ΞΑΝΘΗ | θανατηφόρο εργατικό ατύχημα στοίχισε τη ζωή σε ένα νέο άνθρωπο, πατέρα τριών παιδιών.

Η Ταξική Πορεία καταγγέλλει το θανατηφόρο εργατικό ατύχημα που στοίχισε τη ζωή σε ένα νέο άνθρωπο, πατέρα τριών παιδιών. Ο 23χρονος Αντώνης, εργάτης στα έργα κατασκευής του νέου κάθετου οδικού άξονα Ξάνθης-Εχίνου-Ελληνοβουλγαρικών συνόρων, βρήκε τραγικό θάνατο το Σάββατο 11 Γενάρη, όταν έπεσε μέσα στο σπαστήρα που λειτουργούσε στο εργοτάξιο της εταιρίας «ΑΚΤΩΡ». Το γεγονός αυτό έρχεται να προστεθεί στην αιματοβαμμένη και διαρκώς αυξανόμενη λίστα των εργατικών ατυχημάτων, που προκαλούν σοβαρούς τραυματισμούς ή ακόμα και θάνατο. Ο νεκρός εργάτης καθαριότητας στη Χαλκίδα, ο νεκρός εργάτης στη βιομηχανία της ΛΑΡΚΟ, στη ΒΙΚΡΕ της Καβάλας, στην ΕΛΒΙΖ στη Ξάνθη όπως και ο Αντώνης, είναι όλοι τους θύματα της ίδιας εγκληματικής πολιτικής του κεφαλαίου, που ξεζουμίζει τους εργαζόμενους και επιβάλλει συνθήκες νέου μεσαίωνα.

Το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του, έχουν προχωρήσει τα τελευταία χρόνια σε μια άνευ προηγουμένου επίθεση απέναντι στους εργαζόμενους της χώρας. Έχουν συρρικνώσει το λαϊκό εισόδημα, συντηρούν και ανακυκλώνουν την ανεργία, δημιουργούν εκείνο το νομοθετικό πλαίσιο που απελευθερώνει τις πιο άγριες διαθέσεις της εργοδοσίας. Προσπαθούν να παρουσιάσουν ως κανονικότητα τους μισθούς πείνας, τα εξαντλητικά ωράρια, τις απλήρωτες υπερωρίες, τα ελλειπή μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς. Η πίεση της εργοδοσίας για «να βγει η δουλειά», οδηγεί πολλές φορές σε τραγικές για τους εργαζόμενους καταστάσεις, όπου πραγματικά παίζουν τη ζωή τους «κορώνα-γράμματα». Αυτό έχει ως συνέπεια τα λεγόμενα εργατικά ατυχήματα, που είναι στην ουσία εγκλήματα της εργοδοσίας.

Για την Ταξική Πορεία ένας είναι ο δρόμος για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας στους χώρους δουλειάς, για την υπεράσπιση της ίδιας μας της ζωής. Ο μαζικός, οργανωμένος και ανυποχώρητος αγώνας. Η οργάνωση, η αντίσταση και η διεκδίκηση είναι απαραίτητα στοιχεία που θα συγκροτήσουν τους εργαζόμενους σε δύναμη αντιπαράθεσης με το κεφάλαιο, την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις του. Καμιά εμπιστοσύνη στους δήθεν «ελεγκτικούς μηχανισμούς», που συνήθως βγάζουν αθώους τους εργοδότες και ρίχνουν την ευθύνη στην «κακή στιγμή» ή και στον ίδιο τον εργαζόμενο. Εμείς έχουμε για όπλα μας τη συλλογικότητα, την εμπιστοσύνη στο συνάδελφο, την αναγνώριση των κοινών μας ταξικών συμφερόντων. Μόνο έτσι μπορούμε να ανακόψουμε την αντεργατική επέλαση που έρχεται να σαρώσει κατακτήσεις αλλά και ανθρώπινες ζωές.

• ΟΛΟΙ στον αγώνα για ανθρώπινες συνθήκες ζωής και δουλειάς

• Αντίσταση στην καθημερινή εργασιακή βαρβαρότητα

• Κανένας στη δουλειά χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας

• Καμιά ανοχή στα εργατικά ατυχήματα-δολοφονίες εργατών