραγοντισμός, το εικονικό κίνημα, η συνδιαχείριση και δισταγμός μπροστά στη σύγκρουση με τον αντίπαλο μόνο ζημιά κάνουν.

Η κυβέρνηση θέλει να κόψει τα πόδια εκείνων που έκαναν το πρώτο βήμα. Θα σκληρύνει τη στάση της.

Το σύστημα διεκδικεί τη νεολαία για να δουλεύει και να πολεμάει για λογαριασμό του χωρίς απαιτήσεις και αντιρρήσεις.
Το μέλλον που της ετοιμάζει είναι ζοφερό, χωρίς δικαιώματα και προοπτική.

Αν θέλει ν’ αλλάξει τη μοίρα της, θα κοπιάσει. Θα αλαφρύνει η πλάτη της, αν τινάξει από πάνω της την ιδεολογική σκουριά του συστήματος.

Η νεολαία να γίνει ποταμός και να χυθεί στους δρόμους. Σαν φουσκωμένος ποταμός θα γκρεμίσει τα φράγματα.

Έχουμε ανάγκη την οργή της και την ορμή της.

Β.Δ.