Έγραφε σχεδόν μέχρι την τελευταία στιγμή ο Θάνος Μικρούτσικος, μέσα από τον θάλαμο του νοσοκομείου. Μια μουσική με λέξεις ανθρώπινης ευαισθησίας και δύναμης. Προτελευταία ανάρτηση αυτή για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα στην Μόρια και την εννιάχρονη Αϊσά. Καταγγελία για όλους όσους ευθύνονται για αυτές τις καθημερινές ανθρώπινες τραγωδίες.
“Το ζήτημα δεν είναι να είσαι αιχμάλωτος. Το να μην παραδίνεσαι αυτό είναι” έγραψε στην τελευταία επικοινωνία του μέσα από την προσωπική σελίδα του, αναφερόμενος στην μάχη που έδινε καιρό τώρα με τον καρκίνο.
Πέθανε το Σάββατο 28 Δεκεμβρίου σε ηλικία 72 ετών. Αφήνοντας ένα έργο που θα μας συντροφεύει μέχρι τις τελευταίες γραμμές των οριζόντων. Θα συντροφεύει ακόμη και αυτούς που δεν έχουν γεννηθεί αλλά θα αναζητούν στο μέλλον τα ταξίδια στις θάλασσες του νότου. Ένα έργο που με την δύναμη του δεν μας επέτρεψε να αποξενωθούμε από τον δημιουργό ακόμη και σε εποχές που εκείνος έκανε επιλογές με τις οποίες είχαμε πλήρη αντίθεση. Όμως τα στερνά, όπως λέει και ο λαός μας, τιμούν τα πρώτα. Και η στάση του συνθέτη τα τελευταία χρόνια με τις θέσεις που πήρε για τα κοινωνικά προβλήματα υπήρξε ανάλογη και του έργου του και των πρώτων χρόνων της διαδρομής του.
π.
Από τη συναυλία του στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού - Σάββατο 29 Ιουνίου 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου